Vojin Božović
| Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1913 Cetynia | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 19 kwietnia 1983 Belgrad | ||||||||||||||||||||
| Pozycja | napastnik | ||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Vojin Božović (czarn. i serb. Војин Божовић, ur. 1 stycznia 1913 w Cetynii, zm. 19 kwietnia 1983 w Belgradzie) – jugosłowiański piłkarz narodowości czarnogórskiej występujący na pozycji napastnika, reprezentant Jugosławii w latach 1936–1941, trener piłkarski.
Uznawany za najlepszego piłkarza w historii przedwojennej Czarnogóry oraz jednego z najlepszych napastników jugosłowiańskiej piłki nożnej w pierwszej połowie XX wieku[1][2][3]. Słynął z efektownego dryblingu, silnego i precyzyjnego strzału oraz skutecznego wykonywania rzutów wolnych[1][2][4]. Podczas kariery piłkarskiej nosił przydomek Škoba (serb. Шкоба)[4].
Kariera klubowa
Grę w piłkę nożną rozpoczął w 1931 roku w drużynie młodzieżowej FK Budućnost Podgorica. Następnie szkolił się w szeregach zespołu SK Jugoslavija. W 1932 roku rozpoczął karierę na poziomie seniorskim w klubie SK Obilić. W tym samym roku, na zaproszenie swojego starszego brata Vidy, grał dla FK Mačva Šabac, by kilka miesięcy później powrócić do Belgradu, gdzie występował w SK Jugoslavija i SK Anastas[4]. W 1933 roku przeniósł się do BSK Beograd, gdzie występował wraz z czołowymi piłkarzami Jugosławii okresu międzywojennego: Blagoje Marjanoviciem, Srđanem Mrkušiciem, Aleksandarem Tirnaniciem czy Đorđe Vujadinoviciem[1][5]. W barwach BSK wywalczył trzy tytuły mistrza Jugosławii w sezonach 1934/35, 1935/36 i 1938/39[3][4]. Po zakończeniu II wojny światowej, w sezonie 1945, wziął udział w reaktywowanych rozgrywkach o mistrzostwo Jugosławii jako grający trener SR Crna Gora[1][3]. W latach 1946–1949 występował i jednocześnie trenował FK Budućnost Titograd, w barwach której zaliczył dwa sezony na poziomie Prvej Ligi[3].
Kariera reprezentacyjna
6 września 1936 zadebiutował w reprezentacji Jugosławii w wygranym 9:3 meczu towarzyskim z Polską, w którym zdobył 2 bramki[1]. Ogółem w latach 1936–1941 rozegrał w drużynie narodowej 8 spotkań, w których strzelił 5 goli.
Bramki w reprezentacji
| LP | Data | Miejsce | Przeciwnik | Bramka | Rezultat | Ranga meczu |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 6 września 1936 | Stadion Beogradski SK, Belgrad |  Polska | 4:0 | 9:3 | Mecz towarzyski |
| 2. | 6 września 1936 | Stadion Beogradski SK, Belgrad | Polska | 7:1 | 9:3 | Mecz towarzyski |
| 3. | 1 sierpnia 1937 | Stadion SK Jugoslavija, Belgrad |  Turcja | 3:1 | 3:1 | Mecz towarzyski |
| 4. | 31 marca 1940 | Stadionul ANEF, Bukareszt |  Rumunia | 2:1 | 3:3 | Mecz towarzyski |
| 5. | 3 listopada 1940 | Stadion Concordije, Zagrzeb |  III Rzesza | 1:0 | 2:0 | Mecz towarzyski |
Kariera trenerska
W sezonie 1945 był grającym szkoleniowcem SR Crna Gora[2]. W 1946 roku rozpoczął pracę jako grający trener FK Budućnost Titograd. W 1946 roku wygrał Czarnogórską Republikańską Ligę, zdobywając nieoficjalne mistrzostwo Czarnogóry oraz prawo gry w Prvej Lidze Jugoslavije[2]. W sezonie 1946/47 FK Budućnost spadła z ligi, by powrócić do niej w 1948 roku, po wygraniu Jedinstvenej Ligi. W latach 1953–1960 trenował FK Sutjeska Nikšić, FK Radnički Belgrad, BSK Beograd oraz FK Sarajevo[3][6]. W 1964 roku zatrudniono go na stanowisku selekcjonera reprezentacji Libii, które piastował przez rok[7]. W latach 1967–1970 prowadził kuwejcki zespół Qadsia SC, z którym wywalczył mistrzostwo kraju w sezonie 1968/69 oraz Puchar Kuwejtu za sezon 1967/68[2].
Życie prywatne
Jesienią 1949 roku został aresztowany przez UDBA pod zarzutem działalności antypartyjnej w postaci ośmieszania rządu Josipa Broz Tito i osadzony w więzieniu na wyspie Goli otok, w którym przebywał do 2 sierpnia 1951[1][8].
Sukcesy
Jako piłkarz
- BSK Beograd
Jako trener
- Qadsia SC
- mistrzostwo Kuwejtu: 1968/69
- Puchar Kuwejtu: 1967/68
Przypisy
- ↑ a b c d e f FOS priča o Vojinu Božoviću, najboljem crnogorskom predratnom fudbaleru, prvom koji je zatresao mrežu Liverpula (serb.). fosmedia.me. [dostęp 2019-03-11].
- ↑ a b c d e Božović Vojin (serb.). reprezentacija.rs. [dostęp 2019-03-11].
- ↑ a b c d e Vojin Škoba Božović (serb.). ofkbeograd.co.rs. [dostęp 2019-03-11].
- ↑ a b c d Istorija FK Partizan: Osnivanje kluba (7) (serb.). volimpartizan.net. [dostęp 2019-03-11].
- ↑ Romantika je uvek u modi - 100 godina OFK Beograda (serb.). wannabemagazine.com. [dostęp 2019-03-11].
- ↑ FOS fudbalska istorija: Kada je počelo rivalstvo Budućnosti i Sutjeske (serb.). fosmedia.me. [dostęp 2019-03-13].
- ↑ Libya national team coaches (ang.). rsssf.com. [dostęp 2019-03-12].
- ↑ Mučilište na pustom golom ostrvu (serb.). novosti.rs. [dostęp 2019-03-11].
Bibliografia
- Vojin Božović w bazie EU-Football.info (ang.)
- Vojin Božović w bazie National Football Teams (ang.)
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
.svg)
