Volta (1911)

Volta (Q79)

Bliźniak „Volty” – „Coulomb”
Klasa	okręt podwodny
Typ	Brumaire
Historia
Stocznia	Arsenal de Rochefort
Położenie stępki	1906
Wodowanie	23 września 1911
Marine nationale
Wejście do służby	1913
Wycofanie ze służby	22 października 1922
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	397 ton 551 t
Długość	52,1 m
Szerokość	5,14 m
Zanurzenie	3,1 m
Zanurzenie testowe	40 m
Rodzaj kadłuba	dwukadłubowy
Napęd
2 silniki diesla o łącznej mocy 840 KM 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 660 KM 2 śruby
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	13 węzłów 8,8 w.
Zasięg	powierzchnia: 1700 Mm przy 10 w. zanurzenie: 84 Mm przy 5 w.
Uzbrojenie
8 torped; od 1916: 1 działo kal. 47 lub 75 mm
Wyrzutnie torpedowe	7 × 450 mm (1 wewnętrzna na dziobie, 6 zewnętrznych)
Załoga	29

Volta (Q79) – francuski oceaniczny okręt podwodny z czasów I wojny światowej i okresu międzywojennego, ósma zamówiona jednostka typu Brumaire. Została zwodowana 23 września 1911 roku w stoczni Arsenal de Rochefort, a do służby w Marine nationale weszła w 1913 roku. Jednostka została skreślona z listy floty 22 października 1922 roku.

Projekt i dane taktyczno–techniczne

„Volta” zamówiony został na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1906 roku^[1][2]. Jednostkę zaprojektował inż. Maxime Laubeuf, lekko modyfikując swój poprzedni projekt (Pluviôse) poprzez zastąpienie napędu parowego licencyjnymi silnikami Diesla MAN, znacznie bardziej niezawodnymi od francuskich modeli^[3][4].

Wnętrze bliźniaczego okrętu „Montgolfier” (przed 1919 r.)

„Volta” był średniej wielkości dwukadłubowym, oceanicznym okrętem podwodnym. Długość całkowita wynosiła 52,1 metra, szerokość 5,14 metra i zanurzenie 3,1 metra^[3][5]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 397 ton, a w zanurzeniu 551 ton^[5][6]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa 6-cylindrowe, czterosuwowe silniki Diesla MAN (wyprodukowane na licencji we Francji) o łącznej mocy 840 koni mechanicznych (KM)^[5][6]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne o łącznej mocy 660 KM^[3][5][a]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 13 węzłów na powierzchni i 8,8 węzła w zanurzeniu^[5][7]. Zasięg wynosił 1700 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym oraz 84 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą^[2][5]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 40 metrów^[4].

Okręt wyposażony był w siedem wyrzutni torped kalibru 450 mm: jedną wewnętrzną na dziobie, cztery zewnętrzne systemu Drzewieckiego oraz dwie zewnętrzne po obu stronach kiosku, z łącznym zapasem 8 torped model 1904^[2][8]. W 1916 roku na okręcie zamontowano działo pokładowe kal. 47 mm L/50 M1902 lub kal. 75 mm L/35 M1897^[1][4]. Załoga okrętu składała się z 29 oficerów, podoficerów i marynarzy^[3][5].

Budowa i przebieg służby

„Volta” zbudowany został w Arsenale w Rochefort^[2][5]. Stępkę okrętu położono w 1906 roku^[4], został zwodowany 23 września 1911 roku^[2][3], a do służby przyjęto go w 1913 roku^[4]. Okręt otrzymał nazwę na cześć wybitnego włoskiego naukowca z XVIII i XIX wieku – Alessandro Volty. Jednostka otrzymała numer burtowy Q79^[5].

„Volta” podczas wojny pełnił służbę na wodach Morza Śródziemnego^[1][3]. Okręt został skreślony z listy floty 22 października 1922 roku^[4][5].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
• Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
• Ivan Gogin: BRUMAIRE submarines (1913-1914). Navypedia. [dostęp 2017-02-01]. (ang.).
• Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
• Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
• John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).
• Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2017-02-01]. (ang.).