Vukovar

Vukovar

Herb Flaga
Państwo	Chorwacja
Żupania	vukowarsko-srijemska
Miasto	Vukovar
Wysokość	108 m n.p.m.
Populacja (2011) • liczba ludności	26 468[1]
Nr kierunkowy	032
Kod pocztowy	32 000
Położenie na mapie Chorwacji Vukovar
45°21′N 19°00′E/45,350000 19,000000
Strona internetowa

Vukovar – miasto we wschodniej Chorwacji, w Slawonii, stolica żupanii vukowarsko-srijemskiej, siedziba miasta Vukovar. Miasto leży u ujściu Vuki do Dunaju, w pobliżu granicy z Serbią. Miasto jest znane z przemysłu włókienniczego (produkcja pończoch) i spożywczego. Ponadto w Vukovarze mieści się port rzeczny^[2].

W 2011 roku liczyło 26 468 mieszkańców^[1].

Historia

Vukovar powstał na miejscu osady iliryjskiej Pierwsze wzmianki historyczne pochodzą z początku XIII w^[2].

W 1991 roku, przed bitwą o Vukovar, 43,7% mieszkańców miasta stanowili Chorwaci, 37,4% Serbowie, a 7,3% Jugosłowianie. Zdaniem źródeł serbskich, przed oblężeniem miasta dochodziło do dyskryminacji i zabijania Serbów przez ludność chorwacką^[3].

Podczas wojny w Chorwacji dnia 27 sierpnia 1991 roku 36 tys. żołnierzy Jugosłowiańskiej Armii Ludowej (JNA) i serbskie siły paramilitarne zaatakowały Vukovar^[4]. Miasta broniło 1800 członków Gwardii Narodowej. Wojska JNA zdobyły miasto 18 listopada. Według szacunków podczas oblężenia zginęło ok. 3,5 tys. obrońców miasta (członków Gwardii Narodowej i uzbrojonych cywili) oraz 4 tys. żołnierzy JNA i serbskich sił paramilitarnych^[5]. Następnie około dwustu pacjentów szpitala zamordowano w pobliskiej wsi Ovčara, a pięćdziesiąt zaginęło po przewiezieniu ich w nieznane miejsce. Kilka tysięcy mieszkańców Vukovaru przewieziono do obozów, gdzie Serbowie poddali ich torturom podczas przesłuchań^[6]. Ludność chorwacką wysiedlono^[7]. Mordami w Ovčarze kierował burmistrz Vukovaru Slavko Dokmanović^[8].

W październiku 1996 roku Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii (ICTY) potwierdził, że pacjenci vukovarskiego szpitala zostali pochowani w Ovčarze^[9]. ICTY ekshumowała ponad 250 ciał. Dzięki badaniom antropologicznym oraz analizie znalezionych przedmiotów i ubrań udało się zidentyfikować prawie wszystkie ciała^[10]. Do 2007 roku ekshumowano 1982 ciała ofiar oblężenia miasta (z czego 200 w Ovčarze). Los 486 zaginionych podczas ofensywy JNA i serbskich bojówek jest nieznany^[8].

W listopadzie 2010 prezydent Serbii Boris Tadić przybył do miasta i przeprosił w imieniu swego państwa za dokonane w 1991 zbrodnie. Tadić złożył także kwiaty w miejscu masakry pacjentów szpitala^[11].

Zabytki

Miasto posiada zabytki z XVIII wieku, takie jak: klasztor franciszkanów z kościołem św. Filipa i Jakuba, cerkiew św. Mikołaja, kaplica św. Roka^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Ryszard Bilski: Kocioł bałkański. Warszawa: Świat Książki, 2000. ISBN 83-7227-502-5.
• Clea Coff: Pamięć kości. Pośród umarłych w Ruandzie, Bośni, Chorwacji i Kosowie. Warszawa: 2007. ISBN 978-83-60192-41-2.
• Łukasz Nowak: Łamanie praw człowieka podczas rozpadu Jugosławii, w latach 1991–1995. W: Oblicza współczesnych konfliktów zbrojnych. Tomasz Okraska (red.). Katowice: Uniwersytet Śląski, 2014. ISBN 978-83-940948-0-5.
• Marek Waldenberg: Rozbicie Jugosławii: jugosłowiańskie lustro międzynarodowej polityki. T. 1–2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar, 2005. ISBN 83-7383-154-1.
• Przemysław Zawada: Łamanie praw człowieka podczas rozpadu Jugosławii, w latach 1991–1995. W: Oblicza współczesnych konfliktów zbrojnych. Tomasz Okraska (red.). Katowice: Uniwersytet Śląski, 2014. ISBN 978-83-940948-0-5.

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa (chorw.)