Vulcano (1844)
| ||
 „Vulcano” w porcie w Puli | ||
| Historia | ||
 K.u.K. Kriegsmarine | ||
| Nazwa | „Vulcano” „Vulcan” | |
| Wejście do służby | 1844 | |
| Wycofanie ze służby | 1872 | |
| Dane taktyczno-techniczne | ||
| Wyporność | 483 | |
| Długość | 48 m | |
| Szerokość | 7,6 m | |
| Napęd | ||
| silnik parowy napędzający koła łopatkowe | ||
| Uzbrojenie | ||
| 2 armaty 28-funtowe, 2 armaty 12-funtowe | ||
| Wyposażenie lotnicze | ||
| zobacz w tekście | ||
| Załoga | 93 | |
„Vulcano” - bocznokołowiec należący Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine, jeden z pierwszych parowców austriackiej marynarki wojennej, pierwszy okręt w historii z pokładu którego użyto balony w celach bojowych[1].
Historia
Zbudowany w Wenecji w latach 1842-1844 „Vulcano” brał udział w blokadzie morskiej Republiki Świętego Marka w latach 1848-1849[1]. 12 lipca 1849 z pokładu „Vulcano” w kierunku Wenecji wypuszczono nieznaną liczbę balonów na gorące powietrze do których podczepione były ładunki wybuchowe z mechanizmem zegarowym[1]. Atak skończył się niepowodzeniem, wiatr zmienił kierunek i balony poleciały w przeciwnym niż zamierzonym kierunku. Atak balonowy nie został już nigdy powtórzony[1].
W późniejszym czasie „Vulcano” został przemianowany na „Vulcan”, okręt pozostał w służbie do 1872[1]. Po 1872 okręt został wycofany z aktywnej służby i służył jako hulk, około 1882 został sprzedany i używany jako hulk do składowania węgla, jego dalsze losy nie są znane[1].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- R.D. Layman: Before the Aircraft Carrier: The Development of Aviation Vessels, 1849-1922. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1989. ISBN 978-0-87021-210-9.
Media użyte na tej stronie
Merchant Ensign of Austria-Hungary from 1786 until 1869 and Naval and War Ensign of Austria-Hungary from 1786 until 1915 (de jure, de facto until 1918)
The paddle steamer SMS Vulcan of the Austro-Hungarian Navy at the naval base in Pula