Wójtowa Wieś (Opole)

Wójtowa Wieś (niem. Vogtsdorf) – część Opola, 1293 mieszkańców. Wchodzi w skład dzielnicy Szczepanowice-Wójtowa Wieś^[1].

Nazwa

W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod obecnie stosowaną, polską nazwą Woitowa wieś oraz niemiecką - Vogtsdorf^[2].

Historia

Miejscowość lokowana przed 1308 rokiem, w 1471 roku w dokumentach pisanych wspomniana jako Vogtsdorf, w 1636 jako Woytowawies. Nazwa pochodzi od pierwszego właściciela miejscowości. W latach 1945–1954 siedziba gminy Wójtowa Wieś. Gdy w 1975 roku przyłączono miejscowość do Opola, skrócono jej nazwę do Wójtowa, jednak w miejskim głosowaniu w 2004 roku przywrócono pierwotną formę. 10 lipca 1997 roku miejscowość została zalana przez Odrę.

Obecnie osadnictwo jednorodzinne, przystanek PKS, pętla autobusowa MZK (linia nr 15), Wydział Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii oraz jeden z instytutów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki Politechniki Opolskiej (przy ul. Prószkowskiej), Publiczne Przedszkole nr 36 i Szkoła Podstawowa nr 28 (przy ul. Bogumiła Wyszomirskiego), dwa cmentarze przy ul. Krapkowickiej.

Przez Wójtową Wieś przepływa ciek wodny Olszanka, wpadający do Kanału Ulgi.

Dojazd autobusami miejskimi linii 15 i 25. Przez dzielnicę przebiega ul. Krapkowicka, znajdująca się w ciągu drogi krajowej nr 45, a ul. Prószkowska – drogi wojewódzkiej 414.

Przypisy

Bibliografia

• Johann GeorgJ.G. Knie Johann GeorgJ.G., Alphabethisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andern Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien ..., Breslau: Graß, Barth und Comp., 1830, OCLC 751379865  (niem.).

Linki zewnętrzne

• Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 1 w Opolu. zsp1opole.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
• Wydział Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii Politechniki Opolskiej. po.opole.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-30)].
• Wójtowa Wieś, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 768 .