Wąż pożarniczy

Ten artykuł od 2013-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Węże strażackie

Wąż pożarniczy, wąż strażacki – jeden z elementów wodnej armatury pożarniczej. Służy do podawania wody jako środka gaśniczego.

Rozróżniamy:

1. Węże ssawne W-25^[a], W-52^[b], W-75^[c], W-110^[d], W-150^[e].

Są to węże mające wbudowany oplot druciany zapobiegający spłaszczeniu podczas zasysania wody z otwartego zbiornika (np. z rzeki). Służą zazwyczaj do zasysania wody, a także środka pianotwórczego. Nie są przystosowane do pracy z ciśnieniem wyższym niż atmosferyczne. Węże W-25 i W-52 są stosowane zazwyczaj do zasysania środka pianotwórczego za pomocą zasysaczy liniowych i autopomp pożarniczych

Standardowe długości wynoszą:

• dla węży ssawnych W-25 i W-52: 1 m
• dla węży ssawnych W-75, W-110, W-150: 2,4 m i 1,6 m

2. Węże tłoczne W-25^[a], W-42, W-52^[b], W-75^[c], W-110^[d], W-150^[e], do hydrantów: H-25^[a], H-52^[b].

Są to węże bez drucianego oplotu, łatwo zwijalne, mające wewnątrz koszulkę z tworzywa^[f] (zmniejszająca opór podczas tłoczenia wody). Służą do tłoczenia wody, a także wodnych roztworów środka pianotwórczego do miejsca pożaru.

Standardowe długości wynoszą:

• dla wszystkich rodzajów węży: 20 m i 15 m

Wszystkie węże muszą mieć łączniki umożliwiające podłączenie ich z jednej strony do motopompy (lub autopompy) zaś z drugiej do prądownicy (węże tłoczne) i smoka ssawnego (węże ssawne).

Uwagi

Linki zewnętrzne

• MichałM. Krupiński MichałM., Od czego zależy wysokość strumienia wody wypływającej z węża ogrodowego?, [w:] pismo „Delta” [online], deltami.edu.pl, marzec 2022, ISSN 0137-3005 [dostęp 2022-03-15]  (pol.).