Wąsosz (województwo kujawsko-pomorskie)
Artykuł | 52°56′42″N 17°43′58″E |
---|---|
- błąd | 38 m |
WD | 52°57'9"N, 17°43'31"E, 52°56'43.80"N, 17°43'53.76"E |
- błąd | 2045 m |
Odległość | 2 m |
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (III 2011) | 327[1] |
Strefa numeracyjna | 52 |
Kod pocztowy | 89-200[2] |
Tablice rejestracyjne | CNA |
SIMC | 0097152 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego (c) SANtosito, CC BY-SA 4.0 | |
52°56′42″N 17°43′58″E/52,945000 17,732778 |
Wąsosz – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Szubin.
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 miejscowość należała województwa bydgoskiego.
Położenie geograficzne
Miejscowość leży ok. 7 km od Szubina wzdłuż zachodniego brzegu jeziora Wąsoskiego przy południowej krawędzi jeziora Żędowskiego znajdujących się na terenie Pojezierza Gnieźnieńskiego.
Nazwa
Nazwa często występuje na terenie Polski i pochodzi od staropolskiego wyrazu „wąsosze”, oznaczającego miejsce, gdzie coś się schodzi, zbiega lub łączy[3]. Prawdopodobnie chodzi tutaj o położenie geograficzne miejscowości leżącej przy zbiegu dwóch jezior Wąsoskiego i Żędowskiego. Najstarsze zapisy pochodzą z XIV i XV wiecznych dokumentów spisanych po łacinie: 1404 Wansosche, 1410 Wanschosche, 1413 Wąssose, 1421 Waynschosse, Wąssosse itp.[4]
Historia
Wieś istnieje co najmniej od XIII wieku, jednak pierwsze zapisy pochodzą z wieku XIV. Około 1360 w miejscowości urodził się Maciej z Wąsosza herbu Topór polski rycerz i dyplomata, podkomorzy i sędzia ziemski Kalisza. Był on właścicielem miejscowości, którą odziedziczył po przodkach. Współpracował z Władysławem Jagiełłą, brał udział w wojnie z krzyżakami, a po jej zakończeniu reprezentował Królestwo Polskie w układach pokojowych z zakonem[4][5].
Około 1520 roku właściciele pól dziedzicznych oraz kmiecie płacili dziesięcinę snopową plebanowi słupskiemu. Oprócz tego kmiecie płacili również 2 grosze dziesięciny lnianej oraz kolędę po groszu od łanu. Grosz płacili również karczmarze[4].
Miejscowość do rozbiorów Polski leżała w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. W wyniku rozbiorów Wąsosz wraz z całym regionem znalazł się w granicach zaboru pruskiego. Pod koniec XVIII wieku wieś należała do Stanisława Mycielskiego, dziedzica Szubina[4].
W drugiej połowie XIX wieku miejscowość wymienia Słownik geograficzny Królestwa Polskiego podając, że wraz z Babią Gacią tworzyła okręg wiejski liczący 50 domów z zamieszkującymi je 384 mieszkańcami, w tym 279 katolików i 105 protestantów. Rozciągała się ona na obszarze 747 hektarów, w tym 390 ha roli, 78 ha łąk i 131 ha lasu. W miejscowości znajdowała się wówczas szkoła, wiatrak do mielenia zboża oraz cegielnia. W okolicach znajdowały się również eksploatowane pokłady torfu[4].
Demografia
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 327 mieszkańców[1]. Jest trzynastą co do wielkości miejscowością gminy Szubin.
Atrakcje turystyczne
W 1939 miejscowość znalazła się na linii polskiej pozycji obronnej z 1939, przebiegającej wzdłuż linii jezior żnińskich i obsadzonej przez 25 DP. W ramach jej umocnienia, na przesmykach między jeziorami wybudowano betonowe schrony bojowe. Jeden z nich wybudowano w Wąsoszu, przy drodze Szubin – Żnin (przy 82,4 km drogi krajowej nr 5 według przebiegu onowiązującego w początku XXI wieku). W 2009 ten 150-tonowy obiekt został częściowo odsłonięty przez pasjonatów. W związku z budową odcinka Szubin – Żnin drogi ekspresowej S5 konieczne się stało przesunięcie betonowego bunkra poza teren budowy[6]. W początku lutego 2018 został on przemieszczony w kierunku wschodnim na odległość 34 m[7]. W celu wykorzystania walorów turystycznych obiektu, który będzie zlokalizowany przy drodze dojazdowej, powstanie przy nim specjalna zatoka parkingowa[8][9].
Nad jeziorem Wąsoskim znajduje się kąpielisko strzeżone[10] z wypożyczalnią sprzętu wodnego[11].
Zobacz też
- Wąsosz
Przypisy
- ↑ a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1456 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rymut 1987 ↓.
- ↑ a b c d e Wąsosz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 178 .
- ↑ Gąsiorowski 1983 ↓.
- ↑ Maciej Kulesza: Schron stanął na drodze trasy ekspresowej S5. Przesuną go. Gazeta Wyborcza.
- ↑ Przesuną schron. Waży 150 ton i stoi na trasie budowy S5.
- ↑ Maciej Kulesza 150-tonowy schron już niemal przesunięty z trasy S5.
- ↑ Maciej Kulesza Przesunęli 150-tonowy schron. Trzy metry na godzinę.
- ↑ Plaże pod Bydgoszczą. Wąsosz. Odpoczynek w cieniu drzew
- ↑ Pięć plaż, pięć wizyt
Bibliografia
- Kazimierz Rymut: Nazwy miast Polski. Wrocław: Ossolineum, 1987. ISBN 83-04-02436-5.
- Antoni Gąsiorowski: Maciej z Wąsoszy, [w:] Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa – Poznań: 1983, s. 443.
Linki zewnętrzne
- Wąsosz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 178 .
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Szubin, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
(c) SANtosito, CC BY-SA 4.0
Location map of Kuyavian-Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.83 N
- S: 52.28 N
- W: 17.16 E
- E: 19.88 E
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Nakło County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
- N: 53.32 N
- S: 52.88 N
- W: 17.27 E
- E: 17.90 E