Węglan miedzi(II)
| |||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny | CuCO | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa | 123,55 g/mol | ||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Węglan miedzi(II), CuCO
3 – nieorganiczny związek chemiczny, sól miedzi na II stopniu utlenienia i kwasu węglowego.
W reakcjach związków miedzi(II) z dwutlenkiem węgla lub węglanami powstaje hydroksowęglan miedzi(II) (tj. zasadowy węglan miedzi(II), CuCO
3·Cu(OH)
2), a nie CuCO
3[1][2], np.:
- 2Cu2+
+ CO
2 + 3H
2O → CuCO
3·Cu(OH)
2↓ + 4H+
W efekcie czysty CuCO
3 nie został dotąd otrzymany (stan na rok 2005)[1][2].
Przypisy
- ↑ a b H. Wayne Richardson, Copper Compounds, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 7, DOI: 10.1002/14356007.a07_567 (ang.).
- ↑ a b Stanisław Tołłoczko, Wiktor Kemula, Chemia nieorganiczna z zasadami chemii ogólnej, Warszawa: PWN, 1954, s. 426.