Węglik glinu
Ogólne informacje | |||||||||
Wzór sumaryczny | Al4C3 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 143,96 g/mol | ||||||||
Identyfikacja | |||||||||
Numer CAS | |||||||||
PubChem | |||||||||
|
Węglik glinu (Al4C3) – nieorganiczny związek chemiczny z grupy węglików.
Otrzymywanie
Węglik glinu otrzymuje się w reakcji pyłu węglowego (źródło węgla) z boksytem (źródło glinu) w temperaturze powyżej 2000 °C.
Właściwości fizyczne
- temperatura topnienia: ok. 1400 °C,
- temperatura wrzenia: ok. 2200 °C,
- barwa: jasnożółta,
- drobnokrystaliczna substancja,
- silnie higroskopijny
Właściwości chemiczne
W kontakcie z wodą rozkłada się z wydzieleniem metanu i wodorotlenku glinu:
- Al4C3 + 12 H2O → 3 CH4 + 4 Al(OH)3
Związek wchodzi również w reakcję z kwasem solnym, produktami reakcji są metan i chlorek glinu:
- Al4C3 + 12 HCl → 3 CH4 + 4 AlCl3
Reakcje te są wykorzystywane w laboratoriach do generowania metanu, jednak ze względu na cenę węgliku glinu są zupełnie nieopłacalne w produkcji przemysłowej.
Wykorzystanie
Węglik glinu wykorzystywany jest jako dodatek do materiałów ceramicznych, jako podłoże dla katalizatorów stosowanych w przemyśle oraz jako wypełniacz laminatów i tworzyw sztucznych.
Media użyte na tej stronie
Autor: Materialscientist, Licencja: CC BY-SA 3.0
Structure of aluminium carbide Al4C3. Grey atoms are carbons. The Crystal Structure and Chemical Properties of U2Al3C4 and Stucture Refinement of Al4C3. T. M. Gesing and W. Jeitschko, Z. Naturforsch. 50b, 196-200 (1995).