Węglowice (gmina)
gmina wiejska | |||
1919-54 i 1973–76[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | 1919–39: kieleckie (II RP) | ||
Powiat | 1919-52: częstochowski | ||
Siedziba | |||
Populacja (1974) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal Polska |
Węglowice (do 1868 Klepaczka) – dawna gmina wiejska, istniejąca w latach 1868-1954 oraz 1973–1976[3] w woj. kieleckim, katowickim, stalinogrodzkim i częstochowskim (dzisiejsze woj. śląskie). Siedzibą władz gminy były Węglowice.
Gmina Węglowice powstała za Królestwa Polskiego w 1868 roku z obszaru zniesionej gminy Klepaczka. Jednostka należała do powiatu częstochowskiego w guberni piotrkowskiej[4][5].
W okresie międzywojennym gmina Węglowice należała do powiatu częstochowskiego w woj. kieleckim. Po wojnie gmina przejściowo zachowała przynależność administracyjną, lecz już 6 lipca 1950 roku została wraz z całym powiatem częstochowskim przyłączona do woj. katowickiego[6] (od 9 marca 1953 pod nazwą woj. stalinogrodzkie[7]).
1 lipca 1952 roku gmina weszła w skład nowo utworzonego powiatu kłobuckiego[8]. Jednocześnie gmina została mocno okrojona, kiedy duża część jej obszaru weszła w skład nowych gmin: gminy Konopiska (gromada Herby), gminy Wręczyca Wielka (gromady Długi Kąt, Wręczyca Mała i Wręczyca Wielka) i gminy Truskolasy (gromady Klepaczka i Kuleje)[9].
Po owych zmianach (według stanu z 1 lipca 1952 roku) gmina Węglowice składała się z 10 gromad: Bieżeń, Borowe, Bór Zapilski, Cisie, Czarna Wieś, Jezioro, Łebki, Nowiny, Puszczew i Węglowice[10]. Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[11].
Gmina została reaktywowana 1 stycznia 1973 roku w powiecie kłobuckim w woj. katowickim[12]. 1 czerwca 1975 roku gmina weszła w skład nowo utworzonego woj. częstochowskiego[13]. 15 stycznia 1976 roku gmina została zniesiona przez połączenie z dotychczasową gminą Wręczyca Wielka w nową gminę Wręczyca Wielka[14].
Przypisy
- ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. kieleckiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Liczba ludności z publikacji "Rocznik Demograficzny Polski", GUS 1975-1995
- ↑ Do 28 września 1954 oraz od 1 stycznia 1973 do 14 stycznia 1976
- ↑ Postanowienie z 17 (29) września 1866, ogłoszone 5 (17) stycznia 1867 (Dziennik Praw, rok 1866, tom 66, nr 219, str. 279)
- ↑ Postanowienie z 29 grudnia 1867 (10 stycznia 1868), ogłoszone 8 (20) lutego 1868 (Dziennik Praw, rok 1868, tom 67, nr 228, str. 359)
- ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255
- ↑ Dz.U. z 1953 r. nr 13, poz. 51
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 20, poz. 132
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 19, poz. 120
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
- ↑ Dz.U. z 1976 r. nr 1, poz. 12
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Mixx321, Licencja: CC BY-SA 4.0
Teritorial division of Częstochowa County (Russia, then Poland) in 1867-1952