Węgorzyce

Węgorzyce

osada
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	goleniowski
Gmina	Osina
Liczba ludności	220
Strefa numeracyjna	91
Kod pocztowy	72-221
Tablice rejestracyjne	ZGL
SIMC	0780529
Położenie na mapie gminy Osina Węgorzyce
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Węgorzyce
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Węgorzyce
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego Węgorzyce
53°35′33″N 15°02′44″E/53,592500 15,045556

Węgorzyce^[1][2] (do 1945 Wangeritz) – osada sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Osina, nad rzeczką Leśnicą, dopływem Pileszy z dorzecza Gowienicy, na Równinie Nowogardzkiej, wśród pól i lasów sosnowych i mieszanych, ok. 2 km na wschód od Osiny.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim.

Historia

Od czasów średniowiecza osada była podzielona na trzy części. Jedną z nich stanowiło lenno rycerskie zasiedlone w latach 70. XIV wieu jeńcami węgierskimi (po wojnie z Ludwikiem Węgierskim. Druga część była to wieś chłopska, zaś trzecia stanowiła własność Kościoła. Do XV wieku wieś rycerska była podzielona pomiędzy rodziny: von Eberstein, von Knuthen i von Leutzen. W 1455 ród von Leutzen sprzedał majątek Henningowi von Mildenitz, pochodzącemu ze wsi Rybokarty. Pozostałe dwa rody władają majątkami w Węgorzycach do XVII wieku. W 1655 cała wieś zostaje przejęta przez von Midenitzów na drodze kupna i dziedziczenia. Jednak już cztery lata później całą wieś przejmuje rodzina von Edling. W XVIII wieku, za czasów panowania rodu von Lettow powstaje tutaj folwark o powierzchni gruntów liczącej sobie ponad 600 ha. W XIX wieku wieś podzielono na część folwarczną i chłopską. W 1843 zamieszkiwało tutaj ok. 260 osób. Znajdował się tutaj folwark, dwór i kościół. Ostatnią właścicielką wsi przed II wojną światową była Agnes von Lettow-Vorbeck. W 1945 wieś zajęły wojska polskie. Folwark został przejęty przez Państwowe Gospodarstwo Rolne. Zburzono pałac, zaś kościół popadł w ruinę.

Zabudowa

Obecna zabudowa wsi pochodzi w większości z czasów polskich. Są to głównie bloki mieszkalne stawiane dla pracowników PGR-ów. We wsi znajduje się również kilka niedokończonych bloków mieszkalnych w stanie surowym. Część starszych budynków mieszkalnych i gospodarczych pochodzi z czasów niemieckich. Są to jednak domy murowane bez większych wartości kulturowych. Najważniejszym zabytkiem jest późnogotycki kościół z końca XV wieku. Jest to budynek z kamienia polnego i głazów narzutowych, uzupełniany cegłą. W 1604 roku został przebudowany, zaś podczas zdobywania Pomorza Zachodniego przez wojska polskie i radzieckie w 1945 zniszczony. W roku 2012 staraniem mieszkańców rozpoczęto odbudowę kościoła, którą ukończono w 2013 roku. Pieniądze na odbudowę kościoła pochodziły z datków mieszkańców, wsparcia finansowego Gminy Osina oraz kwoty przekazanej przez wnuka byłych właścicieli Węgorzyc Alberta Bismarcka. Jest to prosty kościół salowy, zbudowany na planie prostokąta^[3][4].

Na terenie przy dawnym pałacu znajduje się również park krajobrazowy w stylu angielskim. Został on założony na przełomie XVIII i XIX wieku. Znajduje się tam kilka pomnikowych drzew. We wsi znajduje się boisko piłkarskie, przystanek PKS i sklep spożywczy. Okoliczne lasy to tereny dla turystów pieszych i rowerowych, jeziora i stawy zaś, dla wędkarzy. Osada rolniczo-przemysłowa. Węgorzyce łączą się drogami asfaltowymi z Osiną i Redłem.

Zobacz też

Okoliczne miejscowości: Maciejewo, Osina, Redło, Stare Wyszomierki

Przypisy