Włóka (narzędzie)

Ten artykuł od 2012-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

(c) Deutsche Fotothek‎, CC BY-SA 3.0 de

Drewniana włóka zagregatowana z broną talerzową i dociążona broną zębową

Włóka – narzędzie uprawowe służące do włókowania. Za włókę uznaje się każde narzędzie ciągnione po powierzchni pola nieposiadające zębów zagłębiających się w glebie.

Najczęściej jest to ciągnięta po powierzchni pola przez ciągnik rolniczy lub konia drewniana lub stalowa belka lub zespół kilku belek ustawionych prostopadle lub pod niewielkim skosem do kierunku jazdy. Włóka najczęściej składa się z belki głównej (posiada stojak do połączenia z podnośnikiem ciągnika), belki usztywniającej, zawiasu oraz tzw. sekcji włóki (jedna lub kilka belek połączonych przeważnie łańcuchami). Głębokość pracy włóki zwykle nie przekracza 5 cm^[1]. Włoka może być również elementem składowym agregatów uprawowych^[1].

Działanie włóki polega głównie na ścinaniu i wyrównywaniu nierówności na wierzchniej warstwie skib^[2]. Efekt wykorzystania włóki jest jednak krótkotrwały i trwa tylko kilka dni^[2]. Dlatego też włóka jako samodzielne narzędzie jest rzadko stosowana, zaś częściej wchodzi w skład wieloczynnościowych agregatów uprawowych^[2].

Jako włókę można wykorzystać (w jej najprostszej formie) kilka połączonych ze sobą zużytych opon.

Przypisy

Bibliografia

• Norbert Marks: Maszyny rolnicze. Cz. 1, Maszyny do uprawy, pielęgnacji, nawożenia, siewu, sadzenia i ochrony roślin. Kraków: Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Krakowie, 1997. ISBN 83-86524-18-9.
• Czesław Waszkiewicz, Józef Kuczewski: Maszyny rolnicze. Cz. 1, Maszyny i urządzenia do produkcji roślinnej. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1998. ISBN 83-02-06052-6.