Włókniarz Konstantynów Łódzki

KKS Włókniarz Konstantynów Łódzkipolski wielosekcyjny klub sportowy z siedzibą w Konstantynowie Łódzkim, założony w 1950 roku.

Informacje ogólne

  • Pełna nazwa: Konstantynowski Klub Sportowy Włókniarz Konstantynów Łódzki
  • Rok założenia: 1950
  • Adres: pl. Wolności 60; 95-050 Konstantynów Łódzki
  • Barwy: biało-zielone
  • Obiekt: Stadion[1] (pojemność 2000) oraz hala Włókniarza
  • Sekcje istniejące: piłka nożna, piłka ręczna, podnoszenie ciężarów

Władze Klubu

  • Prezes Zarządu - Jarosław Banasiak
  • Wiceprezes ds. Podnoszenia Ciężarów - Jerzy Michał Jaśniak
  • Wiceprezes ds. Szkolenia Młodzieży - Sławomir Tołwiński
  • Wiceprezes ds. Piłki Nożnej - JAndrzej Wawrzyniak
  • Wiceprezes ds. Piłki Ręcznej - Dariusz Olejniczak[2]

Historia

Klub powstał w 1950 roku w wyniku połączenia Zrywu, Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego (OMTUR) oraz KS Super Finh (nazwa zakładu). W następnym roku wybudowano stadion. Początkowo w klubie działały dwie sekcje: piłka nożna oraz lekkoatletyka. W latach 50. i 60. stopniowo dochodziły nowe: boks, koszykówka, siatkówka, szachy, tenis stołowy oraz piłka ręczna i podnoszenie ciężarów, które wkrótce stały się prawdziwą wizytówką klubu. Z tego też powodu w wybudowano najpierw asfaltowe boisko ze sztucznym oświetleniem oraz nową halę. Dziś w klubie działają jedynie trzy sekcje: piłka nożna, piłka ręczna oraz podnoszenie ciężarów.

Sekcje

Piłka nożna

Sekcja piłkarska Włókniarza istniała w klubie od początku. Przez ponad 60 lat nie odniosła większych sukcesów. W sezonach 1998/99-2000/01 piłkarze grali w III lidze (3 poziom rozgrywek)[3]. Jej barw bronili reprezentanci Polski - Adrian Budka oraz Marcin Kaczmarek. Z kolei trenerami sekcji byli m.in. medalista mistrzostw świata Marek Dziuba oraz były szkoleniowiec ŁKS-u Łódź, Zbigniew Lepczyk.

Obecnie (sezon 2017/2018), piłkarze Włókniarza występują w łódzkiej grupie klasy okręgowej (6. poziom rozgrywek)[4].

Sukcesy

  • Puchar Polski Łódzkiego Związku Piłki Nożnej - sezon 2006/07

Piłka ręczna

Sekcja została założona w 1960 roku, w 10 lat po rozpoczęciu działalności klubu. Była na tyle silna, że zaczęto nawet mówić o „kuźni talentów” w Konstantynowie[5]. W 1965 roku szczypiorniści byli bliscy awansu do ekstraklasy (przegrali baraż z Pogonią Zabrze 21:23). Wkrótce zapadła decyzja o przejściu jej najlepszych zawodników do Anilany Łódź. Wśród nich byli: bramkarz Andrzej Szymczak (dwukrotny olimpijczyk, medalista igrzysk z Montrealu '76) oraz zawodnicy z pola, w tym Wiesław Krygier i Bogdan Michalak (reprezentanci kraju). W latach 70. sekcja zyskała boisko asfaltowe, a w latach 80. halę sportową. Przez pewien czas istniała w klubie także sekcja piłki ręcznej kobiet.

Obecnie szczypiorniści Włókniarza występują w rozgrywkach I ligi (2. poziom)[6].

Podnoszenie ciężarów

Sekcja podnoszenia ciężarów, podobnie jak piłki ręcznej, została powołana do życia w 1960 roku. Najbardziej utytułowanym jej zawodnikiem był Włodzimierz Jakub, który na olimpiadzie w Montrealu (1976) był rezerwowym, a w MŚ i ME w Moskwie w 1975 oraz ME w Belgradzie w 1980 był o krok od podium, zajmując ostatecznie za każdym razem 4. miejsce.

W 1998 roku sekcja występowała w I lidze. Aktualnie zrzesza grupy młodzieżowe oraz kilku seniorów[7].

Pozostałe

Przypisy

  1. Stadion Włókniarz Konstantynów (KKS), wikimapia.org [dostęp 2017-11-20] (pol.).
  2. KKS WŁÓKNIARZ Konstantynów Łódzki, www.kkswlokniarz.pl [dostęp 2019-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-01].
  3. Włókniarz Konstantynów Łódzki - sezon po sezonie - Historia Polskiej Piłki Nożnej - HPPN.PL, www.hppn.pl [dostęp 2017-11-20].
  4. Klasa okręgowa 2017/2018, grupa: Łódź, www.90minut.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).
  5. KKS WŁÓKNIARZ Konstantynów Łódzki, www.kkswlokniarz.pl [dostęp 2019-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-01].
  6. KKS WŁÓKNIARZ Konstantynów Łódzki, kkswlokniarz.pl [dostęp 2019-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-01].
  7. KKS WŁÓKNIARZ Konstantynów Łódzki, kkswlokniarz.pl [dostęp 2019-07-29] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-01].

Linki zewnętrzne