Włókno drzewne
Włókna drzewne (miękisz o funkcji spichrzowej) – grubościenne, wydłużone komórki wchodzące w skład ksylemu, rozmieszczone pojedynczo lub grupami pomiędzy innymi komórkami lub tkankami, wypełnione są powietrzem lub wodą. Zdrewniałe ściany włókien mogą posiadać nieliczne jamki proste lub jednostronnie lejkowate. Dojrzałe włókna są elementem martwym drewna. Wykazują cechy pośrednie między włóknami sklerenchymatycznymi a cewkami[1]. Prawdopodobnie włókna drzewne powstały w drodze ewolucji z cewek. Są do nich podobne morfologicznie i fizjologicznie[2]. Mają jednak zredukowane jamki lejkowate i mniejszą średnicę wewnętrzną[3]. Włókna drzewne nie są zdolne do przewodzenia wody lub przewodzą ją w niewielkim stopniu[2]. Pełnią rolę wzmacniającą lub (żywe) podwójną: wzmacniającą i jednocześnie spichrzową (np u klonów). Stanowią główną część masy drzewnej, decydują o twardości, ciężarze właściwym i właściwościach technicznych drewna.
Włókna drzewne – nieanatomiczna nazwa tkanek roślin drzewiastych, stosowana w znaczeniu włókna naturalnego, najczęściej w kontekście kierunku ich osiowego położenia. Pojęcie używane w języku leśników i drzewiarzy.
Gatunki drzew o włóknach grubościennych, o bardzo małym świetle komórkowym jak buk, grab, dąb, jesion, mają drewno twarde o wysokich właściwościach mechanicznych. Gatunki o włóknach mniej grubościennych, z większym światłem jak topole, lipa lub wierzba, mają drewno miękkie, o niższych właściwościach wytrzymałościowych. Zróżnicowanie grubości ścian włókien drzewnych może wystąpić w obrębie jednego gatunku w zależności od warunków wzrostu.
Przypisy
- ↑ Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 129-130. ISBN 83-01-13953-6.
- ↑ a b Malinowski Edmund: Anatomia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 111-.
- ↑ Hejnowicz Z.: Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. Warszawa: PWN, 1980, s. 53-54. ISBN 83-01-00420-7.
Media użyte na tej stronie
Autor: thingermejig, Licencja: CC BY-SA 2.0
STEICO flex Wood fibre insulation (Holzfaserdämmstoff)
"As a sustainable building material, wood is known for its excellent qualities, both thermal and ecological. STEICOflex, has combined decades of experience and innovative engineering processes in order to take advantage of the natural insulation properties of wood as a raw material. By using STEICOflex the einvironmentally-friendly, wood based insulation one makes an immediate contribution to the reduction of CO2 emissions. The raw material for STEICOflex comes from thinnings of surrounding pine forests and from saw mill residue.flex .
Our environmental orientation is reflected in the fact that STEICO wood fibre products are certified with the FSC(Forest Stewardship Council).
STEICOflex has also been certified with the recently-introduced quality mark natureplus®. "
Thermal conductivity = 0.038 W/m2k
www.mkea.org.uk/insulationmaterials.html
Wood
"Wood shavings have been used for loft insulation in the USA since the 50s. Sawdust can be blown into wall cavities (Finland) where it can also be sucked out and reused when buildings are dismantled. It is important to keep heat generating wiring away from chippings due to the fire risk. Mixing it with limestone will keep vermin away. Boards can be made from compressed waste from wood mills and provide solid wall, loft or floor insulation."