Władca gór
Tom 15. serii Thorgal | |||
| |||
Scenariusz | Jean Van Hamme | ||
Rysunki | Grzegorz Rosiński | ||
Kraj wydania | Belgia | ||
Język | francuski | ||
Data pierwszego wydania | 1989 | ||
Wydawca | Le Lombard | ||
Data pierwszego wydania polskiego | 1990 | ||
Pierwszy wydawca polski | Orbita | ||
Tłumaczenie | Małgorzata Markowska (Orbita), Wojciech Birek (Egmont Polska) | ||
|
Władca gór – piętnasty tom serii komiksowej Thorgal. Jego autorami są Jean Van Hamme (scenariusz) i Grzegorz Rosiński (rysunki). Komiks ukazał się w oryginale francuskim w 1989 roku nakładem wydawnictwa Le Lombard. Po polsku wydała go w 1990 roku Orbita. Wznowiony w 2003 roku przez Egmont Polska.
Streszczenie
Thorgal z wozem przemierza w środku zimy ośnieżone góry, kiedy staje się świadkiem spadającej lawiny za sprawą tajemniczej osoby dmącej w róg. Dotarłszy bezpiecznie do zgliszcz starej chaty, poznaje tam młodzieńca imieniem Torric. Był on zbiegiem z fortecy Saxegarda, lecz podczas przeprawy stracił wskutek konfrontacji z wilkami dwa palce, które Thorgal został zmuszony mu odjąć. Wiking odnajduje również pierścień w kształcie węża pożerającego własny ogon. Nazajutrz Torric i Thorgal wchodzą do stajni, a wychodząc z niej dziwią się, że miejsce „wygląda tak samo... tylko zupełnie inaczej.” Nagle pojawia się kobieta mierząca do nich z kuszy i pytająca, co robią w jej chacie. Po krótkiej wymianie zdań udaje się im ją przekonać, że nie są groźni i zostają wpuszczeni do chaty, gdzie Thorgal nacina ścianę i ze zdumieniem stwierdza, że drewno jest nie uszkodzone, choć jeszcze „przed kilkoma chwilami” nosiło wyraźne ślady dawno wygasłego pożaru. Zaczynają rozmawiać z Vlaną (takim imieniem im się przedstawiła), ale sprawa zamiast się wyjaśniać robi się coraz bardziej zawiła. Vlana oświadcza im, że przybyła tu z dziadkiem 10 lat temu, wtedy on zbudował tę chatę i nigdy się ona nie paliła, ponadto nigdy nie słyszała też o żadnym Saxegardzie. Nie mogąc zrozumieć kolei rzeczy, przybysze dowiadują się o tym, że przed dziesięciu laty Vlanę i jej dziadka napadli wikingowie północy pod wodzą Haralda Ivarssona. Zwrócono im wolność, dzięki wiedzy owego uczonego, kiedy znajomość medycyny zastosował do wyleczenia z ciężkiej choroby syn Haralda - Leifa. Thorgal nie mógł pojąć paradoksu, jakoby dziesięć lat temu uzdrowiono jego ojca zmarłego dwadzieścia lat temu. Pogrążając się w zamyśleniu zasłania sobie twarz, a odsunąwszy od niej dłonie stwierdza, że znów jest w zawalonej ruderze, ale sam. Uważając ostatnie dziwne przygody za sen, postanawia ruszać w dalszą drogę. Widzi jednak znaczne różnice w ruinie chaty, zwłaszcza w niezawalonym stropie. Thorgal zostaje pochwycony przez ludzi Saxegarda, który zlecił sprowadzić wikinga przed swoje oblicze. Herszt rozbójników wyjaśnia wówczas Thorgalowi co zaszło. Mówi, że jest Torrikiem (udowadnia to pokazując swą dłoń bez dwóch palców) i że razem cofnęli się oni w czasie o 37 lat. Thorgal wrócił do swego czasu, a Torric został i związał się z Vlaną. Jednak po pół roku zabili ją bandyci, którzy na nich napadli i spalili chatę. Mściwy młodzieniec unicestwiał oprawców jednego po drugim. Pozostali, wielce przerażeni, obrali go swym wodzem. Przybrał wówczas imię Saxegarda. Opowiedziawszy to wszystko Thorgalowi Torric-Saxegard poprosił go o ponowne cofnięcie się w czasie i sprowadzenie stamtąd mu Vlany zanim zostanie zabita. Thorgal, oburzony planami Władcy Gór, nie przystał na współpracę. Ten jednak szantażował go dobraniem się do jego żony i dziecka. Thorgal niepostrzeżenie w środku rozmowy przenosi się znów w przeszłość w czas trzeciego dnia po przesileniu jesienno-zimowym. Uniemożliwia zbirom zabicie Vlany i tym samym spalenie dorobku Torrica. Przy wspólnym posiłku wyjaśni im co wie, Vlana zaś opowiada o znalezionym przez Thorgala pierścieniu uroborosa, jakim zajmował się w przeszłości jej dziadek, a który wysłał przedmiot w przyszłość. Uczony wzniósł domostwo w tym miejscu ze względu na występujące tu tajemnicze przejście między czasami. Torric początkowo nie mógł uwierzyć w opowieść Thorgala. Uświadomił sobie jednakże korzyści płynące z wzbogacania się poprzez łupienie gospodarstw innych. Za trzydzieści siedem lat zyskałby ponownie młodą Vlanę mając status postrachu okolicy. Thorgal przenosi się z Vlaną w swoją teraźniejszość. Wiking zostaje pojmany przez ludzi Saxegarda, sam Władca Gór pada ofiarą planu Vlany, która zabiera go w jego własną przeszłość tak, aby spotkał się z samym sobą sprzed lat. Torric nie daje wiary, iż mógłby stać się kimś takim za trzydzieści siedem lat i, przeczuwając, że to zasadzka Saxegarda, z którego fortecy niegdyś uciekł, zabija siebie z przyszłości. Uświadamia sobie wnet błąd, jaki popełnił i decyduje się wybrać w przyszłość, aby przeszkodzić Thorgalowi w dotarciu do chaty po raz pierwszy i zaczęciu tym samym całej przygody. Skoro tylko ma sposobność uśmiercenia Thorgala kroczącego z wozem poprzez góry, tajemnicza postać dęciem w róg sprowadza lawinę na planującego zbrodnię młodzieńca. Tajemniczy Władca Gór okazał się być Vlaną pozostawioną przez Torrica w jej własnej przeszłości, a która obrała sobie za życiowy cel przeszkodzenie mu za trzydzieści siedem lat w planowanym czynie. Thorgal dociera do płonącego z rozkazu Saxegarda niegdysiejszego domostwa Vlany i odzyskuje z rąk zastępcy Saxegarda, Geirroeda, skradziony mu z winy Torrica wóz oraz konia. Wiking wyrusza w drogę powrotną do swojej żony i dziecka odprowadzany wzrokiem przez Vlanę.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
an alchemy manuscript. cf: [1]
The two-dimensional work of art depicted in this image is in the public domain in the United States and in those countries with a copyright term of life of the author plus 100 years. This photograph of the work is also in the public domain in the United States (see Bridgeman Art Library Ltd. v. Corel Corporation).