Władcy Burgundii

Podział terytorium Burgundii w wiekach XI i XII – Przedjurajska (miasta Lyon, Vienne), Zajurajska (Genewa), hrabstwo-palatynat oraz księstwo. Za część Burgundii Przedjurajskiej uważana była także Prowansja.

Królowie Burgundów (koniec IV wieku – 532)

• ?–407 – Gebicca
• 407–411 – Godomar I
• 407–411 – Giselher
• 407–436 – Gunther
• 436–473 – Gunderyk
• 473–480 – Chilperyk I
• 473–516 – Gundobad (w Lyonie)
• 473–493 – Chilperyk II (w Valence)
• 473–486 – Gundomar (w Vienne)
• 473–486 – Godigisel (w Genewie)
• 516–523 – Zygmunt I Święty
• 523–534 – Godomar II

W latach 532-534 doszło do podboju państwa Burgundów przez Merowingów.

Królowie Burgundii w Państwie Franków (534–855)

Merowingowie

• 534 – 558 – Childebert I
• 534–548 – Teodebert I
• 534–561 – Chlotar I (od 558 w całej Burgundii)
• 561–592 – Guntram I
• 592–595 – Childebert II
• 595–613 – Teuderyk II
• 613 – Sigebert II

W latach 613-751 Burgundia była w unii z Neustrią, a od 691 w ramach całego państwa Franków

• 613–629 Chlotar II
• 629–639 – Dagobert I
• 639–658 – Chlodwig II
• 658–673 – Chlotar III
• 673 – Teuderyk III
• 673–675 – Childeryk II
• 675–691 – Teuderyk III
• 691–695 – Chlodwig IV
• 695–711 – Childebert III
• 711–715– Dagobert III
• 715–721 – Chilperyk II
• 720–737 – Teuderyk IV
• 737–743 – bezkrólewie – rządy majordoma Karola Młota (do 741) a następnie współrządy (741–743) jego dwóch synów Pepina Małego i Karlomana – również majordomów – bez króla
• 743–751 – Childeryk III

Karolingowie

• 751–768 – Pepin Krótki
• 768–771 – Karloman
• 771–814 – Karol Wielki
• 814–840 – Ludwik I Pobożny
• 840–855 – Lotar I

Po śmierci Lotara I w 855 wraz z podziałem jego ziem pomiędzy trzech synów, podzielona została również Burgundia.

W 933 Rudolf II z Górnej Burgundii przejmuję władzę w Dolnej Burgundii, jednocząc całą krainę w królestwo Arelatu.

Królowie Burgundii (Arelat) (933–1032)

Welfowie

• 933–937 – Rudolf II
• 937–993 – Konrad I Spokojny
• 993–1032 – Rudolf III Próżniak

Królowie Burgundii w ramach Świętego Cesarstwa (1032–XIV wiek)

Dynastia salicka

• 1032–1039 – Konrad II

Władcy po 1039

Od 1032 Burgundia zostaje włączona do Świętego Cesarstwa Rzymskiego, a każdorazowy cesarz miał prawo do korony burgundzkiej. Ostatnim koronowanym królem Burgundii był cesarz Karol IV Luksemburski. Za symboliczny koniec Królestwa Burgundii uznaje się 1378 rok, w którym to cesarz Karol IV mianował Delfina Francji Karola Walezjusza stałym wikariuszem resztek cesarskich dóbr w Burgundii. Cesarze Rzymscy pozostali tytularnymi władcami Burgundii do końca Rzeszy w 1806 roku.

Hrabiowie Burgundii (867–1678)

Książęta Burgundii (880–1477)

Dynastia Autun

• 880–921 – Ryszard I Prawodawca, książę od 918
• 921–923 – Rudolf I Burgundzki
• 923–952 – Hugo Czarny (hrabia Burgundii 921-952)

Robertynowie

• 952–955 – Hugo Wielki

Dynastia Autun

• 955–956 – Gilbert z Chalon

Robertynowie

• 956–965 – Otton; syn Hugona Wielkiego, ks. Francji
• 965–1002 – Odo (Henryk Wielki); syn Hugona Wielkiego, ks. Francji

Dynastia Ivrei

• 1002–1004 – Otto Wilhelm (hrabia Burgundii 982–1026)

W latach 1004–1016–do Królestwa Francji.

Kapetyngowie (dynastia burgundzka)

• 1016–1032 – Henryk I
• 1032–1076 – Robert I
• 1076–1079 – Hugo I
• 1079–1103 – Odo I Rudy
• 1103–1143 – Hugo II
• 1143–1162 – Odo II
• 1162–1192 – Hugo III
• 1192–1218 – Odo III
• 1218–1271 – Hugo IV
• 1271–1306 – Robert II
• 1306–1315 – Hugo V
• 1315–1349 – Odo IV
• 1349–1361 – Filip I z Rouvres

dynastia burgundzka (linia boczna Walezjuszów)

• 1361–1363 – Jan II Dobry
• 1363–1404 – Filip II Śmiały (również hrabia Burgundii od 1384)
• 1404–1419 – Jan II bez Trwogi (również hrabia Burgundii)
• 1419–1467 – Filip III Dobry (również hrabia Burgundii)
• 1467–1477 – Karol I Zuchwały (również hrabia Burgundii)

W 1477 ziemie Księstwa Burgundii przyłączone do Francji.

Tytularni książęta Burgundii (1477–1795)

Po śmierci Karola Zuchwałego jego córka, mimo że utraciła ziemię księstwa Burgundii, nadal tytułowała się księżną Burgundii. Podobnie robili wszyscy jej następcy, używali tytułów księcia i hrabiego Burgundii (będącego w unii z Księstwem w latach 1384-1678).

dynastia burgundzka (linia boczna Walezjuszów)

• 1477–1482 – Maria I
  • 1477–1482 – Maksymilian I (koregent, późniejszy Cesarz Rzymski)

Habsburgowie

• 1482–1506 – Filip VI Piękny
• 1506–1556 – Karol II
• 1556–1598 – Filip VII
• 1598–1621 – Izabela Klara Eugenia i Albrecht
• 1621–1665 – Filip VIII
• 1665–1700 – Karol III

Burbonowie

• 1700–1706 – Filip IX

Habsburgowie

• 1706–1740 – Karol IV
• 1740–1780 – Maria II
  • 1740–1765 – Franciszek I (koregent)

Dynastia habsbursko-lotaryńska

• 1780–1790 – Józef I
• 1790–1792 – Leopold I
• 1792–1795 – Franciszek I

1795 – utrata na rzecz Francji.