Władcy burgundzkich i habsburskich Niderlandów

Flaga Niderlandów z XV w.

Na obszarze Niderlandów, czyli terenach obecnego Królestwa Niderlandów, Królestwa Belgii i Wielkiego Księstwa Luksemburga, powstało w średniowieczu, w wyniku rozdrobnienia feudalnego Świętego Cesarstwa Rzymskiego, 17 małych księstw, hrabstw i baronii. Na przestrzeni wieków łączyły się one w krótkotrwałe unie. Pełne zjednoczenie tych ziem miało miejsce dopiero w XV w. Dokonali tego drogą małżeństw i podbojów książęta Burgundii z dynastii Walezjuszów. W Burgundii byli oni formalnie wasalami władców Francji, w Niderlandach zaś władców Niemiec. Faktycznie pozostawali praktycznie niezależni. Po wymarciu męskiej linii dynastii (śmierć Karola Zuchwałego w 1477 roku) sama Burgundia jako opustoszałe lenno powróciła do Francji (zajął ją król Ludwik XI), natomiast Niderlandy dzięki małżeństwu przejęli Habsburgowie, którzy na początku XVI w. zostali również królami Hiszpanii. Linia hiszpańskich Habsburgów wymarła w 1700 r. W 1713 r., po hiszpańskiej wojnie sukcesyjnej Niderlandy przeszły pod władzę Habsburgów austriackich, władców Austrii, Węgier i Czech. Pozostały w ich ręku do 1795 r., kiedy to zostały podbite przez Republikę Francuską w toku wojny francusko-austriackiej.

Państwa wchodzące w skład Niderlandów

Władcy burgundzkich Niderlandów

  • 1405–1419 – Jan bez Trwogi (w Artois i Flandrii)
  • 1419–1467 – Filip III Dobry (od 1429 r. w Namur, od 1430 r. w Brabancji i Limburgu, od 1432 r. w Hainaut, Holandii i Zelandii, od 1443 r. w Luksemburgu)
  • 1467–1477 – Karol Zuchwały (od 1473 r. w Geldrii)
  • 1477–1482 – Maria Burgundzka

Władcy habsburskich Niderlandów

Zobacz też

Media użyte na tej stronie

Flag of the Low Countries.svg
Flag of the 17 Provinces, the Low Countries.