Władimir Ałganow

Władimir Ałganow

Владимир Петрович Алганов

pułkownik KGB
Data i miejsce urodzenia	22 października 1952 Leningrad
Przebieg służby
Formacja	KGB
Stanowiska	Pierwszego Zarządu Głównego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR
Odznaczenia

Władimir Pietrowicz Ałganow (ros. Владимир Петрович Алганов, ur. 22 października 1952^[1] w Leningradzie) – radziecki, rosyjski funkcjonariusz wywiadu pełniący służbę jako dyplomata, były pracownik ambasady ZSRR i Federacji Rosyjskiej w Warszawie. Były pułkownik Pierwszego Zarządu Głównego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR i Funkcjonariusz Służby Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej^[2], zamieszany m.in. w tzw. aferę Olina i Orlengate^[3].

Życiorys

Jest synem oficera Armii Radzieckiej, stacjonującego wraz z Zachodnią Grupą Wojsk w NRD. Absolwent Wojskowej Akademii imienia F. E. Dzierżyńskiego w specjalności inżynier-elektronik^[1]. W latach 1975–1993 służył w Siłach Zbrojnych ZSRR, następnie Rosji^[1].

Ukończył Radziecką Szkołę Wywiadu, której komendantem był jego późniejszy zwierzchnik, rezydent wywiadu radzieckiego w PRL w latach 1973–1984 Witalij Pawłow^[4]. W ramach KGB służył na terenie NRD^[5].

W latach 1981–1992 pełnił funkcję pierwszego sekretarza ambasady ZSRR w Warszawie^[6].

Zarząd Kontrwywiadu Urzędu Ochrony Państwa podjął wobec jego osoby normalne w takim przypadku działania operacyjne, śledząc jego kontakty i podsłuchując rozmowy telefoniczne. UOP w połowie 1994 stwierdził^[7], że Ałganow pomimo oficjalnego przejścia na emeryturę nie zaprzestał działalności szpiegowskiej w RP. Przykrywką jego działalności szpiegowskiej było zatrudnienie w austriackiej firmie Polmarck, której głównymi udziałowcami są Andrzej Kuna i Aleksander Żagiel, zamieszani w sprzeniewierzenie pieniędzy FOZZ^[8].

W latach 2003–2006 doradca dyrektora generalnego koncernu FGUP Konciern „Roseniergoatom”, w latach 2006–2009 doradca dyrektora generalnego przedsiębiorstwa Intier RAO JeES, od 2009 kierownik grupy doradców przewodniczącego Intier RAO JeES^[1][9]. Od marca 2011 zasiada w Radzie Dyrektorów przedsiębiorstwa OAO „Promyszłennaja Eniergietika” (pol. Przemysłowa Energetyka)^[10]. Od sierpnia 2013 członek Zarządu przedsiębiorstwa OOO „RT-ET” z siedzibą w Samarze^[11].

W maju 2012 został odznaczony Orderem Honoru Federacji Rosyjskiej^[12][1].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Rafał Kasprów, Jacek Łęski: Wakacje z agentem, Życie, 23.08.1997
• Artykuł na stronie internetowej związanej z rosyjskim wywiadem (ang.)
• What Is The KGB Interested In?, A Step At A Time (ang.)
• Weekly Opinion 02-05-2005, anti-communistanalyst.com (ang.)
• In Full Cry After Spies, The Warsaw Voice. www2.warsawvoice.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. (ang.)
• Oil Secrets of the Polish Intelligence, Pavel Simonov i Allister Maunk, axisglobe.com (ang.)
• Истоки нашего демократического режима, Олег Греченевский (ros.)