Władimir Aksionow
Władimir Aksionow (z prawej) i Jurij Małyszew na radzieckim znaczku | |
Data i miejsce urodzenia | 1 lutego 1935 |
---|---|
Narodowość | |
Funkcja | inżynier pokładowy |
Łączny czas misji kosmicznych | 11 dni 20 godzin 11 minut i 47 sekund |
Misje | |
Odznaczenia | |
Władimir Wiktorowicz Aksionow, ros. Владимир Викторович Аксёнов (ur. 1 lutego 1935 w Giblicy, obwód riazański, ZSRR) – inżynier, kosmonauta radziecki, Lotnik Kosmonauta ZSRR.
Wykształcenie i praca w OKB-1
- 1949 – szkołę podstawową ukończył w rodzinnej wsi Giblicy.
- 1953 – został absolwentem technikum budowy maszyn i w Krzemieńczuku rozpoczął naukę w wojskowej szkole przygotowującej pilotów.
- 1955 – został słuchaczem Czugujewskiej Wyższej Wojskowej Szkoły Lotniczej, ale po roku został przeniesiony do rezerwy.
- 1957 – rozpoczął pracę w biurze konstrukcyjnym Siergieja Korolowa (OKB-1). Na różnych stanowiskach pracował tam aż do momentu przyjęcia do grupy kosmonautów. Uczestniczył w konstruowaniu statków kosmicznych typu Wostok, Woschod, Sojuz i stacji kosmicznej Salut. Poza tym kierował lotniczym doświadczalnym laboratorium zainstalowanym na pokładzie samolotu Tu-104. Odbył na nim blisko 250 lotów, w czasie których ponad 1200 razy znajdował się w stanie nieważkości. Zajmował się zagadnieniami związanymi z oceną, projektowaniem i badaniami doświadczalnymi statków kosmicznych. Ponadto uczestniczył w przygotowywaniu procedur postępowania kosmonautów podczas prac na zewnątrz statku kosmicznego, zarówno w czasie przechodzenia pomiędzy statkami kosmicznymi, jak również w warunkach księżycowej oraz sztucznej grawitacji.
- 1963 – został absolwentem Wszechzwiązkowej Politechniki. Ukończył ją w systemie zaocznym, uzyskując tytuł inżyniera mechanika.
- 1981 – 30 grudnia, po obronie pracy w Instytucie Badań Kosmicznych, otrzymał stopień kandydata nauk technicznych.
Kariera kosmonauty
- 1973 – 27 marca został przyjęty do czwartej grupy kosmonautów Biura Konstrukcyjnego „Energia” (w tamtym czasie jeszcze pod nazwą ЦКБЭМ – centralne biuro konstrukcyjne eksperymentalnej budowy maszyn). Razem z Aksionowem w tym zespole znaleźli się również: Aleksandr Iwanczenkow, Walerij Riumin i Giennadij Striekałow.
- 1974-1976 – w załodze dowodzonej przez Leonida Kizima szkolił się początkowo do lotu na statku Sojuz w ramach wojskowego programu badań, a później do lotu na statku typu Sojuz-T, który miał dostarczać załogi na pokład stacji kosmicznych.
- 1976 – w styczniu wspólnie z Walerijem Bykowskim rozpoczął, jako inżynier pokładowy, trening do misji Sojuza-22.
- 1976 – 15–23 września uczestniczył w locie statku kosmicznego Sojuz 22.
- 1976-1978 – po zakończonym locie kosmicznym powrócił do grupy kosmonautów przygotowujących się do wypraw na pokładzie statku typu Sojuz T.
- 1978-1980 – kontynuował szkolenie w załodze, której dowodzenie powierzono Jurijowi Małyszewowi.
- 1980 – 5–9 czerwca wziął udział w misji statku Sojuz T-2.
- 1980-1984 – pracował w Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. J. Gagarina. Zajmował się m.in. przygotowywaniem nowych załóg do lotów w kosmos.
- 1984-1988 – jako zastępca kierownika jednego z kompleksów Zjednoczenia Naukowo-Przemysłowego „Energia” (НПО „Энергия”) pracował nad systemami kierowania, cumowania i lądowania statków kosmicznych i stacji orbitalnych.
- 1988 – 17 października w związku z przejściem na emeryturę opuścił korpus radzieckich kosmonautów.
Po opuszczeniu oddziału kosmonautów
- 1988 – został dyrektorem Państwowego Centrum Naukowo-Badawczego zajmującego się badaniem zasobów naturalnych Ziemi przy wykorzystaniu sztucznych satelitów.
- 1990-1992 – był generalnym dyrektorem Zjednoczenia Naukowo-Badawczego „Planeta” (НПО „Планета”).
- 1990-1996 – pełnił funkcję zastępcy przedstawiciela rady dyrektorów „Mosbiznesbanku” („Мосбизнесбанк”).
- 1996 – został przedstawicielem prezydium organizacji społecznej „Duchowy Ruch Rosji”.
- 2001 – został prezesem fundacji naukowej „Instytut Problemów Bezpieczeństwa i Ustawicznego Rozwoju”.
Loty załogowe
- Sojuz 22
Pojazd kosmiczny Sojuz 22 wystartował w kosmos z kosmodromu Bajkonur 15 września 1976. Wyprawą dowodził Walerij Bykowski, a Władimir Aksionow pełnił funkcję inżyniera pokładowego. Lot prawie w całości poświęcony był badaniom Ziemi. W tym celu zapasowy statek kosmiczny Sojuz przewidziany do misji Sojuz-Apollo został specjalnie przebudowany. Zainstalowano w nim skonstruowaną w NRD wielozakresową kamerę o 6 obiektywach pracującą w zakresie światła widzialnego i podczerwieni. Podczas trwającej tydzień misji kosmonauci wykonali 2400 zdjęć powierzchni ZSRR oraz NRD. Na Ziemię powrócili 23 września 1976, lądując w odległości ok. 150 km od Celinogradu.
- Sojuz T-2
Była to pierwsza załogowa misja zmodyfikowanego statku kosmicznego serii Sojuz. Wyprawą dowodził Jurij Małyszew, a Aksionow, tak jak poprzednio, był inżynierem pokładowym. Lot miał na celu potwierdzenie skuteczności zastosowanych rozwiązań technicznych. Start z kosmodromu Bajkonur nastąpił 5 czerwca 1980. Dzień później statek połączył się z zespołem orbitalnym Salut 6 – Sojuz 36, na pokładzie którego znajdowała się czwarta stała załoga – Leonid Popow i Walerij Riumin. Po trzech dniach wspólnych prac statek Sojuz T- 2 odcumował od stacji kosmicznej i powrócił na Ziemię, lądując w odległości około 200 km od Żezkazganu.
Wykaz lotów
Loty kosmiczne, w których uczestniczył Władimir W. Aksionow | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 15 września 1976 | Sojuz 22 | 23 września 1976 | Sojuz 22 | inżynier pokładowy | 7 dni 21 godzin 52 minuty i 17 sekund |
2 | 5 czerwca 1980 | Sojuz T-2 | 9 czerwca 1980 | Sojuz T-2 | inżynier pokładowy | 3 dni 22 godziny 19 minut i 30 sekund |
Łączny czas spędzony w kosmosie – 11 dni 20 godzin 11 minut i 47 sekund |
Odznaczenia i nagrody
- Medal Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego – dwukrotnie (1976, 1980)
- Order Lenina – dwukrotnie (1976, 1980)
- Medal „Weteran Pracy”
- Medal „Za zasługi w podboju kosmosu” (2011, Rosja)[1]
- Złoty Medal „Za zasługi dla nauki i ludzkości” (Czechosłowacja)
- Order Karla Marksa (1976, NRD)
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Указ Президента Российской Федерации № 436 «О награждении медалью „За заслуги в освоении космоса” иностранных граждан». kremlin.ru, 12 kwietnia 2011. [dostęp 2011-07-09]. (ros.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Orders, decorations and medals of the German Democratic Republic until 1990, here "Order-Karl-Marks", order on bar.
Baretka: Medal "Za zasługi w podboju kosmosu" – Rosja.
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Ribbon bar Medal «Veteran of Labour»
USSR Post