Władimir Astapowski

Władimir Astapowski
Pełne imię i nazwisko

Władimir Aleksandrowicz Astapowski

Data i miejsce urodzenia

16 czerwca 1946
Briańsk

Data i miejsce śmierci

12 kwietnia 2012
Moskwa

Wzrost

185 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
LataKlub
Dinamo Briańsk
Neftczi Baku
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
196?–1965Neftczi Baku?(-?)
1965–1968SKCzF Sewastopol37(-?)
1969–1980CSKA Moskwa226(-262)
1981–1982SKA Chabarowsk19(-?)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1975–1976 ZSRR olimpijska6(-4)
1975–1977 ZSRR11(-12)
Kariera trenerska
LataDrużyna
198?–198?Wojskowy Klub Nampula (asystent)
DJuSSz CSKA Moskwa (asystent)
2004–200?DJuSSz Spartak Moskwa (asystent)

Władimir Aleksandrowicz Astapowski, ros. Владимир Александрович Астаповский (ur. 16 czerwca 1946 w Briańsku, Rosyjska FSRR, zm. 12 kwietnia 2012 w Moskwie) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji bramkarza, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek zespołu Dynamo Briańsk. W połowie lat sześćdziesiątych wyjechał do Baku, gdzie uczył się w Szkole Marynarskiej oraz bronił barw szkolnej drużyny[1]. Tamże został zauważony przez trenerów miejscowego Neftczi Baku, w składzie którego rozpoczął karierę piłkarską. W 1965 przeszedł do SKCzF Sewastopol. Na początku sezonu 1969 został oddelegowany do CSKA Moskwa, dopiero 8 marca debiutował w składzie pierwszej drużyny. Jako zawodnik CSKA osiągnął swoje największe sukcesy. W 1980 po zmianie trenera odszedł do SKA Chabarowsk, w barwach którego w 1982 zakończył karierę piłkarską[2].

Kariera reprezentacyjna

29 listopada 1975 debiutował w reprezentacji Związku Radzieckiego w spotkaniu towarzyskim z Rumunią zremisowanym 2:2. Łącznie od 24 września 1975 do 30 kwietnia 1977 rozegrał 11 meczów w narodowej oraz 6 meczów w olimpijskiej reprezentacjach. W 1976 zdobył brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Montrealu. Rywalizował o pozycję bramkarza Sbornej z Jewgienijem Rudakowem i Aleksandrem Prochorowem. Ostetcznie stracił miejsce w bramce na rzecz Jurija Diegtiariowa.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej służył w randze kapitana w radzieckich siłach zbrojnych. Pod koniec lat osiemdziesiątych podjął się pracy szkoleniowej. Przez pewien czas pracował w Mozambiku, pomagając trenować wojskowy klub w mieście Nampula[3]. W ostatnich latach zajmował się m.in. szkoleniem bramkarzy w CSKA Moskwa i Spartaku Moskwa[4]. Trzy lata trenował bramkarzy w kobiecej drużynie Krasnoarmiejska pod Moskwą. Jednocześnie występował w turniejach weteranów[5]. 12 kwietnia 2012 zmarł w Moskwie[6]. Pochowany na Cmentarzu Chowańskim w Moskwie[7].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

  • mistrz ZSRR: 1970

Sukcesy reprezentacyjne

Sukcesy indywidualne

  • wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 1 (1976), Nr 2 (1975)
  • najlepszy piłkarz ZSRR w plebiscycie tygodnika „Futboł”: 1976
  • najlepszy radziecki bramkarz w plebiscycie magazynu „Ogoniok”: 1976

Odznaczenia

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the Soviet Union (dark version).svg
(c) I, Cmapm, CC-BY-SA-3.0
The flag of the Soviet Union (1955-1991) using a darker shade of red.
Schematic of the flag as adopted in 1955.