Władimir Azin
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 26 września 1895 Marjanawa↗ |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 18 lutego 1920 stanica Tichoriecka |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1916–1920 |
Siły zbrojne | ![]() ![]() |
Jednostki | 28 Dywizja Strzelecka |
Stanowiska | dowódca dywizji |
Główne wojny i bitwy | wojna domowa w Rosji: |
Odznaczenia | |
![]() |
Władimir Michajłowicz Azin, Voldemārs Āziņš (ur. 26 września 1895 r. w Martianowie w guberni witebskiej, zm. 18 lutego 1920 r. w stanicy Tichorieckiej) – rosyjski wojskowy, uczestnik wojny domowej w Rosji po stronie czerwonych.
Życiorys
Ukończył z wyróżnieniem szkołę miejską w Pskowie, następnie pracował w magazynie kupieckim oraz w tkalni. W styczniu 1916 zmobilizowany do wojska rosyjskiego, po rewolucji październikowej organizował oddziały Czerwonej Gwardii i brał udział w walkach z Niemcami pod Pskowem na początku 1918. Wiosną tego samego roku, już po zawarciu z Niemcami pokoju brzeskiego, przybył do Wiatki na czele batalionu złożonego z Łotyszy i dowodził nim na froncie wschodnim. W sierpniu 1918 mianowany dowódcą Grupy Arskiej w czerwonej 2 Armii, w kolejnym miesiącu na jej czele brał udział w operacji kazańskiej[1]. Następnie na czele dywizji brał udział w dalszym marszu czerwonych na wschód, podczas którego zdobyte zostały kolejno Sarapuł, Wotkińsk oraz Iżewsk. Został odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru[1].
Od grudnia 1918 dowodził 28 Dywizją Strzelecką. Razem z nią wiosną i latem brał udział w kontrofensywie Frontu Wschodniego Armii Czerwonej oraz w dalszych operacjach, w toku których biali dowodzeni przez adm. Aleksandra Kołczaka zostali zmuszeni do wycofania się za Ural. Jego dywizja brała udział w operacjach permskiej i jekaterynburskiej[1].
W końcu września 10 Armia, do której włączona została 28 dywizja, została przeniesiona na Front Południowy do walki z Siłami Zbrojnymi Południa Rosji dowodzonymi przez gen. Antona Denikina. Była to część większej reorganizacji sił czerwonych przeprowadzanej w celu powstrzymania ofensywy Denikina na Moskwę[2]. We wrześniu 1919 roku 28 dywizja walczyła na odcinku carycyńskim, gdzie Azin został ranny w rękę[3].
W lutym 1920, już po odparciu ofensywy Denikina, 10 Armia prowadziła działania ofensywne mające na celu wyparcie białych z Północnego Kaukazu i ich rozbicie (operacja północnokaukaska, operacja dońsko-manycka). Podczas kolejnej operacji, tichorieckiej[4], 18 lutego 1920, Azin został wzięty do niewoli, a następnie zamordowany przez białych[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Азин Владимир Михайлович (Вальдемар Мартинович), [w:] Энциклопедия „Пермский край” [online], enc.permculture.ru [dostęp 2019-06-05] .
- ↑ P. Kenez, Red Advance, White Defeat. Civil War in South Russia 1919–1920, New Academia Publishing, Washington DC 2004, ISBN 0-9744934-5-7, s. 217.
- ↑ Азин Владимир Михайлович, www.hrono.ru [dostęp 2019-06-05] .
- ↑ Nikołaj Kakurin , Jukums Vacietis , Grażdanskaja wojna 1918-1921, militera.lib.ru [dostęp 2018-12-18] .
Media użyte na tej stronie
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Central element of the Russian imperial coat of arms.
Azin Vladimir Martinovich (1895-1920)
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).