Władimir Bortko

Władimir Władimirowicz Bortko

(c) Mikhail Popov, CC BY-SA 3.0 Władimir Bortko w 2009 roku
Data i miejsce urodzenia	7 maja 1946 Moskwa
Zawód	reżyser, scenarzysta, producent filmowy
Odznaczenia

Władimir Władimirowicz Bortko (ur. 7 maja 1946 w Moskwie) – rosyjski reżyser, scenarzysta, producent filmowy, Ludowy Artysta Federacji Rosyjskiej (2000)^[1], Zasłużony Działacz Sztuki Federacji Rosyjskiej (1994)^[2], Narodowy Artysta Ukrainy (2003), laureat Państwowej Nagrody Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej za serial Psie serce (1988), kawaler Orderu Honoru (2006), deputowany rosyjskiej Dumy Państwowej i zastępca przedstawiciela komitetu Dumy Państwowej w sprawach kultury.

Życiorys

Urodził się w rodzinie reżysera teatralnego Władimira Bortko^[3] i aktorki Mariny Zacharenko^[4]. Został wychowany w rodzinie ukraińskiego dramaturga Aleksandra Kornejczuka^[5], który był jego ojczymem^[4]. Po ukończeniu kijowskiego technikum geologicznego (1965) i służbie w armii (1965-1966) pracował jako elektryk w Kijowie.

W roku 1969 wstąpił do Państwowego instytutu sztuk teatralnych im. I.K. Karpenko-Karego w Kijowie^[4]. Ukończywszy szkołę w 1974 roku^[4], pracował jako asystent reżysera, potem jako producent filmowy i w 1975 roku stworzył swój pierwszy film Kanał.

W 1980 roku został producentem w wytwórni filmowej Lenfilm, gdzie stworzył swoje kolejne dzieło Komisja śledcza.

Władimir Bortko zyskał popularność dzięki komedii Blondynka za rogiem, w rolach głównych wystąpili Andriej Mironow i Tatiana Dogilewa.

Ekranizacja opowiadania Michaiła Bułhakowa Psie serce zapewniła Władimirowi Bortko światowy sukces i uznanie w środowisku filmowym – film został pokazany na festiwalu Grand Prix w Perugii. Rola profesora Filipa Preobrażeńskiego jest jedną z najlepszych kreacji Jewgienija Jewstingiejewa, natomiast rola Szarikowa zapoczątkowała karierę Władimira Tołokonnikowa.

W 1991 roku wszedł na ekrany kin dramat wojenny Morderczy Afganistan, w którym wystąpił włoski aktor Michele Placido^[4]. Po nakręceniu komedii Powodzenia, panowie! oraz dramatu Cyrk spłonął i klauni się rozbiegli Bortko pod pseudonimem Jan Chudokormow stworzył kilka sezonów serialu telewizyjnego Ulice rozbitych lamp^[4].

W roku 2000 nakręcił kilka kolejnych seriali (Bandycki Petersburg, Idiota i Mistrz i Małgorzata), które cieszyły się ogromną popularnością wśród telewidzów i za które otrzymał wiele prestiżowych nagród.

2 kwietnia 2009 roku odbyła się premiera filmu Taras Bulba z ukraińskim aktorem Bohdanem Stupką w roli głównej. Od daty premiery do 9 maja film obejrzało 3,74 mln ludzi^[6].

Członek Rosyjskiej akademii sztuki kinematograficznej (od 2003), laureat wielu krajowych i międzynarodowych festiwali filmowych. Dyrektor generalny Studia 2-B-2 interteinmen (od 1991).

Obecnie mieszka w Sankt Petersburgu.

Poglądy polityczne

Był członkiem KPZR od 1983 do 1991 r. Od marca 2007 roku Władimir Bortko jest członkiem Komunistycznej Partii Federacji Rosyjskiej^[7]. W jednym z wywiadów Bortko wyjawił, że jedyną siłą, która realnie przeciwstawia się partii u władzy, jest KPRF. Ma negatywny stosunek do rosyjskich liberałów.

Podczas wyborów prezydenckich 2008 podtrzymywał kandydaturę Giennadija Ziuganowa, twierdząc, że ma on konkretny plan odrodzenia kraju i uratowania narodu^[8]. Przy tym, według Bortko, Putina i Ziuganowa łączy miłość do Ojczyzny^[9].

4 grudnia 2011 wybrany na deputowanego do Dumy Państwowej^[10]. 8 listopada 2012 roku uczestniczył w debacie z Przedstawicielem partii politycznej LDPR Władimirem Żyrinowskim.

11 marca 2014 roku Bortko podpisał petycję działaczy kultury Federacji Rosyjskiej dotyczącą poparcia polityki prezydenta Rosji W.W. Putina na Ukrainie i na Krymie^[11].

Filmografia

Reżyseria

• 1974 – Doktor (film krótkometrażowy)
• 1976 – Kanał
• 1978 – Komisja śledcza
• 1980 – Mój tata – idealista
• 1982 – Blondynka za rogiem
• 1984 – Bez rodziny
• 1986 – Głos
• 1987 – Jedinożny sołgaw
• 1988 – Psie serce
• 1991 – Morderczy Afganistan
• 1992 – Powodzenia, panowie
• 1996 – Ulice rozbitych lamp (pod pseudonimem Jan Chudokormow)
• 1998 – Cyrk spłonął i klauni się rozbiegli
• 2000 – Bandycki Petersburg. Baron (serial)
• 2000 – Bandycki Petersburg. Adwokat (serial)
• 2003 – Idiota (serial)
• 2005 – Mistrz i Małgorzata (serial telewizyjny 2005)
• 2009 – Taras Bulba
• 2011 – Piotr Pierwszy. Testament (serial)

Scenariusz

• 1987 – Jedinożny sołgaw
• 2000 – Bandycki Petersburg. Baron (serial)
• 2000 – Bandycki Petersburg. Adwokat (serial)
• 2003 – Idiota (serial)
• 2005 – Mistrz i Małgorzata (serial)
• 2008 – Taras Bulba
• 2011 – Piotr Pierwszy. Testament (serial)

Producent

• 2003 – Idiota (serial)
• 2004 – Legenda o Tampuku (serial)
• 2004 – Honor mam!.. (serial)
• 2005 – Mistrz i Małgorzata (serial)
• 2007 – Sprawa honoru (serial)
• 2011 – Piotr Pierwszy. Testament (serial)

Oczekiwane

• 2014 – Dusza szpiega (film)

Przypisy