Władimir Grendal
 generał pułkownik | |
| Pełne imię i nazwisko | Władimir Dawydowicz Grendal |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1902–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    | |
Władimir Dawydowicz Grendal (Gröndahl) (ros. Владимир Давыдович Грендаль; ur. 10 marca?/ 22 marca 1884 w Sveaborgu, zm. 16 listopada 1940 w Moskwie) – rosyjski i radziecki dowódca wojskowy, generał pułkownik Armii Czerwonej.
Urodzony w szlacheckiej rodzinie szwedzkiego pochodzenia, w 1902 skończył pskowski korpus kadetów, a w 1911 Michajłowską Akademię Artyleryjską, był kadrowym oficerem artylerii rosyjskiej armii. Brał udział w I wojnie światowej jako dowódca 1 morskiego batalionu artylerii ciężkiej. W 1917 w stopniu pułkownika dowodził obroną Rygi. W 1918 wstąpił do Armii Czerwonej, brał udział w wojnie domowej, był szefem szkoły artyleryjskiej Frontu Południowego, 1918-1919 inspektor artylerii Frontu Południowego, a w 1920 Frontu Południowo-Zachodniego. Walczył m.in. z Białymi wojskami Piotra Wrangla. Po zakończeniu wojny domowej był szefem artylerii Kijowskiego i Piotrogrodzkiego Okręgu Wojskowego, w 1923 został szefem Akademii Artylerii Armii Czerwonej. Na początku 1930 wraz z innymi inspektorami i dowódcami artylerii, członkami komitetów naukowych i pracownikami Akademii został aresztowany przez OGPU, jednak wkrótce go zwolniono (10 innych aresztowanych rozstrzelano, kilku innych skazano na więzienie). W 1932 został zastępcą inspektora artylerii, w 1935 mianowany komdywem, czyli dowódcą dywizji, w latach 1935-1937 wykładał w Akademii Wojskowej im. Frunzego w Moskwie, 1939 otrzymał tytuł profesora nauk wojskowych. Od stycznia 1938 do śmierci w stopniu komkora, a od 16 stycznia 1940 komandarma II rangi (przemianowanego później na stopień generała pułkownika) był zastępcą szefa Głównego Dowództwa Artylerii Armii Czerwonej Grigorija Kulika. Brał udział w napaści ZSRR na Finlandię 1939-1940. W połowie czerwca 1940 wysłany do Odeskiego Okręgu Wojskowego w celu koordynacji przygotowań artylerii do aneksji Besarabii przez ZSRR. Zmarł na raka płuc i został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.
Odznaczenia
- Order Lenina (1940 – za zasługi w wojnie z Finlandią)
- Order Czerwonego Sztandaru (za wojnę domową w Rosji)
- Order Czerwonej Gwiazdy
- Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Central element of the Russian imperial coat of arms.
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar of the Jubilee Medal "XX Years of the Workers' and Peasants' Red Army"
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Autor: Jam123, Licencja: CC0
Rank insignia of the Workers' and Peasants' Red Army, here "Colonel general" (OF8) – collar patch 1940–1943.