Władimir Kazaczonok

Władimir Kazaczonok

Pełne imię i nazwisko	Władimir Aleksandrowicz Kazaczonok
Data i miejsce urodzenia	6 września 1952 Kołpino
Data i miejsce śmierci	26 marca 2017 Petersburg
Wzrost	180 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub Iżoriec Kołpino
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1971–1975 Zenit Leningrad 46 (7) 1976–1978 Dinamo Moskwa 64 (13) 1979–1983 Zenit Leningrad 144 (58) W sumie: 254 (78)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1976–1979  ZSRR 2 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1987–1989 Dinamo Petersburg 199?–199? SDJuSzOR Zenit Petersburg 2001–2002 Swietogoriec Swietogorsk 2003 Dinamo Petersburg 2004–2005 Pietrotriest Petersburg 2006–2007 FK Chimki 2008–2009 Smiena-Zenit Petersburg 2010–2012 Sillamäe Kalev

Władimir Aleksandrowicz Kazaczonok, ros. Владимир Александрович Казачёнок (ur. 6 września 1952 w Kołpino w obwodzie leningradzkim, Rosyjska FSRR, zm. 26 marca 2017 w Petersburgu^[1]) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji napastnika, reprezentant ZSRR, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

W dzieciństwie zorganizował piłkarską drużynę, z którą uczestniczył w turnieju „Skórzana piłka”. Jako junior grał w miejscowym zespole Iżoriec Kołpino. Jednym z pierwszych jego trenerów był Siergiej Salnikow. W 1971 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerw Zenitu Leningrad. W następnym roku debiutował w pierwszej drużynie. Potem przez trzy lata służył w milicyjnym klubie Dynama Moskwa. W 1979 powrócił do Zenitu Leningrad. Od 1981 pełnił funkcje kapitana drużyny. W 1983 postanowił zakończyć karierę piłkarską, gdyż był w konflikcie z głównym trenerem Pawłem Sadyrinym, a występować w innym klubie nie chciał^[2].

Kariera reprezentacyjna

1 grudnia 1976 debiutował w reprezentacji ZSRR w towarzyskim meczu z Brazylią (0:2). Łącznie rozegrał 2 mecze.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. W latach 1987-1989 prowadził Dinamo Petersburg. Potem rok pracował w Finlandii, próbował swych sił jako komentator meczów piłki nożnej, pracował na stanowisku wicedyrektora SDJuSzOR Zenit Petersburg, próbował stać się deputowanym, ale w ostatniej chwili wycofał swoją kandydaturę. W końcu powrócił do pracy trenerskiej. W latach 2001-2002 trenował Swietogoriec Swietogorsk, a potem Dinamo Petersburg i Pietrotriest Petersburg. W 2006 objął stanowisko głównego trenera FK Chimki, z którym zdobył awans do Priemjer-Ligi. W połowie sezonu 2007 zachorował na wysokie ciśnienie krwi. Po miesiącu leczenia powrócił do kierowania drużyną, ale 6 września 2007, w dzień swoich 55 urodzin, zrezygnował z funkcji trenera^[3]. Potem trenował drugą drużynę Zenitu Smiena-Zenit Petersburg. Po jej rozformowaniu został zaproszony na stanowisko głównego trenera estońskiego Sillamäe Kalev^[4]. W styczniu 2012 prowadził reprezentację Sankt-Petersburga na turnieju im. Granatkina^[5].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1980
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1977

Sukcesy trenerskie

• mistrz Rosyjskiej Pierwszej Dywizji: 2006

Sukcesy indywidualne

• wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 3 (1974, 1979, 1980)
• członek Klubu Grigorija Fiedotowa: 104 goli

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu Klasy Międzynarodowej

Przypisy

Bibliografia

• V. Kazachenok, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [online] [dostęp 2021-01-03] .
• Władimir Kazaczonok w bazie RusTeam (ros.)
• Profil na PlayerHistory (ang.)
• Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)
• Władimir Kazaczonok w bazie National Football Teams (ang.)
• Vladimir Kazachenok, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [online] [dostęp 2020-12-01] .