Władimir Kriuczkow

Władimir Kriuczkow

Владимир Крючков

Pełne imię i nazwisko	Władimir Aleksandrowicz Kriuczkow
Data i miejsce urodzenia	29 lutego 1924 Carycyn
Data i miejsce śmierci	23 listopada 2007 Moskwa
Przewodniczący Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego Związku Radzieckiego
Okres	od 1988 do 1991
Przynależność polityczna	Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego
Poprzednik	Wiktor Czebrikow
Następca	Wadim Bakatin
Odznaczenia

Władimir Kriuczkow, ros. Владимир Александрович Крючков (ur. 29 lutego 1924 w Carycynie, zm. 23 listopada 2007 w Moskwie) – generał armii, polityk radziecki, funkcjonariusz radzieckich służb specjalnych KGB ZSRR, m.in. w latach 1974–1988 szef I Zarządu Głównego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR (wywiad zagraniczny), następnie w latach 1988–1991 Przewodniczący Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR.

Życiorys

W czasie II wojny światowej do 1943 pracował w zakładach zbrojeniowych, następnie przez rok kierował organizacją młodzieżową w wydziale budowlano-montażowym, a przez kolejny był pierwszym sekretarzem komitetu rejonowego Komsomołu w Wołgogradzie.

Od 1946 do 1947 pracował jako śledczy w prokuraturze rejonowej, następnie – do 1950 – był prokuratorem wydziału śledczego Wołgogradzkiej Prokuratury Okręgowej.

W 1949 ukończył Wszechzwiązkowy Zaoczny Instytut Prawa.

Do 1951 był prokuratorem rejonowym w Wołgogradzie, następnie do 1954 studiował w Wyższej Szkole Dyplomatycznej Ministerstwa Spraw Zagranicznych ZSRR.

W latach 1954–1959 był dyplomatą na Węgrzech. Po powrocie do ZSRR do 1967 był pracownikiem partyjnym – referentem, kierownikiem sektora, pomocnikiem sekretarza KC KPZR.

Od 1967 do 1971 był zastępcą Przewodniczącego KGB, szefem sekretariatu KGB; następnie do 1974 – pierwszym zastępcą szefa I Zarządu Głównego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR (wywiadu).

Od 1974 do 1988 kierował wywiadem zagranicznym; od 1978 był jednocześnie zastępcą przewodniczącego KGB. Od 1986 był członkiem KC KPZR.

Od 11 października 1988 do 21 sierpnia 1991 kierował KGB; od 1989 do 1991 był członkiem Biura Politycznego KC KPZR.

W związku z wydarzeniami sierpniowymi 1991 był aresztowany i osadzony w więzieniu „Matrosskaja tiszina”. Później amnestionowany. Zmarł 23 listopada 2007 roku jako emerytowany generał armii.

Odznaczenia

• Order Lenina – dwukrotnie;
• Order Rewolucji Październikowej;
• Order Czerwonego Sztandaru;
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy – dwukrotnie;
• Order Znak Honoru
• Medal 100-lecia urodzin Lenina
• Medal „Za nienaganną służbę”
• Zasłużony Pracownik Bezpieczeństwa Państwowego
• Medale jubileuszowe.

Bibliografia

• Biografia na stronach internetowych Służby Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej. svr.gov.ru. [dostęp 2014-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-07)].
• Życiorysy z różnych materiałów. hrono.ru. [dostęp 2016-02-29].
• Życiorys. shieldandsword.mozohin.ru. [dostęp 2016-02-29].