Władimir Muchanow

Władimir Muchanow
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Władimir Wasiljewicz Muchanow

Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1954
Ramienskoje

Wzrost

172 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
LataKlub
DJuSSz Ramienskoje
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1973–1975CSKA Moskwa7(1)
1976SKA Rostów nad Donem24(4)
1977Krylja Sowietow Kujbyszew0(0)
1977SKA Rostów nad Donem36(8)
1978–1979Fakieł Woroneż85(61)
1980–1983Łokomotiw Moskwa157(55)
1987Sokoł Saratów30(13)
1988Fakieł Woroneż36(8)
1989Nywa Winnica29(3)
1992Nieftiechimik Niżniekamsk18(4)
W sumie:422(157)
Kariera trenerska
LataDrużyna
1992Nieftiechimik Niżniekamsk (grający trener)
1995–1997Saturn Ramienskoje
1999Łada-Symbirsk (asystent)
1999Łada-Symbirsk
2000–2001Fabus Bronnicy
2001Czernomoriec Noworosyjsk (asystent)
2002Liepājas Metalurgs
2003–2004Tobył Kostanaj
2005Żenis Astana
2006–2012FK Aktöbe
2013Fakieł Woroneż
2014FK Chimki
2015–2017Okżetpes Kokczetaw
2017–2018FK Aktöbe

Władimir Wasiljewicz Muchanow (ros.: Владимир Васильевич Мухановur; ur. 20 kwietnia 1954) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek Szkoły Sportowej w Ramienskoje. W 1973 rozpoczął karierę piłkarską w wojskowej drużynie CSKA Moskwa. Nieczęsto wychodził na boisko, dlatego w 1976 przeniósł się do SKA Rostów nad Donem. W 1977 przeszedł do Krylji Sowietow Kujbyszew, ale już w kwietniu powrócił do SKA Rostów nad Donem. W 1978 został piłkarzem Fakiełu Woroneż. W 1980 został zaproszony do stołecznego Łokomotiwu Moskwa. W 1984 roku w wieku 30 lat zawiesił karierę piłkarza, dopiero w 1987 wrócił do gry w klubie Sokoł Saratów. W 1988 ponownie bronił barw Fakiełu Woroneż. W 1989 zakończył karierę piłkarza w Nywie Winnica. Potem po 3 latach już jako trener rozegrał 18 meczów w składzie Nieftiechimika Niżniekamsk[1].

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarza rozpoczął pracę szkoleniowca. W 1992 łączył funkcje trenerskie i piłkarskie w Nieftiechimiku Niżniekamsk. Od 1995 do 1997 prowadził Saturn Ramienskoje. W 1999 został zaproszony do sztabu szkoleniowego klubu Łada-Symbirsk, gdzie najpierw pomagał trenować, a potem stał na czele klubu. Od lipca 2000 do maja 2001 trenował Fabus Bronnicy. Od 10 maja do 24 czerwca 2001 pomagał trenować Czernomoriec Noworosyjsk. W 2002 roku prowadził łotewski Liepājas Metalurgs, a w latach 2003-2004 kierował Tobyłem Kostanaj. Od 24 grudnia 2004 do końca 2005 trenował kazachski Żenis Astana. 1 stycznia 2006 został mianowany na stanowisko głównego trenera FK Aktöbe[2], którym kierował przez 7 lat do 15 grudnia 2012 roku. 6 czerwca 2013 stał na czele Fakiełu Woroneż[3]. 15 listopada 2013 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[4]. 10 grudnia 2013 roku zgodził się na prowadzenie FK Chimki[5]. Po zakończeniu sezonu 18 czerwca 2014 roku opuścił klub[6]. 8 grudnia 2014 został mianowany na stanowisko głównego trenera beniaminka Kazachskiej Premier Ligi Okżetpes Kokczetaw[7].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy piłkarskie

Fakieł Woroneż
  • mistrz 1 strefy Wtoroj ligi ZSRR: 1978, 1988
  • wicemistrz 3 strefy Wtoroj ligi ZSRR: 1977
Łokomotiw Moskwa
  • brązowy medalista Pierwoj ligi ZSRR:: 1981
Nieftiechimik Niżniekamsk

Sukcesy trenerskie

Nieftiechimik Niżniekamsk
Saturn Ramienskoje
  • wicemistrz strefy środkowej Wtoroj ligi Rosji: 1995
Metalurgs Lipawa
Tobył Kostanaj
  • wicemistrz Kazachstanu: 2003
  • brązowy medalista Mistrzostw Kazachstanu: 2004
  • finalista Pucharu Kazachstanu: 2003
Żenis Astana
  • zdobywca Pucharu Kazachstanu: 2005
FK Aktöbe
  • mistrz Kazachstanu: 2007, 2008, 2009
  • wicemistrz Kazachstanu: 2006, 2010
  • brązowy medalista Mistrzostw Kazachstanu: 2011, 2012
  • zdobywca Pucharu Kazachstanu: 2008
  • zdobywca Superpucharu Kazachstanu: 2008, 2010
  • finalista Pucharu Mistrzów WNP: 2009, 2010
FK Chimki

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Известный казахстанский тренер Дмитрий Огай не любит фальши и подхалимства и ценит мужскую дружбу | Статьи | Общественно – политическая газета «Литер». [dostęp 2016-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-18)].
  2. ↑ Владимир Муханов: «Это довольно-таки грязный прием, он оставил у меня неприятный осадок» – Футбол – Sports.kz
  3. ↑ Воронежский «Факел» возглавит бывший футболист клуба Владимир Муханов – Факел (Воронеж) – Блоги – Sports.ru
  4. ↑ Воронежский «Факел» возглавит легенда саратовского «Сокола» | Тульский футбол
  5. ↑ Владимир Муханов возглавил «Химки» – Футбол – Sports.kz
  6. ↑ ТАСС: Спорт – Владимир Маминов назначен главным тренером футбольного клуба "Химки"
  7. ↑ Владимир Муханов возглавит «Окжетпес» ...Новости | ФК Окжетпес

Bibliografia

Kariera trenerska
Trenerzy Saturna Ramienskoje
  1. ↑ a b tymczasowo
Trenerzy FK Liepājas Metalurgs
  • Tīls (1945–48)
  • Bušs (1949–51)
  • Ziņģis (1953–54)
  • Ptičkins (1954–60)
  • Blūms (1961)
  • Korczebokow (1962–63)
  • Ptičkins (1964–65)
  • Korczebokow (1966–67)
  • Graps (1967–68)
  • Dambis (1969–70)
  • Driķis (1971)
  • Ptičkins (1971–75)
  • Davidovs (1976–78)
  • Obrivins (1976–78)
  • Reinhold (1978–80)
  • Obrivins (1981–82)
  • Vlasovs (1983–84)
  • Žuks (1985–88)
  • Mežeckis (1989–90)
  • Sveilis (1991)
  • Zuntners (1991)
  • Jurenko (1992)
  • Zuntners (1993–94)
  • Safjanovs (1994)
  • Verpakovskis (1994)
  • Ņesterenko (1995)
  • Žuks (1996)
  • Geršovičius (1996)
  • Gilis (1997)
  • Popkovs (1998–00)
  • Szelest (2000–01)
  • Muchanow (2002)
  • Lukins (2002–03)
  • Zelkevičius (2004–07)
  • Andrejevs (2007–08)
  • Osipovs (2008[A])
  • Abramczik (2008–10)
  • Osipovs (2010–12)
  • Intenbergs (2012-13)
  1. ↑ trener tymczasowy
Trenerzy Tobołu Kustanaj
  • Suchostawski (1967)
  • Pietrow (1968–70)
  • Makarienko (1982)
  • Nurpieisow (1983)
  • Born (1984–86)
  • Miller (1987–89)
  • Burłak (1989–90)
  • Jerzunow (1991)
  • Capajew (1992–94)
  • Makarienko (1994–01)
  • Bałbabjan (2001–02)
  • Ołefirenko (2002)
  • Muchanow (2003–04)
  • Paczko (2005)
  • Ogaj (2005–09)
  • Sabitow (2009–11)
  • Pietrienko (2011[A])
  • Hrozny (2011–12)
  • Maslenow (2012–14)
  • Minasjan (2014–15)
  • Maslenow (2015)
  • Ogaj (2016)
  • Tetradze (2016–17)
  • Jewdokimow (2017–18)
  • Zub (2018)
  • Gazzajew (2019)
  • Antonow (2019[A])
  • Żumaskalijew (2019)
  • Babajan (2019–21)
  • Moskalenko (2021–22)
  • Milanović (od 2022)
  1. ↑ a b tymczasowo
Trenerzy Żenis Nur-Sułtan
  1. ↑ Tymczasowo.
Trenerzy FK Aktöbe
  1. ↑ a b c d e f g tymczasowo
Trenerzy Fakiełu Woroneż
  • Antonow (1947)
  • Gierasimow (1948–51)
  • Piskariew (1952)
  • Gierasimow (1953)
  • Siniakow (1954)
  • Szczerbakow (1955)
  • Gulajew (1956)
  • Kostylew (1957–59)
  • Zonin (1960–61)
  • Biełow (1961–62)
  • Kostylew (1963)
  • Salnikow (1964)
  • Siniakow (1965)
  • Korotkow (1966–67)
  • Biełow (1968–69)
  • Czernyszow (1970)
  • Siniakow (1970)
  • Wasiljew (1971)
  • Siniakow (1972–73)
  • Wasiljew (1974–77)
  • Jakowlew (1978–81)
  • Proskurin (1981)
  • Marjenko (1982–87)
  • Papajew (1987–88)
  • Połosin (1989)
  • Szewczenko (1990)
  • Sawczenkow (1991)
  • Nowikow (1991–92)
  • Nienienko (1992–93)
  • Sawczenkow (1993–98)
  • Nienienko (1999–2001)
  • Awierjanow (2001)
  • Łosiew (2001)
  • Sajenko (2002)
  • Gusiew (2002)
  • Sawczenkow (2002–03)
  • Soszenko (2003[A])
  • Sawczenkow (2003)
  • Buławin (2003[A])
  • Małofiejew (2003)
  • Kriestienienko (2003[A])
  • Irchin (2004–05)
  • Nienienko (2006)
  • Łuszyn (2006[A])
  • Kriestienienko (2007–08)
  • Siomin (2008)
  • Szmarow (2008–09)
  • Jakunin (2009[A])
  • Jamlichanow (2009–10)
  • Soszenko (2010[A])
  • Sarsania (2010)
  • Sarsania/Bajdaczny (2011)
  • Sarsania (2012)
  • Sawczenkow (2012)
  • Szczegolow (2013)
  • Muchanow (2013)
  • Korieszkow (2014)
  • Gusiew (od 2014)
  1. ↑ a b c d e f tymczasowo
Trenerzy FK Chimki
  1. ↑ a b c tymczasowo

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Mukhanov.JPG
Autor: BAdrr, Licencja: CC BY-SA 3.0
Vladimir Mukhanov couch FC Fakel Voronezh