Władimir Nikanorow

Władimir Nikanorow

Pełne imię i nazwisko	Władimir Nikołajewicz Nikanorow
Data i miejsce urodzenia	14 lipca 1917 Moskwa
Data i miejsce śmierci	20 maja 1980 Moskwa
Wzrost	183 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera juniorska
Lata Klub 1932–1937 Miasokombinat Moskwa
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1938–1939 Piszczewik Moskwa 38 (-?) 1940–1952 CDKA/CDSA Moskwa 190 (-?) 1952–1953 zespół m.Kalinina/MWO Moskwa 6 (-6)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1952  ZSRR 2 (-3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1955–1957 ODO Swierdłowsk 1958–1960 SKWO Lwów 1962 CSKA Moskwa (dyrektor) 1963 CSKA Moskwa (asystent) 1965 SKCzF Sewastopol 1966 Znamia Nogińsk 1968–1969 Burowik Almietjewsk

Władimir Nikołajewicz Nikanorow, ros. Владимир Николаевич Никаноров (ur. 1 lipca^?/ 14 lipca 1917 w Moskwie, Rosyjska FSRR, zm. 20 maja 1980 w Moskwie, Rosyjska FSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji bramkarza, reprezentant ZSRR w piłce nożnej oraz w hokeju na lodzie, hokeista, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

W 1932 roku zaczął grać w zespole młodzieżowym Miasokombinat Moskwa. W 1938 rozpoczął zawodową karierę w klubie Piszczewik Moskwa. W 1940 został powołany do wojska, gdzie został piłkarzem CDKA Moskwa. W czasie II wojny światowej uczestniczył w działaniach bojowych.

Pod koniec 1952 zespół CDSA Moskwa został rozwiązany z powodu porażki reprezentacji ZSRR na Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach (większość reprezentacji składała się z piłkarzy CDSA). Po rozwiązaniu "drużyny poruczników", jak również wielu jego kolegów z klubu próbował grać w zespole miasta Kalinina, reprezentujący Moskiewski Obwód Wojskowy (MWO). Jednak po porażce na Igrzyskach Olimpijskich-1952 w kraju rozwiązano wszystkie kluby wojskowe. Dlatego w 1953 postanowił zakończyć swoją karierę piłkarską^[1].

Kariera reprezentacyjna

11 maja 1952 zadebiutował w reprezentacji Związku Radzieckiego w nieoficjalnym meczu z Polską przegranym 0:1. Drugi raz wyszedł na boisko również w nieoficjalnym meczu reprezentacji.

Kariera hokeisty

Oprócz piłki nożnej Nikanorow uprawiał bandy i hokej na lodzie. Występował jednak na innej pozycji, jako obrońca.

W bandy grał w klubach Piszczewik Moskwa (1937-1939) oraz CDKA Moskwa (1939-1947). Z CDKA zdobył Puchar ZSRR oraz mistrzostwo i Puchar Moskwy..

W latach 1946-1950 bronił barw CDKA Moskwa w hokeju na lodzie. Łącznie w mistrzostwach ZSRR rozegrał 60 meczów i strzelił osiem goli. Mistrz ZSRR w hokeju w latach 1948-1950. Pierwszy kapitan hokejowej reprezentacji Związku Radzieckiego. W 1948 roku grał przeciwko LTC Praga^[2].

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniową. Od czerwca 1955 prowadził ODO Swierdłowsk, z którym po sezonie 1955 awansował do Klasy A. Jednak nie utrzymał się w niej i po zakończeniu sezonu 1957 opuścił ODO. W 1958 objął stanowisko głównego trenera SKWO Lwów. W latach 1962-1963 z pracował jako dyrektor i asystent trenera w CSKA Moskwa. W 1961 i 1964 trenował dzieci w Szkole Sportowej CSKA. W 1965 stał na czele SKCzF Sewastopol, a w następnym roku przeniósł się do zespołu Znamia Nogińsk. W latach 1968–1969 prowadził Burowik Almietjewsk. Potem od 1969 do 1977 trenował dzieci w Szkole Piłkarskiej Trudowyje Riezierwy Moskwa.

Zmarł 20 maja 1980 roku w Moskwie. Został pochowany na Cmentarzu Kuźminskim^[3].

Sukcesy i odznaczenia

jako piłkarz

Sukcesy klubowe

• mistrz ZSRR: 1946, 1947, 1948, 1950, 1951
• wicemistrz ZSRR: 1945, 1949
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1945, 1948, 1951
• finalista Pucharu ZSRR: 1944

Sukcesy reprezentacyjne

• uczestnik Igrzysk Olimpijskich: 1952

Sukcesy trenerskie

• mistrz II grupy Pierwszej Ligi ZSRR: 1955
• mistrz Spartakiady Zaprzyjaźnionych Wojsk: 1963

Sukcesy indywidualne

• wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 2 (1948)

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR
• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1948

jako hokeista

Sukcesy klubowe

• mistrz ZSRR w hokeju na lodzie: 1948, 1949, 1950
• wicemistrz ZSRR w hokeju na lodzie: 1947
• zdobywca Pucharu ZSRR w bandy: 1945, 1946
• mistrz Moskwy w bandy: 1940, 1943, 1946
• zdobywca Pucharu Moskwy w bandy: 1942, 1945, 1946

Przypisy

Bibliografia

• Władimir Nikanorow w bazie RusTeam (ros.)
• Profil na Allfutbolist.ru. allfutbolist.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-14)]. (ros.).
• Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)