Władimir Suchariew

Władimir Suchariew
Data i miejsce urodzenia10 lipca 1924
Gieorgiewka
Data i miejsce śmierci30 kwietnia 1997
Moskwa
Wzrost179 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
srebroHelsinki 1952lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
srebroMelbourne 1956lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
Mistrzostwa Europy
złotoBruksela 1950sztafeta 4 × 100 m
brązBruksela 1950bieg na 100 m
Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Władimir Gieorgijewicz Suchariew, ros. Владимир Георгиевич Сухарев (ur. 10 lipca 1924 w Gieorgiewce (ob. Kordaj) w Turkiestańskiej ASRR, obecnie w obwodzie żambylskim w Kazachstanie, zm. 30 kwietnia 1997 w Moskwie[1][2][3]) – kazachski lekkoatleta (sprinter) startujący w barwach ZSRR, dwukrotny wicemistrz olimpijski i mistrz Europy z 1950.

Jak siedemnastolatek został powołany do Armii Czerwonej i wziął udział w II wojnie światowej, dochodząc do Berlina. Później podjął naukę w Kazachskim Instytucie Kultury Fizycznej. Startując w klubie Dinamo Ałma-Ata był mistrzem Kazachstanu na różnych dystansach sprinterskich w 1946 i 1948. Od 1949 Przebywał w Moskwie startując w tamtejszym Dinamie[1].

Zwyciężył w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1950 w Brukseli (sztafeta radziecka biegła w składzie: Suchariew, Lew Kalajew, Lewan Sanadze i Nikołaj Karakułow), a w biegu na 100 metrów zdobył brązowy medal. Odpadł w półfinale biegu na 200 metrów[4].

Na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Boris Tokariew, Kalajew, Sanadze i Suchariew), zajął 5. miejsce w finale biegu na 100 metrów i odpadł w ćwierćfinale biegu na 200 metrów. Na kolejnych igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne startował tylko w sztafecie 4 × 100 metrów, która ponownie zdobyła wicemistrzostwo (w składzie: Łeonid Barteniew, Tokariew, Jurij Konowałow i Suchariew)[2].

Odnosił również sukcesy w sporcie akademickim. Zwyciężył w biegach na 100 metrów i na 200 metrów na Akademickich Mistrzostwach Świata (UIE) w 1951 w Berlinie, a także zdobył brązowy medal na 100 metrów na Akademickich Mistrzostwach Świata (UIE) w 1953 w Bukareszcie[5].

Był mistrzem ZSRR w biegu na 100 metrów w latach 1950–1953, w biegu na 200 metrów w latach 1950–1952 i w sztafecie 4 × 100 metrów w 1949 i 1956, wicemistrzem w biegach na 100 metrów i na 200 metrów w 1949 oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1955, a także brązowym medalistą w biegu na 100 metrów w 1955 i 1956 oraz w biegu na 200 metrów w 1948, 1953 i 1956[3].

Był rekordzistą ZSRR w biegu na 100 metrów z czasem 10,3 s (23 września 1951 w Bukareszcie), dwukrotnym w biegu na 200 metrów do wyniku 21,2 s (15 lipca 1951 w Moskwie) i czterokrotnym w sztafecie 4 × 100 metrów do wyniku 39,8 s (1 grudnia 1956 w Melbourne)[6].

Był odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy. Zmarł w Moskwie, pochowany na Cmentarzu Trojekurowskim[3].

Przypisy

  1. a b Сухарев Владимир Георгиевич, biografia.kz [dostęp 2020-11-06] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-11] (ros.).
  2. a b Vladimir Sukharev, olympedia.org [dostęp 2020-11-06] (ang.).
  3. a b c Сухарев Владимир Георгиевич, sport-strana.ru [dostęp 2020-11-06] (ros.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook, European Athletics, s. 497, 500 [dostęp 2020-11-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. World Student Games (UIE), GBRAthletics [dostęp 2014-05-28] (ang.).
  6. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 17, 25 i 194. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.