Władimir Szuchow

Władimir Szuchow
Data i miejsce urodzenia	28 sierpnia 1853 Grajworon
Data i miejsce śmierci	2 lutego 1939 Moskwa
Narodowość	rosyjska
Nagrody	Nagroda Leninowska 1929
Praca
Styl	modernizm
Odznaczenia

Władimir Grigoriewicz Szuchow (ros. Влади́мир Григо́рьевич Шу́хов, ur. 16 sierpnia^?/ 28 sierpnia 1853 w Grajworonie, zm. 2 lutego 1939 w Moskwie) – rosyjski i radziecki inżynier, Bohater Pracy Socjalistycznej (1932).

Główne jego zainteresowania dotyczyły przemysłu naftowego, techniki cieplnej oraz budownictwa.

Wieża Szuchowa w Moskwie

Wynalazca w dziedzinach wydobycia, przetwórstwa, przechowywania i transportu ropy naftowej. W dziedzinie techniki cieplnej wynalazł kocioł wodnorurkowy, zwany kotłem Szuchowa. Najbardziej zaznaczył się w budownictwie.

W roku 1896 opracował konstrukcję wieży stalowej w kształcie hiperboloidy obrotowej, odznaczającą się znaczną wytrzymałością, lekkością i prostotą wykonania. Wieża Szuchowa utworzona była z prostych prętów (dogodnych w obróbce i transporcie), leżących na powierzchni hiperboloidy. Konstruktor zademonstrował ją jeszcze w tym samym roku na wystawie w Niżnim Nowgorodzie. Ten typ wieży znalazł bardzo szerokie zastosowanie. Około 200 takich stalowych konstrukcji zbudowano jako wieże ciśnień, latarnie morskie, wieże i anteny radiowe, słupy linii wysokiego napięcia, maszty na okrętach wojennych rosyjskich i amerykańskich, wieże sygnałowe i obserwacyjne przeciwpożarowe. Budowano też wieże wielopiętrowe, składające się z kilku segmentów hiperboloidalnych ustawianych jeden na drugim i montowanych opracowaną przez Szuchowa specjalną metodą "teleskopową". Najwyższą z tych wież, sześciokondygnacjową, mierzącą 148,3 m, zbudowano w Moskwie w 1921. W późniejszych latach nadawano z niej pierwsze w ZSRR programy radiowe, a od 1938 roku również telewizyjne. Chociaż obecnie wieże Szuchowa wypierane są przez konstrukcje bardziej racjonalne, zwłaszcza ze względu na parcie wiatru, stosuje się je jeszcze dzisiaj jako rusztowania przy bu­dowie wież żelbetowych.

Poważnym wkładem Szuchowa w rozwój budownictwa były jego prace nad lekkimi, ekonomicznymi przykryciami przestrzennymi, w wielu przypadkach znacznie wyprzedzającymi jego epokę. Projektował i konstruował różne ich typy, m.in. wiszące stalowe powłoki kratowe przekrywające powierzchnie wielu tysięcy metrów kwadratowych (demonstrowane w roku 1896 na wystawie w Niżnim Nowgorodzie), lekkie pokrycia łukowe, powłoki o podwójnej krzywiźnie mające zastosowanie w budownictwie przemysłowym – dochodzące do 40 m rozpiętości.

Pod jego kierownictwem zaprojektowano i zbudowano około 180 mostów, w tym szereg dużych, przez takie rzeki, jak Oka, Wołga, Jenisej. Szuchow projektował i kon­struował najrozmaitsze budowle: zbiorniki, elewatory zbożowe, wielkie piece hutnicze, kominy fabryczne, bunkry na cement, przystanie, doki pływające, stalowe wieżowce i wiele, wiele innych konstrukcji specjalnych. Wyposażył 6 miast w urządzenia wodociągowe. Dokonał podniesienia i wyprostowania pochylonego zabytkowego minaretu w Samarkandzie.

Główne dzieła

• Wierchnije Torgowyje Riady
• Dworzec Kijowski (Moskwa)

Linki zewnętrzne

• Fausto Giovannardi: "Vladimir G. Shukhov e la leggerezza dell’acciaio", Borgo San Lorenzo, 2007.