Władysław Żabiński

Władysław Żabiński
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1942
Olszyny

Zawód, zajęcie

polityk, rolnik

Stanowisko

poseł na Sejm X, I i II kadencji (1989–1997)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności Złoty Krzyż Zasługi

Władysław Żabiński (ur. 27 czerwca 1942 w Olszynach) – polski polityk, ogrodnik, rolnik, samorządowiec, działacz opozycji antykomunistycznej w PRL, poseł na Sejm X, I i II kadencji.

Życiorys

Wykształcenie i praca zawodowa

W 1960 ukończył Zasadniczą Szkołę Rolniczą w Wojniczu. Pracował w zawodzie ogrodnika. Od 1970 prowadzi indywidualne 4-hektarowe gospodarstwo rolne (hodowlane) w Sukmaniu. Od 1987 do 1992 był członkiem Krajowego Duszpasterstwa Rolników. Należy do Małopolskiego Stowarzyszenia Agrarnego. Jest honorowym członkiem Straży Granicznej oraz Samarytańskiego Towarzystwa im. Jana Pawła II w Zakliczynie. Pełni funkcję prezesa Polskiego Związku Hodowców Jeleniowatych[1].

W 1997 został mu nadany tytuł honorowego obywatela gminy Zakliczyn.

Działalność publiczna

Od 1968 należał do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W latach 70. zasiadał w Gminnej Radzie Narodowej w Wojniczu oraz Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Tarnowie. Uczestniczył w strajkach chłopskich w 1981. Był jednym z sygnatariuszy porozumień rzeszowsko-ustrzyckich[2], a następnie współtworzył powstały w wyniku ich podpisania Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Rolników Indywidualnych „Solidarność”[3]. Przewodniczył zarządowi województwa tarnowskiego związku. W czasie stanu wojennego został internowany na okres od grudnia 1981 do lutego 1982[4][5].

W 1989 został wybrany na posła X kadencji z ramienia ZSL w okręgu dębickim. Wybór uzyskał już w pierwszej turze (jako jedna z trzech osób reprezentujących koalicję rządzącą w okręgach) przy nieformalnym poparciu ze strony „Solidarności”.

W latach 1991–1997 był posłem I kadencji z listy Komitetu Wyborczego „Piast”, powołanego przez partie ludowe i II kadencji z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego. W Sejmie reprezentował okręgi tarnowskie: nr 31 i nr 46. W wyborach parlamentarnych w 1997 bezskutecznie kandydował do Senatu z ramienia komitetu „Zawsze Polska”[6] w województwie tarnowskim, a w wyborach w 2001 także bez powodzenia ubiegał się o mandat w Sejmie z listy PSL (otrzymał 3585 głosów)[7].

Po opuszczeniu PSL związał się z Samoobroną Rzeczpospolitej Polskiej, z ramienia której w 2006 został radnym powiatu tarnowskiego[8].

W 2007 przeszedł do Stronnictwa „Piast”. Objął funkcje wiceprezesa tej partii oraz prezesa jej władz wojewódzkich. Jako przedstawiciel tego ugrupowania w przedterminowych wyborach parlamentarnych w tym samym roku bez powodzenia kandydował z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu tarnowskim (otrzymał 8164 głosy[9]). W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 bezskutecznie startował z komitetu Libertas w okręgu małopolsko-świętokrzyskim (dostał 1184 głosy). W wyborach samorządowych w 2010 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję w radzie powiatu z listy Powiatowego Ruchu Samorządowego[10].

Odznaczenia

W 2010, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[11]. W 1999 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[12], a w 2016 Krzyż Wolności i Solidarności[13].

Przypisy

  1. Hodowcy jeleniowatych spotkają się w Brzyściu koło Mielca. rdn.home.pl, 10 września 2011. [dostęp 2011-11-20].
  2. Jubileusz rolniczej „Solidarności”. tarnowskieinfo.pl, 11 maja 2011. [dostęp 2011-11-20].
  3. Warto było!, „Gazeta Krakowska” z 1 sierpnia 2005
  4. Zbigniew Solak: Lista internowanych w stanie wojennym w Małopolsce. solidar.pl. [dostęp 2011-11-20].
  5. Noworoczne spotkanie osób internowanych. tarnow.net.pl, 18 stycznia 2009. [dostęp 2011-11-20].
  6. M.P. z 1997 r. nr 64, poz. 621
  7. Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2011-06-14].
  8. Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2011-06-14].
  9. Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2011-06-14].
  10. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2011-06-14].
  11. Prezydent wręczył odznaczenia w Tuchowie. prezydent.pl, 28 lutego 2010. [dostęp 2011-06-14].
  12. M.P. z 2000 r. nr 6, poz. 147
  13. M.P. z 2016 r. poz. 885

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Krzyż Wolności i Solidarności BAR.svg
Baretka Krzyża Wolności i Solidarności.