Władysław Żurawski (malarz)
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Władysław Żurawski (ur. 9 czerwca 1888 w Stryju, zm. 25 lutego 1963 w Mielcu) – polski malarz, grafik, ilustrator i nauczyciel.
Życiorys
Uczęszczał do szkoły średniej i realnej w Stanisławowie. Studia artystyczne odbył w latach 1907-1912 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Wojciecha Weissa i Jacka Malczewskiego, a także u Józefa Pankiewicza, Juliana Fałata i Teodora Axentowicza. Studia ukończył ze specjalnością pedagogiczną.
W latach 1912 i 1913 przebywał w Paryżu. Po powrocie do kraju zamieszkał w Sokalu. W połowie 1913 został zastępcą nauczyciela w C. K. Gimnazjum w Sokalu (po 1918 Państwowe Gimnazjum im. Antoniego Malczewskiego), gdzie przez wiele lat do 1939 uczył rysunków, kaligrafii, potem matematyki, języka polskiego, historii, prowadził gabinet modeli rysunkowych, gabinet rysunkowy, gry i zabawy, Hufiec Przysposobienia Wojskowego nr 4, a ponadto w latach 30. uczył matematyki w Seminarium Nauczycielskim, a w 1938/1939 wykładał też w Państwowym Liceum Pedagogicznym[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10], dyr. od 1936/1937 do 1939[11][12][13]. 31 grudnia 1931 awansował na pełnego nauczyciela gimnazjum.
W 1921 poślubił Jarosławę Saturską. Podczas pobytu w Sokalu zaprzyjaźnił się z Julianem Przybosiem (uczącym w sokalskim gimnazjum do początku 1926[14]). Po wkroczeniu wojsk radzieckich w 1939 nadal pracował jako nauczyciel rysunku. Podczas okupacji niemieckiej od 1 kwietnia 1942 do 12 marca 1943 był profesorem Staatliche Handelschule (państwowej szkoły handlowej). Obawiając się napadu nacjonalistów ukraińskich, po 15 marca 1944 przeniósł się z Sokala do Mielca. Od marca do lipca 1944 pracował w zakładach przemysłu lotniczego w Mielcu. W latach 1945-1951 pracował jako nauczyciel rysunku w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. St. Konarskiego w Mielcu. W roku 1952 zamieszkał w Zamościu i rozpoczął pracę nauczyciela rysunku w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych. W roku 1958 przeszedł na emeryturę. W roku 1959 powrócił do Mielca, gdzie jako emeryt uczył rysunku w miejscowym liceum i gdzie zmarł w roku 1963.
Oprócz pracy nauczycielskiej zajmował się twórczością plastyczną. Od 1928 zajął się głównie drzeworytem, najczęściej o tematyce folklorystycznej. Jego dzieła wykazują pewne wpływy stylu Władysława Skoczylasa. Swoje drzeworyty publikował często w postaci cykli tworzących albumy.
Przypisy
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Sokalu za rok szkolny 1913/14. Sokal: 1914, s. 79, 99.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Sokalu za rok szkolny 1916/17. Sokal: 1917, s. 4.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum w Sokalu za rok szkolny 1917/18. Sokal: 1918, s. 4.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum w Sokalu za rok szkolny 1920/21. Sokal: 1921, s. 4, 19, 20, 21.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum w Sokalu za rok szkolny 1921/22. Sokal: 1922, s. 4, 6, 10.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum w Sokalu za rok szkolny 1922/23. Sokal: 1923, s. 4.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum w Sokalu za rok szkolny 1925. Sokal: 1925, s. 4.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum w Sokalu za rok szkolny 1926/27. Sokal: 1927, s. 4.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum Koedukacyjnego im. Antoniego Malczewskiego w Sokalu za rok szkolny 1934/35. Sokal: 1935, s. 4, 12.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum Koedukacyjnego im. Antoniego Malczewskiego w Sokalu za rok szkolny 1935/36. Sokal: 1936, s. 5, 6.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum Koedukacyjnego Nr. 587 im. Antoniego Malczewskiego w Sokalu za rok szkolny 1936/37. Sokal: 1937, s. 4, 11.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum Koedukacyjnego Nr. 587 im. Antoniego Malczewskiego w Sokalu za rok szkolny 1937/38. Sokal: 1938, s. 5.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Liceum i Gimnazjum Koedukacyjnego Nr. 587 im. Antoniego Malczewskiego w Sokalu za rok szkolny 1938/39. Sokal: 1939, s. 5.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum w Sokalu za rok szkolny 1925/1926. Sokal: 1926, s. 5.