Władysław Abraham
 | |
| Pełne imię i nazwisko | Władysław Henryk Franciszek Abraham |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 10 października 1860 |
| Data i miejsce śmierci | 15 października 1941 |
| Miejsce spoczynku | |
| Narodowość | polska |
| Rodzice | Cyryl, Antonia |
| Małżeństwo | Stanisława |
| Dzieci | |
| Krewni i powinowaci | Wacław Stachiewicz (zięć) |
| Odznaczenia | |
   | |
Władysław Henryk Franciszek Abraham (ur. 10 października 1860 w Samborze[1], zm. 15 października 1941 we Lwowie) – polski prawnik i uczony, członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie[2].
Życiorys
Był synem Cyryla i Antonii z Pawulskich[1]. Studiował na wydziałach prawa i filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego (w tym czasie otrzymał stypendium z fundacji ś.p. dra Katarzyńskiego[3]). Zajmował się historią prawa kanonicznego i polskiego oraz historią Kościoła, specjalizował się w kanonistyce na uniwersytecie w Berlinie, habilitował na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1886 r. został docentem i objął katedrę prawa kościelnego na Uniwersytecie Lwowskim, którego był rektorem od 1900[1] (lub w latach 1899–1900). W 1888 został profesorem prawa kościelnego. Był także członkiem Polskiej Akademii Umiejętności (od 1893), Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz Towarzystwa Naukowego we Lwowie, Poznaniu i Wilnie[1]. Zorganizował badania w archiwum watykańskim nad źródłami związanymi z Polską. Brał udział w komisji ministerialnej przygotowującej projekt konkordatu między Rzecząpospolitą Polską i Stolicą Apostolską, współtworzył polskie prawo małżeńskie.
16 stycznia 1931 Uniwersytet Poznański przyznał mu tytuł doktora honoris causa. W 1937 otrzymał także tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[4][5].
W czerwcu 1889 ożenił się ze Stanisławą Reiss[1]. Ich synem był generał Roman Abraham, dowódca Wielkopolskiej Brygady Kawalerii w kampanii wrześniowej.
Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Twórczość
- 1889: Początki prawa patronatu w Polsce,
- 1890: Organizacja Kościoła w Polsce do poł. w. XII (wyd. 2: 1893, wyd. 3: Poznań 1962),
- 1900: Stanowisko kuryi papieskiej wobec koronacyi Łokietka,
- 1904: Powstanie organizacyi kościoła łacińskiego na Rusi. Tom 1,
- 1908: Jakub arbp halicki[1],
- 1912: Założenie biskupstwa łacińskiego w Kamieńcu Podolskim,
- 1913: Forma zawarcia zaręczyn i małżeństwa w najnowszym ustawodawstwie kościelnym[1],
- 1922: Dziewosłęb. Studyum z dziejów pierwotnego prawa małżeńskiego w Polsce,
- 1925: Zawarcie małżeństwa w pierwotnym prawie polskim[1],
- 1927: Pontificale biskupów krakowskich z XII w. Kraków.
- Biogramy w Polskim Słowniku Biograficznym (m.in. Andrzej biskup kamieniecki[6], Andrzej, łaciński biskup łucki[7] 1935).
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (31 grudnia 1923)[8][9]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (13 lipca 1921)[10][11][12]
- Krzyż Komandorski Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego (Watykan)[1]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Czy wiesz kto to jest?. Stanisław Łoza (red.). Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 1. [dostęp 2021-12-09].
- ↑ Teofil Emil Modelski, Towarzystwo Historyczne 1914–1924, [w:] Kwartalnik Historyczny, rocznik LI, zeszyt 1–2, Lwów 1937, s. 43.
- ↑ Zdanie sprawy ruchu naukowego Akademii Umiejętności od dnia 5 maja 1883 r. podane przez sekretarza generalnego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 129 z 5 czerwca 1884.
- ↑ Przed uroczystościami na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. „Gazeta Lwowska”, s. 2, nr 127 z 10 czerwca 1937.
- ↑ Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 26. ISBN 978-83-7188-964-6.
- ↑ Andrzej biskup kamieniecki, [w:] Polski Słownik Biograficzny, T. I, s. 103.
- ↑ Andrzej, łaciński biskup łucki, [w:] Polski Słownik Biograficzny, T. I, s. 106.
- ↑ M.P. z 1923 r. nr 296, poz. 426 „w uznaniu zasług, położonych dla Rzeczypospolitej Polskiej na polu nauki”.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.
- ↑ M.P. z 1921 r. nr 156 „za zasługi, położone dla Rzeczypospolitej Polskiej na polu pracy naukowej i obywatelskiej” – jeden z pierwszych 15 odznaczonych Orderem Odrodzenia Polski.
- ↑ Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, nr 157 z 19 lipca 1921.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 14, 22.
Linki zewnętrzne
- Publikacje Władysława Abrahama w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Godło Rzeczypospolitej Polskiej ustalone Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach (Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980)
Autor: Kwartalnik Historyczny, Licencja: CC0
Władysław Henryk Franciszek Abraham (ur. 10 października 1860 w Samborze, zm. 15 października 1941 we Lwowie) – polski prawnik i uczony. Rektor Uniwersytetu Lwowskiego (od 1900), członek Polskiej Akademii Umiejętności (od 1893 r.), Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz Towarzystwa Naukowego we Lwowie, Poznaniu i Wilnie. Zorganizował badania w archiwum watykańskim nad źródłami związanymi z Polską. Brał udział w komisji ministerialnej przygotowującej projekt konkordatu między Rzecząpospolitą Polską i Stolicą Apostolską, współtworzył polskie prawo małżeńskie.
(c) Stako at pl.wikipedia, CC-BY-SA-3.0
Lwów, cmentarz Łyczakowski - grobowiec prof. Władysława Abrahama.
Maj 2005.Commander's insigna of S. Gregorius Magnus' order