Władysław Antos
 kapitan administracji | |
| Data i miejsce urodzenia | 29 marca 1894 |
|---|---|
| Data śmierci | 1943 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | oficer ewidencyjny |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg){kind=small}  | |
Władysław Stanisław Antos[1] (ur. 29 marca 1894 w Wieliczce[2], zm. 1943) – kapitan administracji magister Wojska Polskiego.
Życiorys
Syn Klemensa. W 1914 roku był członkiem Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Wieliczce. W sierpniu tego roku wstąpił do Legionu Wschodniego, a po jego rozwiązaniu do 3 pułku piechoty Legionów Polskich. Od 1 kwietnia 1915 roku do 15 lutego 1918 roku służył w 1 pułku artylerii, a następnie był internowany w obozie w Huszt na Węgrzech. Po zwolnieniu wziął udział w wojnie z Ukraińcami[3].
1 maja 1923 roku, będąc urzędnikiem wojskowym w XI randze, został przydzielony z PKU Ostrów Poznański na stanowisko oficera ewidencyjnego na powiat kępiński przy tejże PKU[4]. W styczniu 1924 roku został przydzielony do PKU Poznań Miasto na stanowisko oficera ewidencyjnego II rejonu[5]. W tym samym roku został przemianowany na oficera zawodowego w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 grudnia 1920 roku w korpusie oficerów administracji, dział kancelaryjny[6]. W lutym 1926 roku, po reorganizacji PKU Poznań Miasto i likwidacji stanowiska oficera ewidencyjnego, został zatwierdzony na stanowisku referenta[7]. 1 października 1926 roku został odkomenderowany na studia na Uniwersytecie Poznańskim[8][9]. W styczniu 1927 roku został przydzielony do Oddziału V SG, jako oddziału macierzystego z równoczesnym pozostawieniem na odkomenderowaniu na studiach[8]. W grudniu 1929 roku został przeniesiony do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej na stanowisko asystenta geografii[10][11]. Później został przeniesiony w korpusie oficerów administracji z grupy kancelaryjnej do grupy naukowo-oświatowej[12][13]. W marcu 1934 roku został przeniesiony do korpusu oficerów piechoty z pozostawieniem na zajmowanym stanowisku w Szkole Podchorążych Piechoty[14]. W czerwcu 1935 roku, w stopniu porucznika, nadal pełnił służbę w Szkole Podchorążych Piechoty[15]. W 1938 roku, w stopniu kapitana, ponownie był oficerem korpusu administracji, grupa administracyjna[16].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości (9 listopada 1931)[17]
- Srebrny Krzyż Zasługi (1938)[18]
- Odznaka pamiątkowa „Orlęta”[3]
Przypisy
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 153, sprostowano imię z „Władysław” na „Władysław Stanisław”.
- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne, wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-12-03].
- ↑ a b Wykaz Legionistów ↓.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1553.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 82 z 2 stycznia 1924 roku, s. 761.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1285, 1344.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 15.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 12 stycznia 1927 roku, s. 5.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 828.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 399.
- ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 423.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 392, 804.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 15 września 1933 roku, s. 191.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 12 marca 1934 roku, s. 87.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 93.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 54.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ „za zasługi na polu pracy społecznej”.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
- Władysław Antos. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2019-03-09].
- Wacław Lenkiewicz, Andrzej Sujkowski, Hugo Zieliński: Księga Pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej. Ostrów-Komorowo: Szkoła Podchorążych Piechoty, 1930.
Media użyte na tej stronie
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek legionowy
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 4.0
Odznaka honorowa "Orląt Lwowskich"
Baretka: Krzyż Zasługi – Polska (II RP).