Władysław Barański

Władysław Barański
Data i miejsce urodzenia

16 października 1898
Krościenko nad Dunajcem

Data i miejsce śmierci

18 stycznia 1944
Warszawa

Poseł V kadencji Sejmu (II RP)
Okres

od 1938
do 1939

Przynależność polityczna

Obóz Zjednoczenia Narodowego

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920-1941, dwukrotnie) Krzyż Kawalerski Orderu Białej Róży Finlandii Kawaler Orderu Zasługi Rolniczej (Francja) Kawaler Orderu Zasługi Morskiej (Francja)

Władysław Andrzej Barański (ur. 16 października 1898 w Krościenku nad Dunajcem[1], zm. 18 stycznia 1944 w Warszawie) – polski polityk, działacz społeczny, inżynier leśnik, poseł V kadencji Sejmu w latach 1938–1939[2][3], członek Koła Parlamentarnego Obozu Zjednoczenia Narodowego w 1938 roku[4], kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się jako syn Władysława i Zofii z domu Zubrzyckiej[1]. Uczył się w gimnazjach w Krakowie (Gimnazjum św. Jacka) i Wiedniu. Egzamin maturalny złożył w 1916 i od tego roku służył w armii austriackiej na froncie włoskim, walczył również w powstaniu wielkopolskim. W Wojsku Polskim służył w 3 pułku Strzelców Wielkopolskich i 57 pułku piechoty wielkopolskiej, w tym podczas wojny polsko-bolszewickiej. W czasie walk z bolszewikami został ranny, w 1921 otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari[5]. Dwukrotnie, w 1920 i 1921, został uhonorowany Krzyżem Walecznych[6]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 3940. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[7]. Początkowo posiadał przydział w rezerwie do 57 Pułku Piechoty w Poznaniu[8], a następnie do 72 Pułku Piechoty w Radomiu[9][10].

Po służbie wojskowej studiował leśnictwo w SGGW, którą ukończył w 1923 z tytułem inżyniera leśnika. Od 1924 pracował w Ministerstwie Rolnictwa i Dóbr Państwowych jako radca ministerialny oraz zastępca naczelnika wydziału. W 1931 przeprowadził się do Wilna, gdzie był dyrektorem wileńskiej Izby Przemysłowo–Handlowej i członkiem zarządu Fundacji Pracy. W 1932 ożenił się z Janiną z domu Zawadzką[1]. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto. Posiadał przydział w rezerwie do 85 Pułku Piechoty w Nowej Wilejce[11].

W lutym 1936 znalazł się w gronie 32 osób, mianowanych przez premiera RP Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego, powołanych do składu komisji do zbadania gospodarki przedsiębiorstw państwowych[12]. Był członkiem Związku Zawodowego Leśników i Towarzystwa Oświaty Zawodowej. W latach 1931–1933 był redaktorem „Bulletin Forestier Polonais”. Stał na czele Okręgu Wileńskiego Obozu Zjednoczenia Narodowego i jako kandydat na posła z listy tej organizacji wystartował w wyborach do Sejmu w 1938 w okręgu nr 45 (Wilno), uzyskując mandat poselski. W Sejmie uczestniczył w pracach komisji budżetowej i komunikacyjnej. Po wybuchu II wojny światowej przeniósł się do Warszawy, gdzie uczestniczył w pracach konspiracyjnej Delegatury Rządu na Kraj jako członek Dyrekcji Lasów Państwowych w ramach Departamentu Rolnictwa. W okresie swojej pracy w Delegaturze między innymi opracowywał zasady przyszłej administracji leśnictwa, ustroju gospodarczego państwa i organizacji samorządu gospodarczego.

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 350 pod murem-1-21)[13].

Twórczość

Źródła[3][14]

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 24.
  2. ↑ Jacek Majchrowski: Kto był kim w drugiej Rzeczypospolitej. Warszawa: BGW, 1994. ISBN 83-7066-569-1.
  3. ↑ a b c d e f g Małgorzata Smogorzewska: Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny. Tom I A–D. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1998, s. 90.
  4. ↑ Prace parlamentarne O.Z.N. 1938/39 r., Warszawa 1939, s. 40.
  5. ↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 2863 z 13 kwietnia 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 16, poz. 561)
  6. ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 35)
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 523.
  8. ↑ Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 10.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 332.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 293.
  11. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 22, 568.
  12. ↑ Nominacja 32-ch członków komisji do zbadania gospodarki przedsiębiorstw państwowych. „Warszawski Dziennik Narodowy”. Nr 60B, s. 2, 1 marca 1936. 
  13. ↑ Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW BARAŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2021-01-23].
  14. ↑ Katalog Biblioteki Narodowej. alpha.bn.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-06)]., zapytanie: Barański Władysław Andrzej.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 66 z 13 lipca 1924, s. 386, awiza.
  16. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.
  17. ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi na polu przemysłu”.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Krzyż Walecznych (1920) 2r BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920) nadany dwukrotnie.
Ordre du Merite agricole Chevalier 1999 ribbon.svg
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: l'Ordre du Mérite agricole, Chevalier, Since 1999
Ordre du Merite maritime Chevalier ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: l'Ordre du Mérite maritime, Chevalier