Władysław Bartela

Władysław Bartela
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1896
Kęty, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

2 kwietnia 1940
Katyń, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1918-1940

Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Formacja

Orzełek legionowy.svg Legiony Polskie

Jednostki

KRU Puławy

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości

Władysław Bartela (ur. 2 czerwca 1896 w Kętach, zm. 2 kwietnia 1940 w Katyniu) – kapitan Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się w Kętach, w rodzinie Franciszka i Agnieszki z domu Czopek[1][2].

10 kwietnia 1915 roku wstąpił do Legionów Polskich. Został przydzielony do 2 kompanii 4 pułku piechoty. W szeregach pułku odbył kampanię wołyńską[1].

W lipcu 1917 roku, po kryzysie przysięgowym, wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Od 1918 roku w Wojsku Polskim. W kwietniu 1928 roku został przeniesiony do 3 pułku strzelców podhalańskich w Bielsku[3], a jesienią tego roku do 4 pułku strzelców podhalańskich w Cieszynie[4][5]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów piechoty[1][6]. Po przeniesieniu do korpusu oficerów administracji zajmował 2. lokatę wśród kapitanów ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 roku[7]. W 1939 roku był kierownikiem II referatu w Komendzie Rejonu Uzupełnień Puławy.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany. Od 28 lipca 2000 roku spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia majora[8]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Władysław Bartela był żonaty ze Stefanią z domu Pieczka, z którą miał córkę Weronikę[9].

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c Ryżewski 1992 ↓, s. 427.
  2. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 21, tu podano, że nazwisko panieńskie matki brzmiało „Czapek”.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 139.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 351.
  5. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 80, 618.
  6. Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 348.
  7. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 306.
  8. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  9. Ryżewski 1992 ↓, s. 428.
  10. M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Wacław Ryżewski. Pro Memoria. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 1 (139), 1992. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny. ISSN 1640-6281. 

Media użyte na tej stronie

PL Epolet kpt.svg
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Orzełek legionowy.svg
Orzełek legionowy