Władysław Barwicki

Władysław Barwicki
Data i miejsce urodzenia11 czerwca 1865
Puławy (Nowa Aleksandria)
Data i miejsce śmierci12 lutego 1933
Lublin
Narodowośćpolska
Dziedzina sztukimalarstwo rzeźba poezja

Władysław Barwicki (ur. 11 czerwca[1] 1865 w Puławach (Nowej Aleksandrii), zm. 12 lutego 1933 w Lublinie) – polski malarz, rzeźbiarz i poeta.

Władysław Barwicki – Sen Leszka Czarnego

Życiorys

Syn cukiernika Leopolda i Wincentyny z Kozyrskich[2]. Studiował w Warszawie u Wandalina Strzałeckiego w pracowni sztuki stosowanej, a następnie u Wojciecha Gersona[3]. Malował głównie obrazy o tematyce religijnej, patriotycznej, a także pejzaże i portrety. Zadebiutował w 1888 wystawiając portrety kredkowe w księgarni Michała Arcta w Lublinie[2].

Był twórcą polichromii w kościele św. Piotra Apostoła w Lublinie (1899) oraz malowideł temperowych w kościele Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Ostrowie Lubelskim (1908). W 1902 dla kościoła parafialnego w Piotrawinie namalował obraz Zabójstwo św. Stanisława. Był także autorem scen z życia misjonarza o. Eligiusza Głębockiego[2]. W latach 1927–1933 pracował na zlecenie oo. Kapucynów w Krośnie i Rozwadowie, gdzie w kościele Zwiastowania Pańskiego do dziś zachowały się dwa obrazy – św. Fidelis z Sigmaringen i św. Franciszek z Camporosso oraz malowane olejem na blasze miedzianej stacje Drogi Krzyżowej[4]. Jego dzieła znalazły się też w należących do kapucynów kościołach w Lublinie i Olesku, a także w kościołach w Turbii (obraz przedstawiający św. Leonarda), w Woli Rzeczyckiej (Nawiedzenie Maryii), w Majdanie Królewskim (Serce Jezusa) i w Stanach (m.in. obraz św. Tekli)[4].

Wykonywał dekoracje malarskie wnętrz lubelskich obiektów, m.in. nieistniejącego już Teatru Letniego „Rusałka” (1898), a w 1901 mieszczącej się w budynku Kasy Pożyczkowej Przemysłowców Lubelskich cukierni Władysława Rutkowskiego (ul. Krakowskie Przedmieście 56). W 1913 dla cukierni Emiliana Domańskiego (ul. Narutowicza 13) namalował płótno przedstawiające panoramę Lublina od strony wjazdu zamojskiego[3]. Udzielał również lekcji rysunku. Nauki pobierała u niego m.in. Hanna Rudzka-Cybis[5].

W 1915 r. opublikował zbiór wierszy Lublin w pieśni, który był swego rodzaju przewodnikiem po zabytkach i legendach miasta. Zamieścił w nim m.in. legendę o sądzie diabelskim. W pracy znalazły się wykonane przez niego ilustracje (cykl Z legend lubelskich – Sąd Trybunalski, Sąd Djabelski, Sen Leszka Czarnego), wydane również w tym samym roku w formie pocztówek w zakładzie litograficznym Adama Jarzyńskiego w Lublinie. Na kartach pocztowych powielono też inne jego prace (m.in. cykl Życie – Marzenia młodzieńca, Walka, Kres; Witaj jutrzenko swobody)[2].

Był autorem kompozycji nagrobka aptekarza Józefa Sokoli Gałczyńskiego[4], a także rzeźby nagrobnej Henryka Korczaka Swaryczewskiego (1904), która znajduje się na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie (kwat. 15b). Przedstawia ona siedzącego lirnika (z ukraińską lirą korbową na kolanach) w towarzystwie chłopca[6].

Od 1915 Barwicki współpracował z Teatrem Miniatur w Lublinie (wykonywał m.in. dekoracje do operetek), a w okresie dwudziestolecia międzywojennego uczestniczył również w pracach Wolnej Szkoły Malarstwa i Rzeźby Ludwiki Mehofferowej oraz Związku Lubelskich Plastyków „Krąg”. Zmarł w 1933 w Lublinie. Został pochowany na cmentarzu przy ulicy Lipowej (kwat. 4b)[7].

Galeria

  • Władysław Barwicki - Portret ojca (akwarela, pastel, tektura)

  • Władysław Barwicki - Stanislaw Staszic (Gwiazdy myśli polskiej, z. 1, Lublin 1917)

  • Władysław Barwicki - Tadeusz Kosciuszko (Gwiazdy myśli polskiej, z. 1, Lublin 1917)

  • Władysław Barwicki - Józef Poniatowski (Gwiazdy myśli polskiej, z. 1, Lublin 1917)

  • Władysław Barwicki - Głowa Chrystusa (I poł. XX w., olej, płótno)

  • Władysław Barwicki - Bracia Polacy w trzech zaborach (1914, gwasz, papier)[8]

Przypisy

  1. ↑ Data dzienna urodzin podana za Księgą urodzeń, małżeństw i zgonów parafii św. Jana w Lublinie z 1866 (akt 238); ochrzczony w tejże parafii dnia 25 czerwca 1866. [1]
  2. ↑ a b c d Michał Domański: Barwicki Władysław [w:] Słownik biograficzny miasta Lublina. Tom 1. Tadeusz Radzik (red.); Jan Skarbek (red.); Adam Andrzej Witusik (red.). Lublin: 1993, s. 22-23. ISBN 83-227-0564-6.
  3. ↑ a b Wojciech Górski: Poczet wybitnych Lublinian i osób zasłużonych dla Lublina. Lublin: 2018, s. 15.
  4. ↑ a b c Grażyna Lewandowska. Władysław Barwicki – przyjaciel klasztoru. „Na Szlaku”. nr 8, s. 16-17, 2007. 
  5. ↑ Ewa Dwornik-Gutowska: Rudzka-Cybisowa Hanna Natalia Anna (1897-1988) [w:] Polski słownik biograficzny. T. 33. Wrocław-Warszawa-Kraków: 1991-1992, s. 38.
  6. ↑ Małgorzata Gmiter i inni: Cmentarz rzymskokatolicki przy ul. Lipowej w Lublinie. Lublin: 1990, s. 32.
  7. ↑ Małgorzata Gmiter i inni: Cmentarz rzymskokatolicki przy ul. Lipowej w Lublinie. Lublin: 1990, s. 54.
  8. ↑ Prace Władysława Barwickiego, Aleksandra Karolego i Edwarda Rastawieckiego oraz mapa Willhelma Le Vasseur de Beauplana w zbiorach Muzeum Lubelskiego. Muzeum Narodowe w Lublinie. [dostęp 2020-11-11].

Zobacz też

W. Barwicki, Gwiazdy myśli polskiej, Lublin 1917 - Biblioteka Narodowa, Polona (z. 1 [2], z. 2 [3], z. 3 [4], z. 4 [5], z. 5 [6])
W. Barwicki, Lublin w pieśni, Lublin 1915 - Biblioteka Narodowa, Polona [7]

Media użyte na tej stronie