Władysław Bes
.jpg) Władysław Bes (1934) | |
 podporucznik piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia | 3 lutego 1892 |
|---|---|
| Data śmierci | ? |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1934–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca | pracownik naukowy |
| Odznaczenia | |
 | |
Władysław Marian Bes (ur. 3 kwietnia 1914 w Maniowie, zm. ?) – podporucznik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Władysław Bes urodził się 3 kwietnia 1914 w Maniowie[1][2]. Był jednym z trojga dzieci Romana (ur. 1888, nauczyciel)[3][4]. Jego starszym bratem był Stanisław Bes (ur. 1912). 20 czerwca 1934 zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku (w jego klasie byli m.in. Kazimierz Boczar, Stanisław Haduch, Andrzej Skubisz)[1][5]. Od 1934 do 1937 był słuchaczem Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowie Mazowieckiej. W Wojsku Polskim został awansowany do stopnia podporucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 października 1937 i lokatą 177 w korpusie oficerów piechoty[6]. Otrzymał przydział do 6 pułku Strzelców Podhalańskich, obejmując stanowisko dowódcy plutonu. Od 1938 do 1939 był dowódcą plutonu 5 kompanii w II batalionie pułku, stacjonującym w Drohobyczu.
Po wybuchu II wojny światowej 1939 w okresie kampanii wrześniowej był dowódcą 4 kompanii II batalionu macierzystego 6 pspodh., biorącego udział w walkach w składzie 22 Dywizji Piechoty Górskiej w ramach Armii „Kraków”. Podczas walk na szlaku bojowym pułku uczestniczył w zmaganiach pod Broniną k. Buska, pod Baranowem, w okolicach Zamościa. Po kapitulacji dostał się do niewoli niemieckiej i został osadzony w niemieckim obozie jenieckim Oflag II C Woldenberg (wraz z nim brat Stanisław)[7]. Bracia Besowie byli czynnymi aktywistami obozowej konspiracji. Obaj wraz z innymi jeńcami latem 1941 budowali podkop celem ucieczki z obozu[8] oraz byli w grupie kilkudziesięciu jeńców, którzy w tajności zdobywali materiał drzewny[9].
U kresu wojny w lutym 1945 został oswobodzony z Woldenbergu wraz z innymi tam przetrzymywanymi. Po wojnie ukończył studia techniczne z tytułem inżyniera i został pracownikiem naukowym na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie[10].
Publikacje
- Możliwość wybierania pokładu podebranego (1956, współautor)[11]
- Prawdopodobieństwo uszkodzenia podebranego pokładu węgla (1956, współautor)[11]
Odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (13 kwietnia 1967 zatwierdzony przez Ministerstwo Obrony Narodowej, pierwotnie na wniosek o odznaczenie bojowe dla uczestników ucieczek z obozu II C, przedłożony przez Najstarszego Obozu II C Woldenberg, płk. Wacława Szalewicza, do zatwierdzenia gen. Juliuszowi Rómmlowi)[12]
Przypisy
- ↑ a b XLVIII. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1934/1935. Sanok: 1935, s. 12.
- ↑ Na świadectwie egzaminu dojrzałości z 1934 została podana tożsamość „Władysław Maria Bes” urodzony w „Maniowie”. W sprawozdaniu sanockiego gimnazjum z 1934 „Władysław Marian Bes” i wskazane miejsce urodzenia „Maniowa”.
- ↑ Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Poznaniu (1945) 1983-1990. Stanisław Bes. inwentarz.ipn.gov.pl. [dostęp 2016-03-04].
- ↑ Inspektorat szkolny w Sanoku. Tabele kwalifikacyjne nauczycieli 1913-1927. Sanok: 1927, s. 46 (113).
- ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2014-02-27].
- ↑ Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914-1939. Wacław Brzozowski. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2015-02-27].
- ↑ Woldenberg. ltg.zg.pl. [dostęp 2015-02-27].
- ↑ Witold Stefan Wróblewski: Ucieczki. W: Oflag IIC Woldenberg. Wspomnienia jeńców. Warszawa: Książka i Wiedza, 1984, s. 153. ISBN 83-05-11162-8.
- ↑ Witold Stefan Wróblewski: Ucieczki. W: Oflag IIC Woldenberg. Wspomnienia jeńców. Warszawa: Książka i Wiedza, 1984, s. 155. ISBN 83-05-11162-8.
- ↑ Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 116.
- ↑ a b Publikacje. teberia.pl. [dostęp 2015-02-27].
- ↑ Witold Stefan Wróblewski: Ucieczki. W: Oflag IIC Woldenberg. Wspomnienia jeńców. Warszawa: Książka i Wiedza, 1984, s. 169-170. ISBN 83-05-11162-8.
Zobacz też
- Wacław Brzozowski i Władysław Brzozowski – dwaj bracia także pochodzący z Sanoka i również jeńcy obozu Woldenberg
Bibliografia
- Lubelszczyzna - 1939 r. Władysław Bes. stankiewicze.com. [dostęp 2015-02-27].
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).
Władysław Maria Bes (fotografia portretowa na świadectwie dojrzałości z 1934).