Władysław Bochenek

Władysław Bochenek
Data i miejsce urodzenia

25 września 1920
Ołpiny koło Jasła

Data i miejsce śmierci

29 września 1997
Tychy

Alma Mater

Uniwersytet w Lille

Dziedzina sztuki

literatura

Władysław Bochenek (ur. 25 września 1920 r. we wsi Ołpiny koło Jasła, zm. 29 września 1997 w Tychach) – polski poeta, prozaik, autor widowisk telewizyjnych oraz tłumacz literatury francuskiej.

Życiorys

Studiował literaturę na uniwersytecie w Lille (Francja) oraz romanistykę w Centre National d'Etudes Superieres (Bruksela). W latach 1933-1939 przebywał we Francji. W latach 1943-1955 w Belgii. W 1956 wrócił do Polski. Od 1957 był redaktorem telewizji (Katowice). Debiutował na łamach prasy śląskiej jako poeta. Od 1975 należał do PZPR[1]. Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[1].

Twórczość

  • Z cudzej ziemi (poezje, 1958)
  • Ciężar świtu (miniatury literackie, 1962)
  • Rodacy z rue de Varsovie (opowiadania, 1964)
  • Ucieczka z oazy (powieść, 1965)
  • Miejsce pod słońcem (powieść, 1966)
  • Jedna zima z Moniką (powieść, 1967)
  • Smak dojrzałych owoców (powieść, Wydawnictwo Śląsk, 1970)
  • Na nutę powstańczej ballady (poemat, 1971)
  • Pojedynek (powieść dla młodzieży, 1973)
  • Ten drugi (powieść, 1973)
  • Witold i Elwira (powieść, Wydawnictwo Śląsk, 1980)
  • Dziewczęta z tamtych lat (opowiadania, 1982)
  • Monika daleka i bliska (powieść, Wydawnictwo Śląsk, 1988)

Przypisy

  1. ↑ a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 70. ISBN 83-223-2073-6.

Bibliografia