Władysław Daniłowski (kompozytor)

Władysław Daniłowski
Pseudonim	Władysław Dan; Władysław Dan-Daniłowski; Walter Dana
Data i miejsce urodzenia	26 kwietnia 1902 ; Warszawa, Polska
Data i miejsce śmierci	4 marca 2000 ; Miami Beach, USA
Instrumenty	wokal, fortepian
Gatunki	muzyka rozrywkowa, jazz
Zawód	pianista, kompozytor, śpiewak
Aktywność	1928-2000
Wydawnictwo	Dana Record
Powiązania	Mieczysław Fogg
	Zespoły
	Chór Dana
	Odznaczenia

Władysław Daniłowski, także Władysław Dan-Daniłowski, pseudonim Dan, w USA znany jako Walter Dana (ur. 26 kwietnia 1902 w Warszawie, zm. 4 marca 2000 w Miami Beach w USA) – polski pianista, kompozytor i wokalista.

Życiorys

Był synem pisarza Gustawa Daniłowskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej i w III powstaniu śląskim. Studiował w Konserwatorium Warszawskim na kierunkach: fortepianu (w klasie Henryka Melcera-Szczawińskiego) oraz teorii muzyki (w klasie Piotra Rytla). Rozpoczął również studia na Wydziale Prawniczym Uniwersytetu Warszawskiego, ukończył je w 1926. Odbył praktykę konsularną w polskiej ambasadzie w Paryżu (Francja), gdzie poznał muzykę jazzową i zafascynował się występującym tam kwartetem amerykańskim The Revellers. Do kraju powrócił w 1928.

Jako kompozytor zadebiutował, pisząc kilka utworów dla Qui Pro Quo (śpiewała je Hanka Ordonówna). Jednocześnie pracował jako urzędnik w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Był założycielem wzorowanego na The Revellers Chóru Dana (1928), który prowadził do 1939. Pracował też w Polskim Radiu, gdzie kierował Działem Muzyki Lekkiej. Pisał piosenki dla wielu wykonawców, m.in. dla: Adama Astona, Chóru Dana, Mieczysława Fogga, Zofii Terné, Miry Zimińskiej-Sygietyńskiej. Zajmował się komponowaniem muzyki dla potrzeb filmu.

Po wybuchu II wojny światowej zamieszkał we Włoszech, a następnie w 1940 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Tam reaktywował Chór Dana pod nową nazwą Dana Ensemble, sam przybrał pseudonim Walter Dana. Był prezenterem polonijnych rozgłośni radiowych. Związał się z wytwórniami płytowymi Harmonia oraz RCA Victor, a następnie w Nowym Jorku stworzył własną wytwórnię Dana Record, a także wydawnictwo nutowe. W USA napisał wiele piosenek, w tym słynną polkę Who Stole the Kishka? znaną przede wszystkim z wykonania Frankie Yankovica. Inny jego przebój Longing for You został nagrany między innymi przez Vic Damone'a, Sammy Kaye'a i Teresę Brewer^[1].

W 1958 zamieszkał w Miami Beach na Florydzie. Po przejściu na emeryturę zajął się kompozycją klasyczną. Napisał Florida Sketches, suitę symfoniczną, której premiera odbyła się w 1970 roku w Miami Beach Symphony. Jest członkiem Polka Hall of Fame^[1].

Władysław Daniłowski przeżył trzy zawały i na krótko przed śmiercią wylew, w wyniku którego stracił wzrok. Mimo złego stanu zdrowia przeżył swoją żonę Bronisławę i syna Gustawa. W 1996 roku wydał swoje wspomnienia "Oj, dana, dana!... cztery pokolenia". W 1997 roku odbył się jubileusz 95-tych urodzin zorganizowany przez Kongres Polonii Amerykańskiej. Zmarł w 2000 roku w wieku 97 lat.

Pochowano go w Mauzoleum Southern Memorial Park w Miami na Florydzie.

Najważniejsze piosenki

Barbara (sł. Emanuel Szlechter, Szer-Szeń)
Blade usta (sł. Mieczysław Fogg)
Błękitne oczy (instr.)
Bo szczęściu melodii nie trzeba (sł. Marian Hemar)
Bo szkoda żyć (sł. Julian Tuwim)
Chodź, kolego, na jednego (1936, sł. Julian Tuwim)
Co nam zostało z tych lat (1930, sł. Julian Tuwim)
Czerwony kapturek (sł. Julian Tuwim)
Dlaczego właśnie ja (Fredzio; 1937, sł. Aleksander Jellin)
Flisacy (sł. Tadeusz Stach)
Gdy tańczysz ze mną (sł. Mieczysław Fogg)
Jeśli zostać, to na zawsze (Jeśli kochać, to na zawsze; sł. Marian Hemar)
Już się prześnił sen (sł. Konrad Tom)
Kochana (sł. Mieczysław Fogg)
Kuplety warszawskie (sł. Aleksnder Jellin)
Miłość stęskniona (sł. Mieczysław Fogg)
Może kiedyś innym razem (sł. Marian Hemar)
Murzynek Jim (1937, sł. Aleksander Jellin)
Nie igraj, Signorito (sł. Julian Tuwim)
Nie umiem zapomnieć (sł. Tadeusz Stach)
Oj, dana (sł. Jerzy Jurandot)
Piłem
Pokoik na Hożej (sł. Julian Tuwim)
Przebrzmiała pieśń (sł. Julian Tuwim)
Sukienka (sł. Mieczysław Fogg)
Telefony (sł. Julian Tuwim)
W niedzielę (sł. Julian Tuwim)
Wesoły marynarz (sł. Julian Tuwim)
Who Stole the Kishka? (sł. Walter Solek)
Longing for You (sł. Bernard Jansen)

Filmografia (wybór)

Odznaczenia

Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP
Złoty Krzyż Zasługi (1938)

Przypisy

↑ ^a ^b Walter Dana, Polka Promoter, Dies at 96" The New York Times (March 13). Retrieved 2008-12-24[1]

Bibliografia

Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Dan Władysław, s. 36, 37.
Daniłowski Władysław, Oj, dana, dana!... cztery pokolenia, Miami Beach 1996, Dana Publishing, ISBN 0-930401-98-0

Linki zewnętrzne

[Dana-1] Walter Dana, Polka Promoter, Dies at 96" The New York Times (March 13). Retrieved 2008-12-24[1]

[1]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne