Władysław Euzebiusz Kosiński

Władysław Euzebiusz Kosiński
Rawicz
Rodzina	Kosińscy
Data i miejsce urodzenia	1814 Targowa Górka
Data śmierci	1887
Ojciec	Antoni Amilkar Kosiński
Matka	Adelajda Keyserling
Żona	Emma Węgierska
Dzieci	Wanda Kosińska Adela Kosińska Emilia Kosińska Witold Kosiński Mieczysław Kosiński

Władysław Euzebiusz Kosiński herbu Rawicz (ur. 21 stycznia 1814, zm. 4 czerwca 1887) – oficer w wojsku pruskim, publicysta, działacz polityczny.

Pochodził z rodziny szlacheckiej, pieczętującej się herbem Rawicz. Jego ojcem był Antoni Amilkar Kosiński generał wojsk polskich a matką hrabina Adelajda Keyserling. Uczył się w Gdańsku, Królewcu i Gombinie. Po zdaniu matury w 1832 r. rozpoczął studia w zakresie historii i ekonomii na Uniwersytecie Berlińskim. Od 1834 r. służył w wojsku pruskim, opuścił je w 1839 r. w stopniu podporucznika. Następnie zadzierżawił od matki Targową Górkę. Został członkiem Centralizacji Poznańskiej, za udział w konspiracji skazany w procesie berlińskim na śmierć. Dzięki wybuchowi rewolucji marcowej został wypuszczony, później brał udział w powstaniu wielkopolskim, którego był współorganizatorem. W latach 1863 i 1864 był powtórnie więziony. Władysław Kosiński zajmował się również publicystyką, wydał m.in. Sprawa polska z r. 1846 przed sąd opinji publicznej wytoczona (Poznań 1850), Polityka naturalna Polski (Poznań 1851), Odpowiedź na Ludwika Mierosławskiego: Powstanie poznańskie w r. 1848 (Targowa Górka 1861), Niebezpieczeństwo obecnej chwili (Poznań 1876), Naród a religia (Poznań 1876), Listo otwarty do krytyków ultramontańskich.

Księgozbiór biblioteki Władysława Kosińskiego zasilił w 1928 roku zasoby Biblioteki Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.

Bibliografia

• Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski [red.]: Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 353. ISBN 83-01-02722-3.

Linki zewnętrzne

• Dostępne publikacje Kosińskiego