Władysław Glass

Władysław Glass
generał major generał major
Data urodzenia

21 listopada 1864

Data śmierci

9 listopada 1918

Przebieg służby
Siły zbrojne

Lesser Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego

Jednostki

4 Dywizja Strzelców Polskich

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna domowa w Rosji

Odznaczenia
Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie)

Władysław Aleksander Glass (ur. 21 listopada 1864, zm. 9 listopada 1918) – Polak, generał major Armii Imperium Rosyjskiego.

Życiorys

Władysław Aleksander Glass pełnił służbę w armii rosyjskiej od 1885. Dwa lata później został oficerem. W styczniu 1918 inspektor naczelny Polskiej Siły Zbrojnej na Ukrainie, gen. Eugeniusz de Henning-Michaelis mianował go dowódcą 4 Dywizji Strzelców Polskich[1]. Dywizja formowała się w Sorokach w Besarabii w składzie II Korpusu Polskiego pod dowództwem gen. Sylwestra Stankiewicza.

Wacław Lipiński określił go jako „w ogóle z polskością prawie nie związanego” i zarzucił mu oraz gen. Stankiewiczowi niewykorzystanie szansy na liczebne wzmocnienie korpusu w okresie demobilizacji armii rosyjskiej. Zdanie to podzielił Mieczysław Wrzosek, uznając ich za nieporadnych i pozbawionych zdolności organizatorskich. W tym samym czasie Rumunia pokonana przez państwa centralne została zobowiązana do rozbrojenia wszystkich obcych formacji wojskowych stacjonujących na jej terytorium, w tym na przyłączonym obszarze Besarabii. Komitet Wykonawczy Związku Wojskowych Polaków Frontu Rumuńskiego podejmuje decyzję o przeniesieniu korpusu na wschód. Z decyzją komitetu nie zgodzili się generałowie Stankiewicz i Glass, którzy „uważali, że korpus jest w tym celu stworzony, by umożliwić zbiorowy powrót żołnierzy do domów” lecz nie zajęli jednoznacznego stanowiska i pozostawili żołnierzom swobodę w podjęciu decyzji. Niejednoznaczna postawa generałów spotkała się ze sprzeciwem żołnierzy przede wszystkim z II Brygady Legionów. 15 marca tego roku Komitet Wykonawczy ZWP FR został zastąpiony przez Radę Naczelną II Korpusu Polskiego. 28 marca Rada Naczelna usunęła generałów Stankiewicza i Glassa z zajmowanych stanowisk. Generał Glass udał się do Winnicy, do miejsca postoju dowódcy III Korpusu Polskiego. Razem z nim udał się cały sztab dywizji, część taborów i szpital dywizyjny. Łącznie 79 oficerów i 380 żołnierzy. 10 czerwca, po kapitulacji korpusu, gen. Glass udał się na teren operacyjny Armii Ochotniczej. Tam początkowo pozostawał w rezerwie oficerskiej przy sztabie Armii Ochotniczej. 14 października 1918 objął dowództwo Kubańskiej Brygady Piechoty (płastuńskiej) w składzie 4 Dywizji Piechoty. W końcu 1918 w Odessie został zamordowany przez bolszewików[2].

Przypisy

  1. Mieczysław Wrzosek podaje, że oficerów na stanowiska dowódcy i szefa sztabu korpusu oraz dowódcy 4 DSP mianował 10 stycznia 1918 r., zgodnie z propozycją Komitetu Wykonawczego Związku Wojskowych Polaków, gen. Dimitrij Szczerbaczew, dowódca Frontu Rumuńskiego.
  2. Siergiej W. Wołkow, Encikłopedija Grażdanskoj Wojny ..., s. 133 podał, że generał Glass zginął 9 listopada 1918 pod Zofiówką (Sofiowka).

Bibliografia

  • Mieczysław Wrzosek, Polski czyn zbrojny podczas pierwszej wojny światowej 1914-1918, Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1990, ISBN 83-214-0724-2, 403, 404, 421, 422,
  • 4 Dywizja Piechoty - Zmechanizowana 1808-1994. Zarys dziejów, red. nauk. Grzegorz Nowik, Tadeusz Rawski, Ministerstwo Obrony Narodowej, Departament Stosunków Społecznych, Wydawnictwo "Bellona", Warszawa 1994, ISBN 83-11-08377-0, s. 52, 53, 184,
  • Wacław Lipiński, Walka zbrojna o niepodległość Polski w latach 1905-1918, Oficyna Wydawnicza Volumen, Warszawa 1990, ISBN 83-85218-00-9, s. 287, 288, 295, 296,
  • H. P. Kosk, Generalicja polska, t. 1, wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 1998.
  • Siergiej W. Wołkow, Encikłopedija Grażdanskoj Wojny. Biełoje Dwiżenije, Sankt Petersburg-Moskwa 2002, s. 133.

Media użyte na tej stronie

RUS Order św. Jerzego (baretka).png
Baretka Orderu św. Jerzego
Imperial Russian Army MajGen 1917 h.png
Rank insignia of the Imperial Russian Army 1909-1917, here collar patch "Major general" .
RUS Order św. Anny (baretka).svg
Baretka Orderu św. Anny.
RUS Order św. Stanisława (baretka).svg
Baretka Orderu św. Stanisława.