Władysław Haller de Hallenburg

Władysław Haller de Hallenburg
Herb
herb Haller
Rodzina

Hallerowie herbu własnego

Ojciec

Józef Haller

Matka

Elżbieta z Gorczyńskich (1800–1856)

Żona

Lucyna z Urbańskich

Dzieci

Stanisław Haller de Hallenburg, Elżbieta Zakrzeńska (ur. 1880), Maria, Günther

Rodzeństwo

Cezary Emil, Edmund Wiktor (1826–1853), Henryk, Maria (1836–1856)

Władysław Haller de Hallenburg
Data i miejsce urodzenia

1834
Kraków

Data i miejsce śmierci

17 lutego 1897
Polanka Hallera

Poseł do austriackiej Rady Państwa
kadencja V i VI
Okres

od 13 września 1877
do 13 sierpnia 1882

Poprzednik

Cezary Emil Haller

Następca

Stanisław Klucki

Władysław Haller de Hallenburg herbu własnego (ur. 1834 w Krakowie, zm. 17 lutego 1897 w Polance Hallera) – ziemianin, prezes Wydziału Powiatowego w Wadowicach, poseł do austriackiej Rady Państwa.

Życiorys

Studiował prawo na uniwersytecie w Wiedniu oraz w latach 1852–1854 w Krakowie[1].

Ziemianin, po zdobyciu wykształcenia osiadł w rodzinnym majątku Polance Hallera. Prócz Polanki posiadał także Głuchowiec w powiecie wadowickim[2]. Był także współwłaścicielem Hotelu Saskiego w Krakowie[1] oraz kuratorem fundacji hallerowskiej i administratorem majątku Dwory z nią związanym (obecnie część Oświęcimia)[3]. Członek Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego oraz Rady Nadzorczej Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie[3]. Członek Rady Powiatu (1877–1896) i prezes Wydziału Powiatowego (1884–1896) w Wadowicach[1].

Poseł do austriackiej Rady Państwa V kadencji (13 września 1877 – 22 maja 1879) i VI kadencji (7 października 1879 – 13 sierpnia 1882). Wybierany w kurii I (wielkiej własności) z okręgu wyborczego nr 2 (Wadowice – Biała – Żywiec – Myślenice). Po raz pierwszy wybrany w wyborach uzupełniających po rezygnacji z mandatu swojego brata Cezarego Emila. W VI kadencji zrezygnował przed jej upływem z mandatu – w jego miejsce wybrano 5 grudnia 1882 Stanisława Kluckiego. W parlamencie należał do Koła Polskiego w Wiedniu.

Pochowany w rodzinnej kaplicy grobowej na cmentarzu parafialnym w Krzęcinie[3][4].

Rodzina

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, w 1795 uszlachconej przez cesarza Franciszka II. Był synem prezesa Senatu Rzeczypospolitej Krakowskiej Józefa Hallera (1783–1850) i Elżbiety z Gorczyńskich (1800–1856). Miał braci: Cezara Emila (1822–1915), Edmunda Wiktora (1826–1853), Henryka (1831–1888) i siostrę Marię (1836–1856). Ożenił się w 1870 z Lucyną z Urbańskich (1845–1926), siostrą Mieczysława Telesfora Urbańskiego (1852–1944). Mieli trzech synów w tym Stanisława (1872–1940, generał) i Mieczysława (1877-1917, oficer) oraz dwie córki, Elżbietę (ur. 1880, żona Juliana Zakrzeńskiego 1874–1939) i Marię (żona Antoniego Günthera)[5][6][7].

Przypisy

  1. a b c Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Kurzbiografie Haller, Władysław Edler von Hallenburg – Parlamentarier 1848–1918 online [13.07.2020].
  2. Urbański herbu Nieczuja. W: Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Rocznik szlachty polskiej. T. 2. Lwów: Księgarnia K. Łukaszewicza, 1883, s. 715.
  3. a b c Kronika. Wspomnienie pośmiertne. Władysław Haller de Hallenburg,Czas”. Nr 44, s. 2, 24 lutego 1897.
  4. cmentarz – Sołectwo Krzęcin – gmina Skawina.
  5. Zygmunt Jaślar: Haczów. Niezwykła osada szwedzko-niemiecka. Monografja. Jasło: 1936, s. 71.
  6. Maria Bruchnalska: Ciche bohaterki. Udział kobiet w powstaniu styczniowym. Miejsce Piastowe: 1934, s. 375–276.
  7. Władysław Haller de Hallenburg h. wł. – M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego – online [6.05.2018] [13.07.2020].

Media użyte na tej stronie

POL CoA Haller.svg
Autor: Geralt Riv, Licencja: CC BY-SA 4.0
Herb szlachecki Haller