Władysław Hirszel

Władysław Hirszel (także Władysław Hirschel; ur. 10 kwietnia 1831 w Kaliszu, zm. 13 grudnia 1889 w Warszawie) – polski architekt, autor licznych realizacji na Mazowszu.

Życiorys

Był synem Anastazego Stanisława Hirszla i Emilii z domu Enoch^[1]. Ukończył w Warszawie Gimnazjum Realne a w 1852 na Wydziale Architektury Szkoły Sztuk Pięknych uzyskał patent budowniczego. Jako aplikant budownictwa Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych, pod kierunkiem H. Marconiego, ukończył budowę domu Lesserów przy ul. Rymarskiej 12, a od 1862 pracował samodzielnie. W 1863 uzyskał dyplom budowniczego kl. III. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 158-2-22)^[2].

Grób Władysława Hirszla na cmentarzu Powązkowskim

Projekty

Zaprojektował lub przebudował m.in.

• Zakład dla Paralityków im. Sobańskich przy Nowowiejskiej 32 w Warszawie
• gmach Gimnazjum im. C. Zyberk-Plater przy ul. Pięknej 24 w Warszawie
• dom Stowarzyszenia św. Wincentego a Paulo przy Ordynackiej 4 w Warszawie
• kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Lesznie^[3]
• domy przy: Książęcej 4, Karmelickiej 15 i 25 w Warszawie
• kościół pw. św. Marii Magdaleny w Tuchowiczu
• przebudowa Hotelu Angielskiego przy ul. Wierzbowej 6 w Warszawie
• przebudowa Pałacu Sobańskich w Guzowie
• kierownictwo budowy Instytutu Dzieci Moralnie Zaniedbanych na Mokotowie
• projekt konkursowy (wraz z E. Falkowskim i L. Eplerem) ratusza dla Warszawy

Publikacje

Przewodnik dla mularzy, czyli Krótki zbiór najcelniejszych wiadomości do nauki mularstwa należących: podług najnowszych źródeł, z zastosowaniem się do potrzeb miejscowych, Warszawa 1873. Przedsiębiorstwo wydawnicze Gebethner i Wolff.

Przypisy

Bibliografia

• Łoza Stanisław, Architekci i budowniczowie w Polsce, Warszawa 1954
• Polski Słownik Biograficzny, t. 9, s. 531