Władysław I Samoderżec

Władysław I Samoderżec
Ilustracja
Władysław I - portret ścienny
ilustracja herbu
Hospodar Wołoszczyzny
Okres

od 1364
do ok. 1377

Poprzednik

Mikołaj Aleksander

Następca

Radu I

Dane biograficzne
Dynastia

Basarabów

Data śmierci

ok. 1377

Ojciec

Mikołaj Aleksander

Moneta
moneta

Władysław I Samoderżec, zwany Vlaicu (rum. Vladislav I, także Vlaicu Vodă, zm. ok. 1377) – hospodar wołoski od 1364 z dynastii Basarabów.

Władysław był synem i następcą hospodara Mikołaja Aleksandra. Władysław podniósł prestiż władzy hospodarskiej na Wołoszczyźnie, przybrał również tytuł „samoderżca” (samodîrjeţ). Bił własną srebrną monetę. Utworzył nową metropolię, najprawdopodobniej w Severin, ufundował wiele klasztorów, w tym klasztor Vodiţa. Pochodzący z 1374 dokument wymieniający uposażenie tego klasztoru jest najstarszym dokumentem rumuńskim dotyczącym spraw wewnętrznych Wołoszczyzny.

Ogromna samodzielność Władysława i jego dążenia do wzmocnienia wpływów wołoskich za Dunajem doprowadziły do konfliktu z Ludwikiem Andegaweńskim o wpływy w Widyniu. W 1368 wojska węgierskie najechały Wołoszczyznę, jednak zostały odparte i rozbite przez Dragomira, dowódcę twierdzy Dâmboviţa. W pokoju zawartym rok później Władysław uznał zwierzchnictwo Węgier, jednakże jego tytuł został zatwierdzony, uzyskał okręgi Amlaş i Fogarasz jako lenno, zaś sporna kwestia Widynia została rozwiązana po myśli Wołochów.

W tym samym, 1369 roku na Wołoszczyznę uderzyli Turcy (było to pierwsze rumuńsko-tureckie starcie zbrojne), powstrzymani przez wojska Władysława, który bez powodzenia próbował kontruderzenia, wchodząc w alians z macedońskimi Serbami. We wrześniu 1371 siły serbsko-wołoskie zostały przez Turków rozbite w bitwie nad rzeką Maricą, za pomocą nieoczekiwanego nocnego ataku. Klęska nad Maricą spowodowała wzrost krajowej opozycji przeciw Władysławowi, mającej poparcie na Węgrzech. W końcu, pod jej naciskami, Władysław musiał podzielić się władzą ze swym bratem, Radu I. W 1375 utracił na rzecz Węgrów Severin.

Władysław zmarł ok. 1377 r., być może w trakcie bitwy.

Literatura

  • J. Demel: Historia Rumunii. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, 1970, s. 115–116.
  • J. Rajman: Encyklopedia średniowiecza. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2006, s. 1072. ISBN 83-7435-263-9.

Media użyte na tej stronie

Flag of Wallachia.svg
Flag of Wallachia (cca. 1593 - 1611). This model was composed by Romanian heraldist Dan Cernovodeanu, after two (almost) identical contemporary descriptions of the flag of en:Michael the Brave (1593 - 1601) and en:Radu Şerban (1602 - 1611):

The flag is from white damascus on which is depicted a raven [sic!] with a red double cross and a red star in his berk, standing over a green juniper. (Ciro Spontoni, Historia della Transilvania, Venice, 1638)

The bird is a combination between aquila and raven, as it appears on contemporary seals.
StemaTR.jpg
Prima reprezentare heraldică a Ţării Româneşti cunoscută până în prezent, prezentă pe monedele lui Vladislav (Vlaicu) I (1364 - ~ 1377),
Vladislav Vlaicu.jpg
Vladislav Vlaicu
Coa Romania Country Wallachia History 2 (14th century).svg
Coat of arms of Wallachia after 1330, as found on a royal tomb discovered in 1920 in the Biserica Domnească (Royal Church) in Curtea de Argeş, Argeş County, Romania.