Władysław Kapuściński

Władysław Kapuściński
Data i miejsce urodzenia

22 maja 1898
Tyszowice

Data i miejsce śmierci

12 lipca 1979
Warszawa

profesor nauk fizycznych
Specjalność: termodynamika, optyka
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1926

Habilitacja

1932

Profesura

1958

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski
Akademia Medyczna w Warszawie

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Władysław Kapuściński (ur. 22 maja 1898 w Tyszowicach, zm. 12 lipca 1979 w Warszawie[1][2]) – polski fizyk, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Akademii Medycznej w Warszawie, pionier badań w zakresie fizyki medycznej w Polsce.

Życiorys

Jego ojciec był lekarzem[1]. W okresie I wojny światowej przebywał w Moskwie, tam zdał egzamin maturalny. W 1918 powrócił do Polski, studiował fizykę na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie jego mistrzem był Stefan Pieńkowski[1]. W 1926 uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie pracy O fluorescencji pary kadmu. W latach 1927–1929 przebywał jako stypendysta w laboratorium kierowanym przez Leonarda Orsteina w Utrechcie[1]. W latach 30. był zatrudniony w Zakładzie Fizyki Doświadczalnej Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Uniwersytetu Warszawskiego (kierownik: prof. Stefan Pieńkowski)[3]. W 1932 otrzymał na UW stopień doktora habilitowanego[1].

W 1938 został członkiem zarządu Polskiego Towarzystwa Fizycznego[4].

Prowadził zajęcia z fizyki na Wydziale Lekarskim UW[4].

W czasie okupacji niemieckiej był wykładowcą Prywatnej Szkoły Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego w Warszawie (Private Fachschule für Sanitäres Hilfspersonal dr Zaorski, tzw. Szkoła Jana Zaorskiego), która stanowiła formę działalności tajnego Wydziału Lekarskiego UW[5]. Na Wydziale Lekarskim konspiracyjnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich wykładał termodynamikę i optykę[4].

W roku akademickim 1945/1946 wykładał fizykę na Wydziale Chemii Politechniki Łódzkiej, w 1946 został profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Następnie pracował w Akademii Medycznej w Warszawie, gdzie w 1958 został profesorem zwyczajnym i do przejścia na emeryturę w 1968 kierował zakładem Fizyki[1][2].

Publikował prace z dziedziny optyki molekularnej[2]. Współpracował z pismem Problemy[1].

Był członkiem korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (od 1945)[6], Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Polskiego Towarzystwa Lekarskiego i od 1921 Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii[1].

22 lipca 1964 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 1972 otrzymał Odznakę Honorową PTMA[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Brzostkiewicz Stanisław R. Władysław Kapuściński (1898–1979). „Urania”. Nr 1, s. 21-23, styczeń 1997. 
  2. ↑ a b c Kapuściński Władysław, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2018-12-17].
  3. ↑ Andrzej Kajetan Wróblewski: Fizyka w Polsce wczoraj, dziś i jutro. fuw.edu.pl. [dostęp 2018-12-17].
  4. ↑ a b c Zofia Mizgier: Powstanie i rozwój Polskiego Towarzystwa Fizycznego. Część III. Z dziejów fizyki polskiej w okresie 1939–1945. ptf.net.pl. [dostęp 2018-12-17].
  5. ↑ Róża Kalinowska-Sawaszkiewicz: Wybrane z diariusza. lekarzepowstania.pl. [dostęp 2018-12-17].
  6. ↑ Skład Towarzystwa Naukowego Warszawskiego w okresie od 7 I 1946 r. do 24 XI 1946 r.. hist.pl. [dostęp 2018-12-17].