Władysław Klimowicz

Władysław Tadeusz Klimowicz

Tama

porucznik saperów
Data i miejsce urodzenia	3 lipca 1910 Lwów
Data i miejsce śmierci	styczeń 1943 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	?–1943
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne Armia Krajowa
Jednostki	1 Brygada Strzelców (PSZ), 5 Brygada Kadrowa Strzelców, 1 Samodzielna Brygada Spadochronowa, Kedyw Okręgu Śląsk AK (przydział niezrealizowany)
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Tablica w kościele św. Jacka w Warszawie, upamiętniająca poległych cichociemnych, w tym Władysława Klimowicza

Władysław Tadeusz Klimowicz ps. „Tama” (ur. 3 lipca 1910 we Lwowie, zm. w styczniu 1943 w Warszawie) – porucznik saperów Polskich Sił Zbrojnych i Armii Krajowej, cichociemny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Karola, kapitana inżyniera Wojska Polskiego, i Serweryny Izabeli ze Skałkowskich^[1].

Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1938 i 40. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty^[2].

We wrześniu 1939 roku pełnił obowiązki komendanta Składnicy Saperskiej Nr 2 w Lublinie. 18 września przekroczył granicę polsko-rumuńską. Został internowany w Rumunii. W styczniu 1940 roku znalazł się we Francji, gdzie służył w kompanii szkolnej w Centrum Wyszkolenia Saperów. W czerwcu 1940 roku przedostał się do Wielkiej Brytanii, walczył w 1 samodzielnej kompanii saperów 1 Brygady Strzelców, następnie w 5 Brygadzie Kadrowej Strzelców, a od 1 października 1941 roku w 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej.

Zgłosił się do służby w kraju. Po przeszkoleniu w dywersji został zaprzysiężony 24 sierpnia 1942 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Zrzutu dokonano w nocy z 1 na 2 października 1942 roku w ramach operacji „Shirt”, którą dowodził por. naw. Mariusz Wodzicki. Po skoku otrzymał przydział do Kedywu Okręgu Śląsk AK. W styczniu 1943 roku przed wyjazdem do Krakowa (miejsca działania komendy Okręgu Śląsk AK) został aresztowany przy ul. Zimorowicza w Warszawie. Otruł się w czasie śledztwa w siedzibie Gestapo przy Alei Szucha 25 w Warszawie.

Odznaczenia

• Krzyż Walecznych – czterokrotnie.

Upamiętnienie

W lewej nawie kościoła św. Jacka przy ul. Freta w Warszawie odsłonięto w 1980 roku tablicę Pamięci żołnierzy Armii Krajowej, cichociemnych – spadochroniarzy z Anglii i Włoch, poległych za niepodległość Polski. Wśród wymienionych 110 poległych cichociemnych jest Władysław Klimowicz.

Przypisy

Bibliografia

• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1984, s. 335. ISBN 83-211-0537-8.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny, 1982, s. 99.
• Cichociemni elita dywersji. Władysław Klimowicz. Ryszard M. Zając & Fundacja dla Demokracji. [dostęp 2020-08-27].