Władysław Kohutnicki

Władysław Kohutnicki
Ilustracja
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1893
Kijów

Data i miejsce śmierci

6 listopada 1982
Gdańsk

Przebieg służby
Siły zbrojne

Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie na Wschodzie
Orzeł hallerczyków.jpg Błękitna Armia
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

I Korpus Polski
1 pułk czołgów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Znak pancerny.svg

Władysław Kohutnicki (ur. 2 listopada[a] 1893 w Kijowie, zm. 6 listopada 1982 w Gdańsku) – oficer armii rosyjskiej, Wojska Polskiego na Wschodzie, Armii Polskiej we Francji i Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Jana i Aleksandry z Bradkowskich. Absolwent szkoły realnej. Wcielony do armii rosyjskiej, na krótko zwolniony i w 1914 powtórnie zmobilizowany. W 1917 w stopniu kapitana przeszedł do I Korpusu Polskiego i objął stanowisko dowódcy batalionu, a potem komendanta Kwatery Sztabu Korpusu[4]. Po rozwiązaniu Korpusu wyjechał na Daleki Wschód i tam formował ochotniczy oddział wojsk polskich. Na jego czele dotarł do Francji i wstąpił do Błękitnej Armii gen. Józefa Hallera.

W 1919 wrócił do Polski na czele 2 kompanii 1 pułku czołgów i w jego składzie walczył na froncie polsko-bolszewickim[4]. W lipcu 1920 kompania osłaniała tabory atakowane między Kuźnicą i Sokółką przez bolszewicką piechotę i kawalerię. Kompania wsparta tylko dwoma plutonami słuckiego pułku piechoty, rozbiła 157 pułk piechoty Armii Czerwonej, co umożliwiło planowy odwrót oddziałów polskich na Sokółkę[4]. Za czyn ten został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[5].

Przypisuje mu się wymyślenie w 1919 r. nazwy „czołg”, po tym gdy widok poruszających się powoli francuskich Renault FT skojarzył mu się z „czołgającym smokiem”[6].

Po wojnie pozostał w zawodowej służbie wojskowej. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 232. lokatą w korpusie oficerów artylerii[3]. Początkowo był kierownikiem warsztatów czołgowych, a następnie pełnił obowiązki dowódcy II batalionu 1 pułku czołgów, pozostając oficerem nadetatowym 4 pułku artylerii polowej w Inowrocławiu[7]. W 1924 został przeniesiony do korpusu oficerów piechoty i wcielony do 79 pułku piechoty w Słonimiu z pozostawieniem w 1 pułku czołgów[8]. W 1925 odszedł do rezerwy. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Słonim. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr IX. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX”[1].

Po zakończeniu służby wojskowej prowadził gospodarstwo rolne w osadzie Jarniewo, w powiecie słoninskim.

W 1939 został zmobilizowany i wyznaczony na stanowisko dowódcy kolumny samochodowej. Po kampanii wrześniowej przebywał w niewoli sowieckiej[4].

Zmarł w Gdańsku i tam został pochowany na cmentarzu św. Wojciecha.

Żonaty z Walerią z Koweckich. Miał dzieci: Danutę, Jolantę i Ryszarda[4].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. W 1934, w ewidencji Wojska Polskiego podawano, że urodził się 2 listopada[1], a wcześniej 20 października[2][3]. Zobacz daty nowego i starego porządku. Bogusław Polak, jako datę urodzenia podał 20 grudnia.

Przypisy

  1. a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 328, 1027.
  2. Spis oficerów 1921 ↓, s. 283, 696.
  3. a b Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 196.
  4. a b c d e Polak (red.) 1991 ↓, s. 69.
  5. Żebrowski 1971 ↓, s. 46.
  6. Czołgi z Łodzi, Urząd Miasta Łodzi [dostęp 2021-07-13] (pol.).
  7. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 393, 721, 818.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 307, 356.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 10.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 19 marca 1933 roku, s. 73.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Coat of Arms of Russian Empire.svg
Central element of the Russian imperial coat of arms.
Orzeł hallerczyków.jpg
Odznaka pamiątkowa Armii gen. Józefa Hallera
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Władysław Kohutnicki kpt. kawaler VM.jpg
Władysław Kohutnicki (1893-1982), kpt., kawaler Orderu Virtuti Militari 5 kl.
PL Epolet kpt.svg
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
Znak pancerny.svg
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .