Władysław Koziełł-Poklewski

Władysław Koziełł-Poklewski

generał podporucznik
Data i miejsce urodzenia	3 sierpnia 1866 Rżew
Data i miejsce śmierci	2 marca 1921 Warszawa
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Odznaczenia

Władysław Koziełł-Poklewski (ur. 22 lipca^?/ 3 sierpnia 1866 w Rżewie, zm. 2 marca 1921 w Warszawie) - inżynier, generał podporucznik Wojska Polskiego.

Życiorys

Władysław Koziełł-Poklewski urodził się 3 sierpnia 1866 roku w Rżewie, mieście powiatowym ówczesnej guberni twerskiej^[1]. Pochodził z dawnej rodziny szlacheckiej herbu własnego. Wychowanek Korpusu Kadetów w Niżnym Nowogrodzie. W 1884 roku rozpoczął służbę w Armii Imperium Rosyjskiego. W 1887 roku ukończył Nikołajewską Szkołę Inżynieryjną i został oficerem zawodowym rosyjskich saperów. W 1895 roku ukończył Nikołajewską Wojskową Akademię Inżynieryjną. W 1897 roku awansował na kapitana. Na pułkownika awansował ze starszeństwem z 2 kwietnia 1906 roku. 2 kwietnia 1917 roku awansował na generała majora w uznaniu „doskonałej, gorliwej służby i pracy w czasie działań wojennych”.

7 listopada 1918 roku, reskryptem Rady Regencyjnej, przyjęty został do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia generała podporucznika^[2]. 13 listopada 1918 roku szef Sztabu Generalnego, generał Tadeusz Rozwadowski przydzielił go z dniem 7 listopada 1918 roku do Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie^[3]. W ministerstwie wyznaczony został na stanowisko szefa Sekcji Technicznej^[4]. 10 grudnia 1918 roku, po przeprowadzonej reorganizacji ministerstwa, objął stanowisko szefa Departamentu III Technicznego^[5]. 16 czerwca 1919 roku stanął na czele Inspektoratu Budowli Wojskowych^[6]. 7 stycznia 1920 roku wyznaczony został na dowódcę punktu zbornego przy twierdzy Grodno^[7]. 10 marca 1920 roku wyznaczony został na stanowisko Inspektora Budownictwa. Stanowisko to utworzone zostało w strukturze Departamentu VIII Budownictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych. Pełnienie obowiązków szefa departamentu powierzone zostało pułkownikowi Grzegorzowi Stefanowiczowi^[8]. 1 maja 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu generała podporucznika, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej^[9]. 20 maja 1920 roku przeniesiony został do Oddziału I Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko Inspektora Spraw Demobilizacyjnych^[10]. 12 stycznia 1921 roku Naczelny Wódz podpisał dekret o przeniesieniu Władysława Koziełł-Poklewskiego w stan spoczynku z dniem 1 kwietnia 1921 roku, w stopniu generała podporucznika^[11]. Zmarł w środę 2 marca 1921 roku w Warszawie „po długich i ciężkich cierpieniach przeżywszy 55 lat”. Pochowany w sobotę 5 marca 1921 roku na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie^[12] (kwatera Z-3-26)^[13]. 6 maja 1921 roku Naczelny Wódz mianował go pośmiertnie generałem porucznikiem z dniem 1 stycznia 1921 roku^[14].

Grób gen. Władysława i symboliczny Wincentego Koziełł-Poklewskiego na Starych Powązkach

Ordery i odznaczenia

• Order św. Stanisława kl. 2 - 1908
• Order św. Anny z Mieczami kl. 2 - 1906
• Order św. Włodzimierza kl. 3 - 1913
• Order św. Anny z Mieczami i Kokardą kl. 3 - 1905
• Order św. Włodzimierza z Mieczami i Kokardą kl. 4 - 1905

Przypisy

Bibliografia

• PiotrP. Stawecki PiotrP., Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa: Bellona, 1994, ISBN 83-11-08262-6, OCLC 830050159 .
• Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione.
• H.P. Kosk, Generalicja polska, t. 2, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 2001.
• Regina Czarnecka, Organizacja Ministerstwa Spraw Wojskowych (MSWojsk.) w latach 1918-1921, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 27, Centralne Archiwum Wojskowe, Warszawa 2005.
• Roczniki Oficerskie 1923 i 1924
• Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych

Linki zewnętrzne

• Поклевский-Козелло Владислав Станиславович. Русская армия в Первой мировой войне.