Władysław Krzyżanowski (malarz)
 major piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia | 28 lutego 1889 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1973 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
_2r_BAR.svg){kind=small}   | |
Władysław Krzyżanowski (Krzyżanowski-Dębno[1][2]) (ur. 28 lutego 1889 we Lwowie, zm. 1973 w Edynburgu) – major piechoty Wojska Polskiego, artysta malarz, od 1945 tworzący na emigracji.
Życiorys
Studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Józefa Pankiewicza, a następnie w Paryżu.
W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był c. i k. Pułk Piechoty Nr 30. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1916, a na stopień nadporucznika ze starszeństwem z 1 lutego 1918 w korpusie oficerów rezerwy piechoty[3][4].
Pełnił służbę w 35 Pułku Piechoty w Łukowie[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 500. lokatą w korpusie oficerów piechoty[1]. W lipcu tego roku został zatwierdzony na stanowisku dowódcy batalionu[2]. W następnym roku był dowódcą I batalionu[6]. W lutym 1924 został przeniesiony do 54 Pułku Piechoty w Tarnopolu na stanowisko dowódcy batalionu sztabowego[7]. W tym samym roku, w związku z likwidacją baonu sztabowego, został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza[8], a później przesunięty na stanowisko dowódcy I batalionu[9]. Następnie został przydzielony do Korpusu Kadetów Nr 1 we Lwowie[10]. Uczył rysunków we wszystkich klasach, w wymiarze 20 godzin tygodniowo oraz kierował gabinetem rysunkowym[11]. 23 grudnia 1927 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z pozostawieniem na dotychczas zajmowanym stanowisku[12]. W marcu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI[13], a z dniem 31 sierpnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku[14].
W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VI. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[15]. Mieszkał we Lwowie przy ul. Teatyńskiej 35 m. 7[16].
W rodzinnym Lwowie założył grupę artystyczną Zespół. Brał aktywny udział w życiu artystycznym Lwowa i Krakowa, każdego roku wielokrotnie brał udział w wystawach. Należał do Cechu Artystów Jednoróg oraz ugrupowań Awangarda i Nowa Generacja. Podczas II wojny światowej opuścił kraj, znalazł się w Wielkiej Brytanii skąd w 1945 nie powrócił do ojczyzny. Zmarł w Edynburgu w 1973 w wielu 84 lat.
Władysław Krzyżanowski tworząc martwe natury i pejzaże nawiązywał do twórczości Cezanne’a i francuskich postimpresjonistów. Jego twórczość charakteryzuje dobór ciepłych barw, kontrasty kolorów i chropowata faktura, którą uzyskiwał używając szpachli.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[17][18]
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej Signum Laudis z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej (Austro-Węgry)[19]
- Brązowy Medal Waleczności (Austro-Węgry)[19]
15 marca 1937 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[16].
Przypisy
- ↑ a b Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 35.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 548.
- ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 223, 325.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 243, 545.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 227, 404.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 14 lutego 1924 roku, s. 66.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 254, 347.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 272.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 120, 170.
- ↑ Sprawozdanie 1928 ↓, s. 5, 19.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku. Dodatek Nr 1, s. 3.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 86.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 216.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 326, 968.
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-11]..
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 254.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-11]..
- ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 545.
Bibliografia
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Sprawozdanie za rok szkolny 1927/28. Lwów: Korpus Kadetów Nr 1, 1928.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Baretka: Krzyż Walecznych (1920) nadany dwukrotnie.
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) z okuciem złotych mieczy dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).