Władysław Kuchar

Władysław Kuchar
Ilustracja
Władysław Kuchar jako sędzia tenisowy (1925)
Data urodzenia

10 sierpnia 1895

Data śmierci

4 grudnia 1983

Narodowość

polska

Rodzice

Ludwik, Ludwika

Krewni i powinowaci

Kazimiera, Tadeusz, Karol, Kinga, Wacław, Mieczysław, Zbigniew (rodzeństwo)

Władysław Kuchar
Wzrost

178 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1911–1921Pogoń Lwów3(0)

Władysław Jan Kuchar (ur. 10 sierpnia 1895, zm. 4 grudnia 1983) – polski inżynier, sportowiec, działacz sportowy, porucznik rezerwy artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 10[1] lub 16 sierpnia 1895[2] w rodzinie pochodzenia węgierskiego jako syn Ludwika (zm. 1917) i Ludwiki z domu Drzewieckiej[3][4]. Ojciec był przemysłowcem i został sponsorem klubu LKS Pogoń Lwów. Braćmi Władysława Kuchara byli również wszechstronni sportowcy (związani z klubem LKS Pogoń Lwów, w tym z sekcją piłki nożnej) i oficerowie rezerwy artylerii Wojska Polskiego: Tadeusz (1891-1966), także trener i działacz sportowy, kapitan, Wacław (1897-1981), olimpijczyk, porucznik. Jego rodzeństwem byli również: Kazimiera (1899-1981, po mężu Chodkiewicz), Karol (1892-1960), Kinga (ur., zm. 1894), Mieczysław (1902-1939, piłkarz, bramkarz Pogoni Lwów[5]), Zbigniew (1905-1945, także hokeista Pogoni[6])[7].

W 1908 zwyciężył w zawodach jazdy sztucznej (figurowej) dla uczniów lwowskich szkół średnich[8]. Wkrótce potem został wicemistrzem Lwowa w tenisie w klasie II[8]. W 1913 zdał maturę[8]. W tym czasie legitymował się rekordami: 1,61 m w skoku wzwyż, 6,25 m w skoku w dal, 11,3 sek. w biegu na 100 metrów[8]. Przed 1914 podjął studia architektury[8]. Zdobył brązowy medal w mistrzostwach Austrii w dziesięcioboju[8]. Był piłkarzem Pogoni Lwów grającym na pozycji prawego obrońcy[8][1]. Jako piłkarz zyskał przydomek Crompton[8]. Ukończył studia z tytułem inżyniera. Został członkiem korporacji akademickiej „Aquitania”[9]. Przed 1913 był członkiem zarządu Lwowskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego[8].

Podczas I wojny światowej wcielony do armii austriackiej służył na froncie włoski, m.in. brał udział w bitwach pod Piave i Isonco[8]. W sierpniu 1918 był najlepszym zawodnikiem meczu reprezentacji Lwowa przeciw Wiedniowi (2:1)[8]. Zagrał wówczas w zbyt małych butach, co spowodowało zakażenie (flegmona)[8]. W obliczu zagrożenia gangreną lekarze zasugerowali amputację stopy, jednak wobec sprzeciwu na Tadeusza Kuchara, zastosowano kurację w postaci pojenia alkoholem, jako środkiem bakteriobójczym[8]. Doszło do tego w czasie obronie Lwowa w trakcie wojny polsko-ukraińskiej, a leczenie zakończyło się powodzenie[8]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego[8]. Wiosną służył w szeregach baterii haubic „Pogoń”, dowodzonej przez brata, Tadeusza[8]. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany na stopień porucznika rezerwy artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[10][11]. W 1923, 1924 był przydzielony jako oficer rezerwowy do 6 pułku artylerii ciężkiej we Lwowie (wraz z nim brat Tadeusz)[12][13]. W 1934 roku w dalszym ciągu posiadał przydział w rezerwie do 6 pułku artylerii ciężkiej we Lwowie[14].

Po wojnie nie uprawiał już futbolu, ale został kierownikiem piłkarskiej sekcji Pogoni Lwów[8]. Czynnie uprawiał tenis i łyżwiarstwo figurowe[8]. Został współzałożycielem i działaczem utworzonego w 1921 Polskiego Związku Łyżwiarskiego zostając sekretarzem zarządu[15][8], później był delegatem PZŁ na Lwów. W 1922 został mistrzem Polski, a w 1923 wicemistrzem w łyżwiarstwie figurowym[8]. 6 grudnia 1926 został członkiem zarządu Lwowskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego[16]. W tenisie w 1923 zajął drugie miejsce w międzynarodowym turnieju, a wkrótce potem został wicemistrzem Warszawy[8]. Uczestniczył w pierwszym w historii występie reprezentacji Polski w Pucharze Davisa w 1925 (Polska uległa Anglii 0:5, a Kuchar jako jedyny z Polaków nie przegrał seta do zera)[3][8]. Wraz ze Zdzisławem Stahlem (swoim partnerem w tenisowym deblu[8]) był autorem przedwojennego podręcznika do nauki tenisa pt. Tennis[17].

Zastępując brata Tadeusza w połowie lat 30. objął stanowisko kierownika referatu sportu w Zarządzie Miejskim miasta Lwowa (posadę pełnił nadal mimo wybuchu II wojny światowej jeszcze po 22 września 1939)[8]. Działał w Miejskim Komitecie Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Obronnego we Lwowie[18]. Zawodowo przejął po ojcu kierowanie rodzinną siecią kin na obszarze byłej Galicji, od Krakowa do Czerniowiec[8].

W listopadzie 1945 wyjechał ze Lwowa[8]. Początkowo przebywał na Śląsku, potem osiadł braćmi Tadeuszem i Wacławem w Warszawie[8]. W 1948 został głównym księgowym celem przygotowania uruchomienia FSO na Żeraniu[8]. Później był dyrektorem rozbudowy tych zakładów[8]. Po wojnie pozostawał aktywnym działaczem sportowym[8].

Pod koniec życia zamieszkiwał w Targówku wraz z ociemniałą siostrą Kazimierą[8]. Był kawalerem[8]. Zmarł 4 grudnia 1983 pod Warszawą[8][19].

Przypisy

  1. ↑ a b Władysław Kuchar. wikiliga.pl. [dostęp 2015-11-19].
  2. ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2015-11-19].
  3. ↑ a b Jacek Bryl. Kolebka – zapomniana?. „Biuletyn”. Nr 41, s. 27-30, Czerwiec 1981. Koło Lwowian w Londynie. 
  4. ↑ Jarosław Barczyk: Z historii polskiego sportu - postać Wacława Kuchara. profesor.pl. [dostęp 2015-11-19].
  5. ↑ Mieczysław Kuchar. wikiliga.pl. [dostęp 2015-11-19].
  6. ↑ Hokejowe Mistrzostwa Polski. „Stadjon”. 1, s. 6, 3 stycznia 1928. 
  7. ↑ Ludwik Kuchar. geni.com. [dostęp 2015-11-19].
  8. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag Jacek Bryl. Władysław Kuchar (1895-1983). „Biuletyn”. Nr 47, s. 31-35, Czerwiec 1984. Koło Lwowian w Londynie. 
  9. ↑ Władysław Kuchar. archiwumkorporacyjne.pl. [dostęp 2015-11-19].
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 851.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 776.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 790.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 709.
  14. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 709, 776, w tym roku zajmował 653. lokatę na liście starszeństwa poruczników rezerwy artylerii.
  15. ↑ Polski Związek Łyżwiarski powstał we Lwowie. kresy24.pl, 2012-01-17. [dostęp 2015-11-19].
  16. ↑ Komunikat Polskiego Związku Łyżwiarskiego. „Kolarz Polski z Dodatkiem Łyżwiarskim”. 14, s. 2, 15 grudnia 1926. Związek Polski Towarzystw Kolarskich. 
  17. ↑ Wśród książek. „Gazeta Lwowska”, s. 6, Nr 117 z 22 maja 1931. 
  18. ↑ Kronika. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 241 z 20 października 1936. 
  19. ↑ Informacja o zmarłych: Władysław Kuchar. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2015-11-19].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Władysław Kuchar as tennis umpire (1925).JPG
Władysław Kuchar jako sędzia tenisowy (1925)